Οι φοιτητές να απομονώσουν κάθε προσπάθεια υπονόμευσης του αγώνα

Με αφορμή το προβοκατόρικο, ενιαίο και οργανωμένο σχέδιο υπονόμευσης του αγώνα, που εκτυλίσσεται τις τελευταίες μέρες σε σχολές, οι Οργανώσεις ΑΕΙ - ΤΕΙ Λεκανοπεδίου της ΚΝΕ καλούν όλους τους φοιτητές και σπουδαστές να απαντήσουν παίρνοντας στα χέρια τους την υπόθεση της οργάνωσης της πάλης και της ζωντάνιας των συλλόγων και των οργάνων του κινήματος. Η ανακοίνωση των Οργανώσεων έχει ως εξής:

Το ανούσιο περιβαλλοντικό μάρκετινγκ και οι.... Ώρες της Γης!

Αναδημοσίευση από Sibilla

Σήμερα, στις 8:30 μ.μ., ανάβουμε ΟΛΑ τα φώτα...

"Ώρα της Γης 2011"‎, η μεγάλη απάτη!

ΟΧΙ στην υποκρισία!

Από το Αρχιπέλαγος
Με αφορμή τη γνωστή γιορτή που έχει στηθεί και φέτος για την «ώρα της Γης» το Αρχιπέλαγος, Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας δηλώνει αποστροφή απέναντι:
Στο πανηγύρι της τεχνητής ενοχοποίησης των απλών πολιτών για την κλιματική αλλαγή και τα δεινά του πλανήτηΣτη σκόπιμη απενεχοποίηση των βιομηχανιών και των εταιρειών – χορηγών της «Ώρας της Γης 200...+» που ευθύνονται για τα...
 καθημερινά και τεράστια περιβαλλοντικά εγκλήματα στη χώρας μας
Στην ανούσια φλυαρία του περιβαλλοντικού λόμπι και των όψιμων οικολόγων που αφιερώνουνώρες σε καμπάνιες που αποπροσανατολίζουν τους πολίτες, δηλώνοντας ότι με τον τρόπο αυτό «στέλνουν ηχηρό μήνυμα στους ηγέτες της γης»!, και ούτε λεπτό στα ουσιώδη περιβαλλοντικά προβλήματα των αστικών κέντρων και της περιφέρειας.

Ο «δικέφαλος αετός» του καπιταλιστικού Κρεμλίνου στη διεθνή «Οδύσσεια»

Η ιμπεριαλιστική στρατιωτική επιχείρηση στη Λιβύη με την επωνυμία «Αυγή της Οδύσσειας», εκτός των άλλων, είχε και μια απρόβλεπτη για πολλούς συνέπεια: Για πρώτη φορά εκδηλώθηκαν δημόσια οι διαφορές που υπάρχουν στο εσωτερικό της ρωσικής πολιτικής ηγεσίας σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.

«Μαλλιά κουβάρια» για τη ...«σταυροφορία»

Ο δικέφαλος αετός, που αποτελεί το επίσημο σύμβολο της σημερινής καπιταλιστικής Ρωσίας, μπορεί να απεικονίσει με αρκετή ευκρίνεια τη διάσταση απόψεων που εκδηλώθηκε στο εσωτερικό της ρωσικής πολιτικής ηγεσίας.

Κάτι πρωτότυπα πράγματα...

 Αναδημοσίευση από Σφυροδρέπανο
Οι περισσότεροι φιλόλογοι λένε ότι το σωστό είναι να λέμε κοινότοπος κι όχι κοινότυπος. Κατά τη γνώμη μου και τα δύο είναι σωστά, αναλόγως τι θέλεις να πεις. Κοινοτυπία είναι το αντίθετο της πρωτοτυπίας, ενώ κοινοτοπία κάτι που είναι κοινός τόπος για όλους και δεν χρειάζεται να το επαναλάβουμε.

Στο δικό μου μυαλό οι δύο λέξεις είναι διαφορετικές αλλά διαλεκτικά δεμένες. Οι κοινοτοπίες γίνονται τέτοιες δια της κοινοτυπίας και της επανάληψης. Τα κλισέ καταλήγουν να τα έχουν όλοι στο στόμα τους, σαν να 'ταν κάποια δική τους πρωτότυπη σκέψη. Κι έτσι ολοκληρώνεται η διαλεκτική αντιστροφή, όπου ο ένας πόλος μετατρέπεται στο αντίθετό του, η κοινοτυπία σε πρωτοτυπία κι η κοινοτοπία σε σκέψη.

