Οι συνέπειες στην αγροτική πολιτική από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ...

Οι εξελίξεις σε όλη αυτήν την 30χρονη πορεία της Ελλάδας στην ΕΟΚ - ΕΕ επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ για τη φύση και το χαρακτήρα της ιμπεριαλιστικής διακρατικής ένωσης του κεφαλαίου της ΕΕ, με κορύφωση την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης. 
Ο λαός μας, η εργατική τάξη, η φτωχομεσαία αγροτιά έχουν πικρή πείρα από τα 30 χρόνια της ένταξης της χώρας μας στην ΕΟΚ/ΕΕ. 
Μέσα σ' αυτήν την πορεία ξεκληρίστηκαν χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες και κτηνοτρόφοι από την εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, οξύνθηκαν τα προβλήματα χιλιάδων μικρών Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων.

Έμαθαν πως αγανακτήσατε...πλάκωσε κι η ιεραρχία...

Σιγά σιγά συμπληρώνετε το παζλ. 

Σε πολύ λίγο θα συμπληρωθεί πλήρως η εικόνα που συνθέτει τους ακομμάτιστους, ακηδεμόνευτους, ανεξάρτητους, αγανακτισμένους. 

Μετά την υιοθεσία του "κινήματος" από τα μεγάλα κανάλια και τους μεγαλοδημοσιογράφους,  που από ότι φαίνεται  άδικα τους είχαμε χαρακτηρίσει παπαγαλάκια  γιατί οι άνθρωποι τόσα χρόνια αγωνίζονταν για την ανασύνταξη του κινήματος, για το νέο ξεκίνημα  του σε σωστές βάσεις μακριά απο την κηδεμονία των κομμάτων και των παρατάξεων. Αυτή ήταν η αγωνία τους. Τι νομίζατε!
Μετά από όλα αυτά λοιπόν πλάκωσε και η ιεραρχία. 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΝΕ ΤΡΙΤΗ 7 ΙΟΥΝΗ 2011

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ: Για τη χορήγηση υποκατάστατων στα νοσοκομεία

Στην υλοποίηση προαποφασισμένων μέτρων που αφορούν τηνεγκατάσταση και λειτουργία μονάδων υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ στα προαύλια νοσοκομείων, προχωρά η κυβέρνηση, κάνοντας ένα ακόμη βήμα στην κατεύθυνση της πριμοδότησης της υποκατάστασης, που αποτελεί πια τη «ραχοκοκαλιά» της πολιτικής της για το εκρηκτικό πρόβλημα των ναρκωτικών.

Το έδαφος γι' αυτές τις αποφάσεις προετοιμάζεται τουλάχιστον εδώ και μια δεκαετία. Τον τελευταίο καιρό, αξιοποιώντας επικοινωνιακά τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η φύση και ο τρόπος λειτουργίας αυτών των προγραμμάτων στο κέντρο της Αθήνας, η κυβέρνηση προχωρά στην εγκατάσταση των μονάδων υποκατάστασης, αρχικά σε 8 νοσοκομεία της Αττικής. Ηδη, βέβαια, έχει προλειανθεί το έδαφος, ώστε οι αντιδράσεις που εύλογα θα υπάρξουν να «βλέπουν το δέντρο και όχι το δάσος». 

Το πραγματικό δίλημμα: Αστική ή εργατική εξουσία.

Το ΚΚΕ έχει διακηρύξει σε όλους τους τόνους ότι το αστικό πολιτικό σύστημα, 

το σύστημα της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, είναι εδώ και έναν αιώνα ιστορικά ξεπερασμένο. 

Το αστικό πολιτικό σύστημα αντιστοιχεί στην οικονομική βάση του καπιταλιστικού συστήματος, που τη συγκροτεί η ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και ανταλλαγής, ανεξάρτητα αν μέρος τους ανήκει στο αστικό κράτος και ένα άλλο στους ιδιώτες καπιταλιστές. 

Το αβέβαιο μέλλον της Ευρωζώνης.

Πρώτο μέρος

Η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ του Δεκέμβρη του 2010 και οι διεργασίες που προηγήθηκαν το προηγούμενο δίμηνο επιβεβαιώνουν την όξυνση των αντιθέσεων στο εσωτερικό της ευρωζώνης. Η δυσκολία ενός ουσιαστικού μεσοπρόθεσμου συμβιβασμού ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη διαφορετικής ισχύος, ακόμα και ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου στο ίδιο κράτος, καθιστά επισφαλή τη διατήρηση της Ευρωζώνης στη σημερινή της μορφή, επιταχύνει διαδικασίες αναμόρφωσής της.

Η αστική ανάλυση των εξελίξεων εστίασε σε πολύ μεγάλο βαθμό στη διαχείριση της υπερχρέωσης ορισμένων κρατών - μελών και στις εναλλακτικές προτάσεις - σενάρια που κατατέθηκαν για το συγκεκριμένο ζήτημα. Οι περισσότερες σχετικές αστικές εκθέσεις εμφανίζουν σαν πυρήνα του προβλήματος τη λεγόμενη «κρίση χρέους», αποκρύπτοντας τις ουσιαστικές αιτίες της σημερινής κατάστασης. 

Η... «κουλτούρα» των «ανθρωπιστικών» βομβαρδισμών.

