Επιστημονικός Κομμουνισμός vs Αντιεπιστημονικός Αντικομμουνισμός (1ο Μέρος "Το ιδεολογικό χτύπημα εκ των έσω")

Αναδημοσίευση από radiocollectiva

" Όταν ξεχνάς την ιστορία σου είσαι υποχρεωμένος να την βρεις μπροστά σου και να την ξαναζήσεις." παλιά κινέζικη παροιμία.
Όταν το πολιτικό και όχι μόνο προσωπικό της άρχουσας τάξης κατάλαβε πόσο σημαντικές ήταν (για μας τους κομμουνιστές όλης της υφηλίου) η απόφαση του 18ου Συνεδρίου του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό, ξεκίνησαν μια ενορχηστρωμένη, συστηματική αντικομμουνιστή προπαγάνδα, ένα όργιο κατασυκοφάντησης που ομολογούσε τους πόνους και τους φόβους τους που δεν είναι άλλοι από την αρχή του τέλους για το σύστημα τους.

Μ.Μ.Ε. : ΕΜΦΑΝΙΖΟΥΝ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΑΣΠΡΟ...

«Σχέδιο σωτηρίας», «βελούδινη λύση», «ευνοϊκή ρύθμιση»... 

Επιασαν πάλι δουλειά τα καλοταϊσμένα παπαγαλάκια και με αφορμή τα διάφορα σενάρια περί αναδιάρθρωσης του χρέους, επαναγοράς κρατικών ομολόγων, επιμήκυνσης εξόφλησης, κάνουν ό,τι έκαναν και με το μνημόνιο, δηλαδή εμφανίζουν το μαύρο άσπρο. 

Επιδίδονται σε συστηματική πλύση εγκεφάλου με στόχο να περάσει στη λαϊκή συνείδηση ότι η αναδιάρθρωση του χρέους, δηλαδή τα εργαλεία με τα οποία θα καταστρέψουν ολοσχερώς τη ζωή του λαού και θα τον βουλιάξουν πιο βαθιά στη φτώχεια και την εξαθλίωση, είναι κάτι «καλό». Πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι οποιοδήποτε από τα παραπάνω σενάρια ή όλα μαζί και αν εφαρμοστούν, δεν πρόκειται να προσφέρει καμία «ανακούφιση» ή «ανάσα» στο λαό.

Δ.Ο.Λ.,: ΑΞΙΟΣ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΚΑΙΜΠΕΛΣ...

Δ.Ο.Λ. = ΓΚΑΙΜΠΕΛΣ

   O  Στ. Ψυχάρης, από το «Βήμα της Κυριακής»,  ( συναιτέρος του Γκαίμπελς την εποχή του Β' παγκόσμιου πολέμου),  ανησυχεί για το γεγονός ότι κανείς δεν πρόκειται τελικά να τιμωρηθεί για το σκάνδαλο της «Ζήμενς», έστω και για τα μάτια του κόσμου. 

   Προσπαθεί όμως στο δεδομένο παιχνίδι της διαπλοκής και της συγκάλυψης, να εμπλέξει και άλλους πλην του δικομματισμού, αποδίδοντας έμμεσα σε δυνάμεις, όπως το ΚΚΕ, ευθύνες που ανήκουν αποκλειστικά στο σύστημα της αστικής διαχείρισης και στα κόμματά του. 

Γράφει σχετικά: «Ηδη όμως εκτυλίσσεται ενώπιόν μας μια παράσταση θεάτρου του παραλόγου. Η κολοκυθιά των τριακοσίων (...) Συμφωνούν όλοι στη Βουλή ότι υπάρχει σκάνδαλο. Αλλά διαφωνούν για τα πρόσωπα. Ετσι γίνονται... διαπραγματεύσεις, πόσοι θα κατονομασθούν ως ύποπτοι ενοχής, από τη μια ή την άλλη πλευρά. Ενα ιδιότυπο ανατολίτικο παζάρι έρχεται να συμπληρώσει την κολοκυθιά. Και το σκηνικό ολοκληρώνεται με την εμφάνιση του από μηχανής θεού, ο οποίος δίνει τη λύση στη σύγχρονη "τραγωδία". Ποια σημασία, λέει ο "θεός", έχουν τα ονόματα αφού το αδίκημα έχει... παραγραφεί; Αλλά ο Χορός δεν έχει ακόμη μιλήσει (...) Και στις μέρες μας οι Χορικοί έχουν ψήφο και σταυρό προτιμήσεως αν οι εκλογές γίνουν σε λογικό χρόνο. Αφού η παραγραφή αποτρέπει την ποινική τιμωρία των ενόχων, η των τοιούτων παθημάτων κάθαρσις μπορεί να επέλθει με την ψήφο. Συγκρατήστε ονόματα, και ραντεβού στις κάλπες».

Διαπιστώσεις της «Καθημερινής»..και συμφέροντα των μονοπωλίων...

Πολύ ενδιαφέρουσες οι αναλύσεις της αστικής φυλλάδας «Καθημερινή». 

