Αυτές τις ημέρες παρακολουθούμε ένα ακόμα κοινοβουλευτικό θέατρο σκιών, που θα μπορούσε να έχει τον τίτλο της ανάρτησης: «ο καραγκιόζης και το πλεόνασμα». Θα το φάμε, θα το πιούμε, θα το μοιραστούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε.
Και οι χατζηαβάτηδες της κυβέρνησης με το λογιστικό πλεόνασμα και την οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, πλειοδότησαν σε δουλικότητα στην τάξη που υπηρετούν και τις πολυχρονεμένες πολυεθνικές –που έβαλαν μεταξύ άλλων στο μάτι την υγεία και τα πολυιατρεία του εοπυυ- και υπερψήφισαν το πολυνομοσχέδιο. Αβάντι μαέστρο!
Είδαμε μια παράσταση με τη συνήθη πλοκή και δράση: τεταμένο κλίμα, νταηλίκι, βαριές κι ασήκωτες κουβέντες, που γράφουν καλά στην κάμερα, ατάκες από φώσκολο και διαλιανίδη –που ζουν μες στις καρδιές μας: αυτό το «πουστόγερος» προς τον κακλαμάνη πχ είναι απευθείας βγαλμένο από τη δεκαετία με τις βάτες, με τον μπένι καμικάζι και άγριο νιάτο να έχει καταπιεί το γαρδέλη και να θυμίζει την κλασική σκηνή από τα τσακάλια: με θυμάσαι ρε πούστη;