ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Εχουν το πεπόνι, έχουν και το μαχαίρι, θέλουν να πείσουν τον κόσμο ότι έχουν και τη μαγική συνταγή να αντιμετωπίσουν την καπιταλιστική κρίση, έτσι που να βγουν κερδισμένοι και οι καπιταλιστές και οι εργάτες. Ομως το πρώτο θέμα στην «Καθημερινή» βεβαιώνει πως ποτέ δε γίνεται να έχεις και την πίτα γιομάτη και το σκύλο χορτάτο.

Επιπλέον, μια από τις παλιές καραβάνες του εργατοπατερισμού τούς λέει ανοιχτά πως «όπως πάτε, θα τους στείλετε όλους στο ΠΑΜΕ».

Γεγονός που αντιλαμβάνεται μια επίσης παλιά καραβάνα, αυτή που έχει ξεσκολίσει δημοσιογραφικά στη λαϊκή εξαπάτηση και η οποία εμφανίστηκε χτες να πανηγυρίζει γιατί, λέει, οι ασπιρίνες που παρουσίασε η κυβέρνηση ως τροπολογίες στο Ασφαλιστικό είναι το φάρμακο για τον καρκίνο.

Η κυβέρνηση από την πλευρά της έχει απογειώσει κάθε εκδοχή που κυκλοφορούσε ως τώρα για τα κόλπα του Χότζα. Αλλά, καλού κακού δένει και το γάιδαρο με νόμο που της επιτρέπει να αυξάνει τις αλυσίδες και λογαριασμό να μη δίνει.

Ετσι διαμορφωνόταν η κατάσταση ως χτες το μεσημέρι, την ώρα που στις γειτονιές και στους χώρους δουλειάς εντείνονταν οι διεργασίες για την επιτυχία της σημερινής πανελλαδικής απεργίας.

Στο παράπλευρο πάνε κι έρχονται οι «αμερικανιές».

Από τα ρεπορτάζ περί αγνών αποφοίτων του αμερικανικού κολεγίου, που συγκροτούν τη νέα βαλκανική ελίτ, ως τις ευχές, έτσι ακριβώς, να βγει η χώρα από την κρίση, προσφέροντας τέτοιες υπηρεσίες. Τι να του θυμίσεις; Οτι σ' αυτή τη χώρα και ειδικά από τη Θεσσαλονίκη κύρια τέτοιες υπηρεσίες προσφέρονται για δεκαετίες τώρα στα Βαλκάνια;

Συνολικά στα Βαλκάνια. Κοιτάς το νομοσχέδιο για τις εκλογικές δαπάνες και καταλαβαίνεις ποιας σχολής απόφοιτος είναι αυτός που το έγραψε.

Στην πολύ απλή μετάφρασή του λέει πως, αν εσύ ο όποιος ψηφοφόρος δε θες να φανεί το όνομά σου δίπλα στα 5 ευρώ που δίνεις ενίσχυση στον υποψήφιο, ο υποψήφιος πολύ απλά δε θα μπορεί να είναι υποψήφιος. Υπάρχει περίπτωση να αφορά αυτό υποψήφιους των αστικών κομμάτων; Οχι, βέβαια.

Προβλέπει το νομοσχέδιο ανώτερο ποσό ενίσχυσης τα 3.000 ευρώ ανά άτομο. Μάλιστα. Ενας βιομήχανος που ελέγχει τη συγκέντρωση του γάλατος από τα χωριά, μπορεί να εμφανίσει όποια ώρα θέλει μια λίστα στην οποία όλο το χωριό να εμφανίζεται να δίνει από 3.000 ευρώ ο καθένας υπέρ του ενός υποψηφίου που προωθεί ο βιομήχανος. Ολα νόμιμα. Μεταφέρετε το παράδειγμα στην περίπτωση του βιομήχανου που ελέγχει τα μεροκάματα στα Οινόφυτα ή όποια άλλη βιομηχανική ζώνη κι έχετε μερικά λαμπρά παραδείγματα για το πώς λειτουργεί η δημοκρατία με διαφάνεια!

Οι τύποι δεν κρύβονται. Σου λέει καλά όλα αυτά τα «κομμουνιστικά» (μισθοί, συντάξεις, επιδόματα και κοινωνικές παροχές). Αλλά για να αλλάξει το κράτος - να πάψει να 'ναι «κομμουνιστικό» ντε - πρέπει να φύγουν αυτά απ' τη μέση. Πώς; Με την κατοχύρωση σε βάθος χρόνου της εξουσίας. Ποιας εξουσίας; Αυτουνού που «θα τον ψηφίσουν οι περισσότεροι». Ποιοι περισσότεροι; Οι περισσότεροι απ' αυτούς που θα φτάσουν ως τις κάλπες. Πώς τα καταφέρνουν στις ΗΠΑ, όπου μ' ένα 15% όσων έχουν εκλογικό δικαίωμα βγάζουν πλανητάρχη; Τόσο απλά. Πώς να τα καταφέρουν, όταν οι καπιταλιστές εκβιάζουν στην ψύχρα πολλούς ακόμη και απ' αυτό το ελάχιστο ποσοστό να ψηφίσουν τους δικούς τους;

Είναι προφανές πως έχουν όραμα. Τη σχέση τους με τη δημοκρατία άλλωστε την έχουν δείξει ξανά και ξανά. Μόλις προχτές του «ξέφυγε» του Παπανδρέου ότι στο Σύνταγμα υπάρχουν πράγματα - κακώς - που δεν υπάρχουν σε άλλες χώρες.

Κι ύστερα τους ενοχλεί που «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Δικαίως τους ενοχλεί.

Γιατί, αυτό το δίκιο ασφαλώς και δε θα ζητήσει έγκριση από καμιά τράπεζα, ούτε από το μητρώο του υπουργείου Εσωτερικών για να εφαρμοστεί. Γιατί απλά όχι μόνο δεν του το δίνουν, αλλά του το έχουν καταργήσει.

Αυτό δε θέλουν να καταλάβουν οι αστοί, ή επειδή το καταλαβαίνουν καλά, προσπαθούν να το προλάβουν, κάνοντας όσο πιο σιδερόφρακτο το σύστημά τους. Γνωρίζουν ότι η λαϊκή εξουσία δε θα ζητήσει την έγκρισή τους, όταν έρθει η ώρα της. Οτι η οργάνωση γειτονιά τη γειτονιά, εργοστάσιο το εργοστάσιο, πανεπιστήμιο το πανεπιστήμιο, δε θα περιμένει να πάρει έγκριση εκλογικών δαπανών από το υπουργείο Εσωτερικών και ασφαλώς δε θα καταδώσει αυτόν που απ' το υστέρημά του πληρώνει για να υπάρχουν αφίσες, πανό, ό,τι άλλο χρειάζεται και θα χρειαστεί. Θα της αρκεί να είναι πλειοψηφικό ρεύμα μέσα στην κοινωνία...

Μέχρι τότε, ανάμεσα σ' άλλα κράτα και σημειώσεις: Οπως πέρασαν στην ιστορία με μαύρο φούμο τα ονόματα των 292 που ψήφισαν το Μάαστριχτ, έτσι θα περάσουν κι αυτωνών που σήμερα αποφασίζουν από το Ασφαλιστικό ως το Εκλογικό