Η Ευρώπη προετοιμάζεται για πόλεμο. Μέγα πόλεμο. Ταξικό, με το φερετζέ της προάσπισης των δικαιωμάτων που έχει ταξικώς ιεραρχήσει. Το λέει, το γράφει, το προτείνει, το νομοθετεί, το εφαρμόζει στην πράξη.
Η έκθεση, που θα τεθεί σε ψήφιση από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης μεθαύριο Τρίτη, είναι εξάγγελος μιας εκφασισμένης πλάνης πάνω από τους ευρωπαϊκούς λαούς, που ρίχνεται σα μαύρη σκιά. Σ' ένα τσουβάλι μπαίνουν πατριωτικά και αποσχιστικά κινήματα, τρομοκράτες και εργαζόμενοι που αντιστέκονται στην αντεργατική λαίλαπα, μετανάστες και κόμματα που θα τους απαγορευτεί η κάθοδος στις εκλογές, η χρηματοδότηση, αυτή καθαυτή η ίδρυσή τους, εφόσον δεν προάγουν την... «ηθική» στην πολιτική και δε σέβονται τη νομιμότητα που επιβάλλεται από την... κρίση, λόγου χάριν, τη νομιμότητα του μνημονίου του ΔΝΤ.
Μέρες του '36 λέω στον τίτλο και μοιάζει υπερβολικό. Φευ! Μετά το αντικομμουνιστικό μνημόνιο, κάπου πέντε χρόνια πίσω, το ΣτΕ γράφει, ως εκφυλισμένος θεσμός - μοχλός ενίσχυσης του κλίματος αποδοχής της κυρίαρχης αστικής πολιτικής, στην επικεφαλίδα τής υπό ψήφιση έκθεσης «εξτρεμισμός». Θεωρητικά, οι αποφάσεις του δεν έχουν δεσμευτικό πολιτικό χαρακτήρα. Είναι, όμως, αποτελεσματικότατες μπουλντόζες που προετοιμάζουν τους λαούς, ως κοινή γνώμη, να αποδεχτούν τα χειρότερα, ως ηθικά και ιστορικά αναγκαία. Ετσι, ενώ το μνημόνιο το αντικομμουνιστικό δεν έγινε αποδεκτό ως πολιτική εφαρμοστέα τυπικώς από την ΕΕ, στην Τσεχία απαγορεύτηκε η Κομμουνιστική Νεολαία, στην Πολωνία η λειτουργία κομμουνιστικών κομμάτων και στις Βαλτικές χώρες αποκαταστάθηκαν οι ναζιστικές οργανώσεις και οι συνεργάτες των ναζί!...
Με τον εξτρεμισμό, πασπαλισμένο με πανέμορφα λόγια περί καταπολέμησης του ρατσισμού, της ισλαμοφοβίας, του αντισημιτισμού κ.λπ., διαβάζεις και χορταίνεις. Λίγο παρακάτω περιμένεις να δεις εκτός από το ΡΚΚ, τον IRA, την ΕΤΑ και καμιά λέξη για τον Σαρκοζί, τους τσιγγάνους κ.λπ. κουβέντα. Η Ελλάδα, όμως, την τιμητική της. Η ΕΕ για να μπορεί να εκφασιστεί νομίμως πρέπει να πατάξει κόμματα, οργανώσεις, βουλευτές, δημοσίους υπαλλήλους, επιβάλλοντας άκουσον: «περιορισμούς στην ελευθερία έκφρασης», ήτοι λογοκρισία σε ΜΜΕ και δημοσιογράφους και «περιορισμούς στο δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι και συναθροίζεσθαι» ήτοι συνδικαλισμός, κινητοποιήσεις, απεργίες κ.λπ. τέλος. Για το καλό μας. Τα διαβόητα μουσολινικά «φάτσιο» τότε, ορθές και ηθικές μη κυβερνητικές οργανώσεις ή ομάδες (θυμηθείτε τον UCK) τώρα θα αναλάβουν να διατηρήσουν τη δημοκρατική νομιμότητα.
Την ίδια ώρα που εμείς καλούσαμε την ελληνική αντιπροσωπεία να μην ψηφίσει την κατάπτυστη έκθεση περί εξτρεμισμού ώστε να γίνει και πρόταση πολιτικής, ο Παπακωνσταντίνου κατηγορούσε ευθέως το ΚΚΕ για... εξτρεμισμό με τους φορτηγατζήδες, τα ΜΜΕ έβγαζαν παράνομη και καταχρηστική την απεργία της ΕΣΗΕΑ σε ΔΟΛ, Πήγασο και Ελευθεροτυπία για τις αθρόες απολύσεις τεχνικών και υπαλλήλων, οι δημοσιογράφοι έβαζαν την ουρά στα σκέλια ως συντεχνία και βγήκαν να βρίζουν ως εξτρεμιστική συντεχνία την Ελλάδα που αντιστέκεται στα μνημόνια, τις μειωμένες εθνικές κυριαρχίες κι οι Αδώνηδες έκρωζαν μετά πλείστης όσης ανέσεως!
Το ευρωκάλυμμα, για να υποχρεωθεί και τυπικά σε παρανομία να δρα το ΠΑΜΕ και βεβαίως το ΚΚΕ, αρχίζει να εξυφαίνεται με τον ορισμό του εξτρεμισμού ως πολιτικής δράσης ενάντια στον ύπουλο, νομιμοφανή φασισμό που βαφτίστηκε «κρίση» για να καλύψει τις πρακτικές του. Αν ο εξτρεμισμός είναι η αντίσταση στην κυρίαρχη πολιτική, τότε ο τρόμος τους είναι παράσημο και τίτλος τιμής.