«Ανανέωση» χωρίς αυτοκριτική...

Πέρασαν είκοσι χρόνια (και κάτι παραπάνω) από τότε που ο ΣΥΝ (στη συνέχεια ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) οικοδόμησε την ιδεολογικοπολιτική του ταυτότητα και φυσιογνωμία στη βάση διακηρύξεων ανανεωτικών, κόντρα στο παλιό που εξέφραζε το ΚΚΕ όπως ισχυρίζονταν οι κατά καιρούς ηγεσίες του.

Βεβαίως, δεν ήταν πρώτη φορά το 1991 που το σύνθημα «ανανέωση» εισέβαλλε στην ιδεολογικοπολιτική διαπάλη. Είχε εμφανιστεί και πριν 45 χρόνια (κι ακόμα περισσότερα) και τελικά οι φορείς του συγκρότησαν κομματικό φορέα με την επωνυμία «ΚΚΕ εσωτερικού», πρόγονο του ΣΥΝ. 

Κι αν ανατρέξει κανείς στην Ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, πριν 60, 70 και 100 χρόνια, πάλι θα συναντήσει πολλές φορές το ίδιο σύνθημα, με το ίδιο περιεχόμενο επί της ουσίας, συχνά και με τις ίδιες φράσεις.

Ο σιωπηλός αρχιεπίσκοπος .

1. Η σιωπή του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου είναι απαραίτητη σήμερα για την Ορθοδοξία. Σιωπή που βοηθά τον πιστό να καθρεφτιστεί απευθείας στον Ιησού, μακριά από την κοινωνία του θεάματος ορισμένων μητροπολιτών, οι οποίοι δουλεύουν συστηματικά πάνω στην παραποίηση του πραγματικού μέσα στην καθημερινότητα της Εκκλησίας.

2. Η σιωπή του Ιερώνυμου είναι αποτέλεσμα της μεγάλης θητείας του στην ταραχή.

3. Ως ποιητής, με ενδιαφέρει πώς λειτούργησε ο αρχιεπίσκοπος τη μία της ζωής του αντίφαση. Πώς βίασε τη φύση του - φύση κατεξοχήν μοναχική -, για ν' αποκτήσει μια υπερφύση, όπως κάνουν οι δόκιμοι μοναχοί, με σκοπό να ανακατευτεί με τον κόσμο. 

Το δηλητηριώδες παραμύθι για μεγάλους .

Τους ακούει ο κόσμος και μοιάζει σαν παστωμένοι θεατές σε δημόσια εκτέλεση της Ιεράς Εξέτασης στην καρδιά του Μεσαίωνα, όλους αυτούς τους δήθεν περισπούδαστους ευρωηγέτες στις συσκέψεις. Κι αντιλαμβάνεται πως έχουν βάλει το μέλλον του σιδηροδέσμιο στο ικρίωμα των αγορών, στο βωμό του καπιταλισμού. Κι ύστερα μαζεύονται κι οι ντελάληδες της εποχής και μεταδίδουν τους καυγάδες για το ποιος θ' ανάψει πρώτος το σπίρτο να καούν οι λαοί. 

Στάχτη και μπούρμπερη να γίνουν, γόνιμο έδαφος για νέες επενδύσεις πάνω στα χαλάσματα και τις ξεχαρβαλωμένες ζωές.

Η Ευρώπη, τάχα μου δήθεν Ενωμένη, γίνεται, δήθεν ξαφνικά, κακιά μάγισσα που πνίγει τα παιδιά της που τα 'φερε ως τη θηλή της ψευδαίσθησης ότι λεύτερα βυζαίνουν τους ίδιους τους κόλπους και τον ιδρώτα τους.

Τραγούδι για τους απεργούς εργάτες ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΟΥΣ

Uploaded by pamehellas on Dec 10, 2011

Με αφορμή το τραγούδι που έφτιαξε σύντροφος αγωνιστής από τον Βόλο (http://youtu.be/09JeVl89dIQ), εμπνευσμένος από τον πολυήμερο απεργιακό αγώνα των εργατών της Χαλυβουργίας,