Είναι όπως όταν ακούς ένα σουξεδάκι από το πρωί ως το βράδυ και στο τέλος της ημέρας αρχίζεις να το τραγουδάς από μέσα σου. Αφού δε μπορείς να το αποφύγεις, τουλάχιστον χαλαρώνεις να το απολαύσεις. Κι έτσι η διαλεκτική καταλήγει άλλοθι για βιαστές κάθε φύσης, κυρίως της λογικής.

Το 1821 μέσα από το βιβλίο Ιστορίας της Γ` Λυκείου*....

Η χειραγώγηση της συνείδησης μέσω της Ιστορίας είναι μια πολύμορφη και σύνθετη διαδικασία. Περιλαμβάνει τη συνδρομή μιας σειράς μέσων, που δρουν ταυτόχρονα σε πολλαπλά επίπεδα διαμόρφωσής της (Κατώτερη, Μέση και Ανώτερη Εκπαίδευση, Πολιτισμός, ΜΜΕ, κ.ά.). Σε αυτά προστέθηκε πρόσφατα και η απόπειρα του ΣΚΑΪ να αποδώσει με τηλεοπτικούς όρους το 1821. Η εν λόγω σειρά δεν είναι άσχετη με το αντικείμενο του σημερινού μας άρθρου. Κοινός τους παρανομαστής δεν είναι απλά ο κ. Θ. Βερέμης (εκ των βασικών συντελεστών της σειράς και επικεφαλής της ομάδας «κριτών - αξιολογητών» του βιβλίου Ιστορίας της Γ` Λυκείου), αλλά η ουσία της χειραγώγησης της Ιστορίας που επιχειρείται.
Με μια πρώτη ματιά στις «επίμαχες» ενότητες του βιβλίου, αμέσως συνειδητοποιεί κανείς την απουσία των κοινωνικών τάξεων, των κινητήριων δυνάμεων της Ιστορίας, από την ίδια την Ιστορία. Οι κοινωνικοταξικές αντιθέσεις και συγκρούσεις που σημάδεψαν και εν πολλοίς καθόρισαν τις ιστορικές εξελίξεις τη δοσμένη περίοδο (τέλη 18ου - αρχές 19ου αιώνα), τόσο στον ελλαδικό χώρο όσο και γενικότερα, αμβλύνονται έως και αποσιωπούνται εντελώς.
Γεγονότα, πρόσωπα και ιδέες απογυμνώνονται από το κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο, την υλική βάση, μέσα από την οποία αναδείχθηκαν και απέκτησαν ιστορικό ρόλο.
Η αλληλουχία των ιστορικών γεγονότων εμφανίζεται λίγο - πολύ ως ένα απλό, ασύνδετο ή ακόμα και τυχαίο άθροισμα ημερομηνιών, προσώπων, τοπωνυμιών και ούτω καθεξής. Λείπουν το υπόβαθρο, οι γενεσιουργές αιτίες, οι βαθύτερες διεργασίες που τα συνδέουν και τους δίνουν περιεχόμενο.

Το ριάλιτι των βρικολάκων...

Εξι βδομάδες μετά την έναρξη του θλιβερού υποκινούμενου από ενεργειακούς κολοσσούς «χορηγούς» εμφυλίου στη Λιβύη, η θηριωδία της μιντιακής προπαγάνδας έχει πάει τον γκαιμπελισμό εκατό χρόνια μπροστά. 

Πληροφορίες βγαλμένες κατευθείαν από τα χαλκεία κολοσσών της χειραγώγησης των μαζών (καθηγητάδες πανεπιστημίων, στρατιωτικοί με ντοκτορά στον ψυχολογικό πόλεμο, διαφημιστές, επικοινωνιολόγοι και κυρίως ιδιοκτήτες ΜΜΕ διεθνώς και τα φερέφωνά τους δημοσιογράφοι) σερβίρουν αμάσητη τροφή το δράμα του λιβυκού λαού καταπίνοντας όχι μόνο τα θύματά του, αλλά τη νοημοσύνη, την Παιδεία, την κουλτούρα και εν τέλει την κλίμακα αξιών των καταναλωτών θεατών σ' όλη τη Γη.

Αυτός ο κυνικός πετρελαϊκός πόλεμος στη Μεσόγειο των ποιητών, των φιλοσόφων, στο χωνευτήρι τόσων και τόσων πολιτισμών δείχνει να έχει ανυπολόγιστες «παράπλευρες απώλειες».