Τα τελευταία 4 χρόνια, από την αρχή της κρίσης, βιώνουμε και θα βιώνουμε καθώς φαίνεται διαρκείς αλλαγές στο αστικό πολιτικό σκηνικό. Οι δύο πόλοι του δικομματισμού, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ξέχασαν «την αντιπαλότητά τους», ενώθηκαν και σχημάτισαν τον έναν πόλο του νέου δικομματισμού. Τον άλλο πόλο ανέλαβε «δικαιωματικά» να τον αποτελέσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ταυτόχρονα, μετά τα μνημόνια, έκαναν την εμφάνισή τους νέα κόμματα, με βασικούς πυρήνες πρόσωπα προερχόμενα από τον παλιό δικομματισμό. Να σημειώσουμε ότι όλα τα παραπάνω κόμματα, παλιά και νέα, αθωώνουν τις αποφάσεις φτωχοποίησης όλων των λαών της ΕΕ και ορκίζονται πίστη στα κελεύσματά της. Το σκηνικό συμπληρώνεται με κινήσεις και σχηματισμούς με αντιευρώ και αντιευρωπαϊκή ρητορική. Πρέπει να αναφέρουμε και τον αντιμερκελισμό, όπου όλα τα δεινά του λαού και της χώρας αποδίδονται στην καγκελάριο της Γερμανίας Μέρκελ και υπονοούν μια λύση με αντικατάστασή της από άλλο πιο φωτισμένο πρόσωπο.