Απροσχημάτιστα, προκλητικά, με κυνισμό που σπάει κόκαλα (πιστοί υπηρέτες του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού), εξηγούν με ακρίβεια ποιες είναι οι προτεραιότητες και οι επιδιώξεις της άρχουσας τάξης. 

Οχι όπως περιγράφονται στις περίτεχνες παρουσιάσεις των κυβερνώντων, αλλά με λόγια σταράτα και με βάση τα οικονομικά μοντέλα που χρησιμοποιούν τα επιτελεία του κεφαλαίου.

Το παράδειγμα με τα κλειστά επαγγέλματα είναι χαρακτηριστικό. 

Η Ελλάδα, γράφει η φυλλάδα στο κυριακάτικο φύλλο της, έχει σοβαρό πρόβλημα, επειδή, αν και το μέσο ποσοστό επιχειρηματικού κέρδους είναι αισθητά υψηλότερο (32,4%) από το αντίστοιχο της ΕΕ (20,1%), σε επίπεδο επιχείρησης η σχέση αυτή αναστρέφεται και τα κέρδη ανά επιχείρηση είναι, στη χώρα μας, πολύ χαμηλότερα.

Η ΑΘΛΙΑ & ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΗ Γ.Σ.Ε.Ε. ...

Με ύπουλες μεθοδεύσεις και περιφρονώντας προκλητικά τις αποφάσεις εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, 

που είχαν ήδη προκηρύξει απεργία για τις 10 Φλεβάρη, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ «για την τιμή των όπλων» και μόνο, όρισε απεργιακή κινητοποίηση μετά από 1 μήνα από τώρα, στις 23 Φλεβάρη, (πάλι καλά που δεν την προκύρηξε για το δεκαπενταύγουστο) και ενώ η αντεργατική λαίλαπα επελαύνει. 

Για μια φορά ακόμη η ξεπουλημένη και αργηρώνητη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ υπονομεύει τους αγώνες των εργαζομένων.

Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ συνεδριάζει σήμερα στις 6 μ.μ. για να καθορίσει τη στάση του ταξικού κινήματος.

Νέες ανθρωποθυσίες, «σπονδές» στην ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, απο ΠΑΣΟΚ-ΤΡΟΙΚΑ-ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ...

Το σκληρό πυρήνα, τη σφοδρή αντιλαϊκή κλιμάκωση ετοιμάζει για το αμέσως επόμενο διάστημα το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας. Στόχος τους η εφαρμογή νέων μέτρων ύψους πάνω από 13 δισ. ευρώ, ή επιπλέον 5% του παραγόμενου ΑΕΠ. 
Τα νέα πακέτα που σκοπεύουν να ξετυλίξουν ξεπερνούν και το 40% του συνολικού μνημονίου τους και αυτός είναι ο λόγος που βάζουν μπροστά το νέο κύκλο απειλών και εκβιασμών, γι' αυτό, επίσης, επικαλούνται σενάρια γύρω από την «αναδιάρθρωση» - επιμήκυνση του κρατικού χρέους.

Την ερχόμενη Πέμπτη καταφθάνουν στην Αθήνα τα πρώτα, «προπαρασκευαστικά» κλιμάκια των ιμπεριαλιστικών σχηματισμών (αφεντικά της κυβέρνησης ΓΑΠ). 

Την ερχόμενη Δευτέρα προγραμματίζουν την επίσημη έναρξη για το νέο κύκλο συνεννοήσεών τους με την κυβέρνηση ΓΑΠ, όπως και με τις μερίδες της ντόπιας ξηπασμένης και κρατικοδίαιτης πλουτοκρατίας (ΣΕΒ κ.τ.λ.).

Το πρόβλημα είναι ο «ατλαντισμός»...

Υπέρ μιας «εθνικής στρατηγικής» μακριά από τον «ατλαντισμό» και ταυτόχρονα κοντά στην ΕΕ τάχθηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, στη χτεσινή του τοποθέτηση.

 Παράλληλα, κατηγόρησε τον πρωθυπουργό για «προσωπική διπλωματία». 

Οπως χαρακτηριστικά επισήμανε, «χρειάζεται μια νέα "εθνική στρατηγική", πολυδιάστατη και ενεργητική και όχι μονοδιάστατη και παθητική.

 Μια "εθνική στρατηγική", που δε θα αποδέχεται μονόδρομους, ούτε θα υιοθετεί την αντίληψη να κλειστούμε στο καβούκι μας, μέχρι να έρθουν καλύτερες μέρες. 

Μια ενεργητικά φιλειρηνική εξωτερική πολιτική, απαλλαγμένη από τον Ατλαντισμό, διεκδικητική εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ικανή να οικοδομεί περιφερειακές συνεργασίες».

Κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι «έχετε επιλέξει και στην εξωτερική πολιτική τον Ατλαντισμό» αφού «βαρύνεται η κυβέρνησή σας με την αποδοχή του νέου δόγματος της Συμμαχίας, με το οποίο συμφωνεί και η ΝΔ και το ΛΑ.Ο.Σ.» ενώ «στηρίζετε τη συνεργασία της ΕΕ με το ΝΑΤΟ, δηλαδή τη διαιώνιση του ευρωατλαντισμού». 

