Παγιδευμένοι στα αδιέξοδά τους

Μέτρα επί μέτρων που οδηγούν την εξαθλίωση στα όρια. Αλλά, «διά ταύτα»;

Αγωνία! Ζητάνε συναίνεση με επίκληση του επόμενου κινδύνου: Να μην μπορούν παρά το τσάκισμα των εργατών να διαχειριστούν την κατάσταση. Τα αδιέξοδα στο φορολογικό και η προαγγελία νέων μειώσεων στις συντάξεις μαρτυρούν εκτός από την επίθεση στα εργατικά δικαιώματα και το στρίμωγμα που υπάρχει στο σύστημα.

Η απάντηση απ' τη σκοπιά των εργατών δεν μπορεί να 'ναι άλλη από την οργανωμένη πάλη για να οξυνθεί η αντίθεση, να οδηγηθεί στο απόλυτο αδιέξοδο το σύστημα, ενώ ταυτόχρονα θα οικοδομούνται τα φύτρα της νέας εξουσίας, της λαϊκής.

***

Οι καπιταλιστές είναι υποχρεωμένοι να βαδίσουν απ' τη μια χαροτρομάρα στην άλλη, καθώς ο μεταξύ τους

Τον ... προσαρμόζουν γρήγορα ...

Οι «ανησυχίες» που διατύπωσε το ΔΝΤ, στην πρόσφατη έκθεση αξιολόγησης, για την άνοδο της εκλογικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, ήταν αναμενόμενο ότι θα χρησιμοποιηθούν απ' τον ίδιο για να τονώσει το ξεθωριασμένο «αντιμνημονιακό» του προφίλ. Η παρέμβαση αυτή, του έδωσε την ευκαιρία να πλασαριστεί σαν δήθεν φόβητρο και αντίπαλο δέος στην τρόικα και την κυβέρνηση. Εδώ ισχύει το «αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες». Στην πραγματικότητα, τέτοιες παρεμβάσεις δεν παίζουν άλλο ρόλο πέραν της άσκησης πίεσης στον ΣΥΡΙΖΑ να επιταχύνει την ήδη ταχύτατη πορεία πλήρους προσαρμογής του, με δεδομένη τη στρατηγική του για διαχείριση του συστήματος, στη βάση ενός άλλου μείγματος, με μεγαλύτερες δόσεις μέτρων ενίσχυσης των καπιταλιστικών επενδύσεων.

Αντιδραστικό υποπροϊόν (ή / και κατασκεύασμα)

Τους αMallήσανε...

Η τρομοκρατία (και όχι οι αγώνες των λαών που οι κεφαλαιοκράτες και τα όργανά τους τους βαφτίζουν και τους συκοφαντούν σαν «τρομοκρατία») είναι εξαιρετικά χρήσιμη στο εκμεταλλευτικό κράτος.

Με μοχλό και την τρομοκρατία

(το διαπιστώσαμε την περίοδο του «ψυχρού» πολέμου στη Γερμανία και την Ιταλία, το βλέπουμε καθ' όλη την περίοδο της αμερικανικής μονοκρατορίας)

η κοινωνία «διδάσκεται» να αποδέχεται εθελοντικά, ή - στην επίσης αποδοτική για την κρατική εξουσία περίπτωση - η κοινωνία «εκπαιδεύεται» να «συνθηκολογεί» με εκείνα τα μέτρα που απαγορεύουν «νόμιμα» τις ελευθερίες της. Η κοινωνία «εκπαιδεύεται» (σ.σ.: «για το καλό της»...) να «συναινεί» με μέτρα που ναρκοθετούν το δικαίωμά της να διεκδικεί.