ΣΥΡΙΖΑ: Γελάνε και τα μικρά παιδια

Ε, όχι και με την ταξική πάλη, κ. Μητρόπουλε...

«Ας είμαστε ειλικρινείς! Ας τολμήσουμε την απλή και αδυσώπητη αλήθεια:

- Υποβαθμίσαμε τη σημασία της ταξικής πάλης, που μόνο ενωτικά μπορεί να δοθεί και να έχει αποτέλεσμα.

- Θέσαμε τους εγωισμούς, τους αυτοποιητικούς συλλογισμούς μας και τους αμυντικούς ψυχαναγκασμούς μας πάνω από τους εργαζόμενους.

- Θυσιάσαμε την εργατική τάξη σε μίζερες αυτοσυντηρητικές εμμονές.

- Υπερτονίσαμε τα εξωτερικά - σχηματικά στοιχεία και έχουμε διαρκείς τάσεις εγκατάλειψης του πεδίου του ταξικού αντιπάλου, όπου οι δομικές, θεσμικές και χρηματοοικονομικές συνεξαρτήσεις παρέχουν το πολύτιμο όπλο της νόμιμης, ηθικής και ανθρωπιστικής διεκδίκησης χωρίς όρια, ταμπού και προκαταλήψεις για το μέλλον του νεοκαπιταλιστικού και ολοκληρωτικού αυτού νεοφιλελεύθερου μορφώματος» («Αυγή», 30/4/2014).