Τέλος, ο Α. Τσίπρας ζήτησε «να αξιοποιηθεί η κρίση ως ευκαιρία, ώστε με την απεμπλοκή της χώρας από το κυρίαρχο πλαίσιο του μνημονίου και του ΔΝΤ, να δρομολογηθεί η αλλαγή πορείας για την Ευρώπη. 

Ριζική αλλαγή, μέσα από μια πορεία αντίθεσης και ρήξης με το νεοφιλελευθερισμό και τον ευρωατλαντισμό».

Θεωρούν «ντεμοντέ» τα κυριαρχικά δικαιώματα...

Με το που ανέβηκε χτες στο βήμα της Βουλής η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ξεκίνησε στην αίθουσα η συνηθισμένη σε τέτοιες περιπτώσεις οχλοβοή, από τα έδρανα κυρίως του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. 
Απαντώντας στις παρατηρήσεις βουλευτών του ΚΚΕ, που ζητούσαν να γίνει ησυχία στην αίθουσα, η Αλέκα Παπαρήγα είπε: «Δεν πειράζει, άστους να μιλάνε. Ασχολούνται με πιο σοβαρά προβλήματα. 
Αυτά είναι ντεμοντέ, τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα. 
Τώρα, ασχολούμαστε με το να δημιουργήσουμε την εντύπωση ότι αν πάνε δέκα στη φυλακή, το πολιτικό σύστημα έγινε αρνάκι και έγινε σύγχρονο και καλό. 
Και είκοσι να πάνε στη φυλακή με τη "Ζήμενς", τα ίδια και χειρότερα θα είμαστε. Λοιπόν, ασχολούνται με πιο σοβαρά ζητήματα. 
Είναι ντεμοντέ τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα. 

Οι πολυεθνικές μυρίστηκαν κέρδη...

ΑΠΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ, πάντως, δεν μπορούμε να πούμε ...χορτάσαμε στη χτεσινή συζήτηση των πολιτικών αρχηγών της Βουλής.

«Τίποτε δεν αλλάζει στο Αιγαίο, είναι εκεί οι πιλότοι μας», έλεγε ο Γ.Παπανδρέου! «Ετοιμες για όλα οι ένοπλες δυνάμεις», συμπλήρωνε αργότερα ο Ε. Βενιζέλος...

Μόνο που τα αεροπλάνα, τα τεθωρακισμένα και τα πολυβόλα δεν έχουν εκπαιδευθεί για να αντιμετωπίζουν ...πολυεθνικές και γραβατωμένα στελέχη επιχειρήσεων, όπως αυτά που εισβάλλουν σήμερα στη χώρα.

Κι όπως φαίνεται, έχουν ιδιαίτερα επιθετικές διαθέσεις για το Αιγαίο, στο βαθμό που θα μυριστούν υπερκέρδη.

Οι διεφθαρμένοι από τη διαφθορά τους πιάνονται...

Τα εισοδήματα των εργαζομένων έχουν κατρακυλήσει στα αγοραστικά επίπεδα του 1984. Η ανεργία σαρώνει. Η εκμετάλλευση στους τόπους δουλειάς επιστρέφει στα προπολεμικά «στάνταρς». Ο φόβος για το αύριο, η ανασφάλεια, οι ζώνες της κοινωνικής περιθωριοποίησης γιγαντώνονται.

Ποια είναι η αιτία;

Η οικονομική κρίση, που οι κυβερνώντες την επικαλούνται για να εξανδραποδίσουν τα λαϊκά στρώματα, οφείλεται αποκλειστικά ή κύρια στη διαφθορά των κομμάτων που άσκησαν εξουσία;

Μήπως αν κάποια πολιτικά πρόσωπα βγουν στη «σέντρα» - και μάλιστα από τα ίδια τα κόμματά τους στην προσπάθεια των τελευταίων να προσποιηθούν διάθεση «αυτοκάθαρσης» - οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, το φορολογικό πογκρόμ, οι αυξήσεις σε προϊόντα και υπηρεσίες, θα ανακληθούν;

Στο ταξικό κίνημα η ελπίδα...

Τζούφιος ο καυγάς γι' αυτό ή εκείνο το σκάνδαλο, καυγάς που θέλει να κρύψει ότι σκάνδαλο είναι όλο το σύστημα.

Τζούφιες και οι προτάσεις επί προτάσεων για την εξυγίανση αυτής ή της άλλης πλευράς του συστήματος, όταν η σαπίλα όλου του συστήματος πια ξεχειλίζει.

Σάλος μεγάλος χτες για τη «δανειακή διευκόλυνση», όπως σάλος μεγάλος προχτές για την «αναδιαπραγμάτευση του χρέους», όπως σάλος παραπροχτές για το μνημόνιο σωτηρίας της οικονομίας.

Η αστική τάξη, οι πολιτικοί της εκπρόσωποι και η δημοσιογραφία τους αποφεύγουν σαν ο διάολος το λιβάνι να κοιτάξουν το πρόβλημα. Γιατί ακριβώς οι ίδιοι είναι μέρος του προβλήματος.