Πώς θέλει η ΕΕ να ενσωματώσει την «πολιτιστική» βιομηχανία και την «πρόθυμη» διανόηση στην ιμπεριαλιστική της πολιτική.
Την ανάγκη να παίξει ο πολιτισμός ακόμη πιο ενεργητικό ρόλο στην ιμπεριαλιστική της πολιτική εκφράζει η ΕΕ μέσω του πρόσφατου (12/5) ψηφίσματος του Ευρωκοινοβουλίου σχετικά με τις «πολιτιστικές διαστάσεις των εξωτερικών δράσεων της ΕΕ».

Το ψήφισμα βασίστηκε στη σχετική έκθεση, του περασμένου Μάρτη, της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας του Ευρωκοινοβουλίου, η «Αιτιολογική Εκθεση» της οποίας είναι χαρακτηριστική της ρητορικής και του σκοταδιστικού - μέχρι γελοιότητας - περιεχομένου της «πολιτιστικής» πολιτικής της ΕΕ. 

Ως εδώ η παράνοια...

1. Καθηλωμένος σ' ένα περιβάλλον ηλιθιότητας, ο πρωθυπουργός πιστεύει πως ο Ελληνας είναι συνεπής μαζοχιστής, γιατί παρά όσα συμβαίνουν παραμένει σιωπηλός.

2. Οι τεχνικοί της παγκόσμιας εξουσίας μάς χάρισαν, τις τελευταίες μέρες, ένα απίστευτο θέαμα σεξισμού με επίκεντρο τον πρώην πρόεδρο του ΔΝΤ, προκειμένου ο δυτικός κόσμος να ξεχάσει ό,τι τον βασανίζει. Μάταιος ο κόπος, το σίριαλ κράτησε λίγο, και αργά αλλά μελαγχολικά βαδίζουμε πάλι στα προβλήματά μας. Εχουν δίκιο οι προτεστάντες: είμαστε ευπαθή όντα και ως εκ τούτου μας αξίζει η δυστυχία.

Διά χειρών Ελλήνων...

Το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, μαζί με την υποδούλωση των εργαζομένων και τη συμπίεσή τους σε μια μάζα ατομικώς και συλλογικώς πτωχευμένων res (αντικείμενο στα λατινικά) που υποθηκεύει το κορμί της και τα παιδιά της για να επιζήσει, είναι ιεροσυλία. Είναι έγκλημα. Είναι προμελητημένο. Είναι ταξικό. Είναι μακροπρόθεσμο και προπαγανδισμένο ως τρόμος, σχεδόν φυσικό φαινόμενο που απειλεί, «δημοκρατικά» και «οριζόντια», «όλους» το ίδιο. Αυτούς, δηλαδή, που τοκογλυφικά αντιμετωπίζουν «κρίση» υπερκερδών και τους άλλους τους πολλούς που βλέπουν και νιώθουν στο πετσί τους, δυο τουλάχιστον δεκαετίες τώρα, την εργασία, το μόνο τους κεφάλαιο, τη μόνη τους περιουσία, να εξευτελίζεται. Ούτε φυσικό φαινόμενο ούτε αφύσικη είναι, μήτε καν πρωτότυπη αυτή η ιστορία. Πανάρχαια αντίθεση η βαρβαρότητα του καπιταλισμού.

Ομως, οι σειρήνες της τρομοκρατικής ντουντούκας των τελευταίων ημερών, συνδυασμένη άψογα με «αυθόρμητες» προβοκάτσιες, αργά ή γρήγορα θα έχουν και ιδεολογικό πρόσημο πιο φανερό απ' την «απόρριψη» του διαβόητου «συστήματος».

Εξω τα κόμματα και τα συνδικάτα ή με το ΚΚΕ και το ταξικό κίνημα;

Προχτές, σε μπλογκς, απ' αυτά που καθοδηγούν το κίνημα των «αγανακτισμένων», αναρτήθηκε ανακοίνωση των «αγανακτισμένων» στην πλατεία Συντάγματος να φύγουν οι αριστερές δυνάμεις από τις πλατείες. 
Ετσι, λοιπόν, οι «ανώνυμοι» καθοδηγητές του «κινήματος της πλατείας», οι «ακομμάτιστοι», οι «αυθόρμητοι», οι «απολιτικοποίητοι» εμφανίζονται ως πολιτικοποιημένοι δηλώνοντας «αντιαριστεροί». Ισως γι' αυτό κρύβονται πίσω από την ανωνυμία τους.

Ο ΟΥΛΑΦ ΠΑΛΜΕ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΧΑΦΙΕΣ!

Ο Ούλαφ Πάλμε, το είδωλο της σοσιαλδημοκρατίας, όχι μόνο στη Σουηδία αλλά παγκόσμια, πρώην πρωθυπουργός της Σουηδίας, ήταν ένας χαφιές και μάλλον και πράκτορας της CIA. 

Ο Πάλμε κατέδιδε αριστερούς στις ΗΠΑ το 1950.

Η σουδική καθημερινή εφημερίδα Ντάγκενς Νιχέτερ, δημοσιεύει ντοκουμέντα για αυτή την υπόθεση. Από το 1949 είχε καλές επαφές με το σταθμάρχη της CIA στη Στοκχόλμη. Ο Πάλμε δραστηριοποιήθηκε ένα μικρό διάστημα στη ΠΟΔΝ για να μαζέψει αυτά τα στοιχεία. Δεν αποκλείεται να ήταν και πράκτορας της CIA.