22 Απρ 2014
Το πρόθυμο «Ποτάμι» συνεργάζεται με όλους τους θιασώτες της ΕΕ
Το Ποτάμι θέλει «πολλή Ευρώπη», θέλει επίσης «συνεργασίες» για να πράξει ό,τι και «ο Ματέο (Ρέντσι) στη Ρώμη», που κατά τον Σταύρο Θεοδωράκη είναι η «σύγχρονη αριστερά», της οποίας δηλώνει υπερασπιστής, αφού πρώτα τής πρόσθεσε «λογική, γνώση και ρεαλισμό».
Θα περίμενε κανείς να ακούσει κάτι διαφορετικό, έστω κάτι πιο έξυπνο από κάποιον που όπου βρεθεί και όπου σταθεί δηλώνει πως είναι το νέο, το σύγχρονο και το φρέσκο.
«Θα πρέπει να είμαστε τίμιοι με τα πράγματα», δήλωσε στην πρωινή εκπομπή του «ΑΝΤ1» και θα τιμήσουμε τη φράση του με βάση τα όσα ο ίδιος ανέφερε. Είπε λοιπόν ότι «η χώρα είναι ένα ναυάγιο» και πως «ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προξένησαν το ναυάγιο». Κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ για «αριστερό λαϊκισμό», διότι λέει πως με ένα νόμο «θα κάνει το ναυαγό καπεταναίο». Συνέχισε, λέγοντας ότι «θέλει συνεργασίες» και «το Ποτάμι ρυθμιστή»! Μα, με ποιον θα συνεργαστεί; Με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που ναυάγησαν τη χώρα ή με τον ΣΥΡΙΖΑ που λαϊκίζει, όπως ισχυρίζεται;
“Τα διδάγματα της κρίσης”
«Αν ο Μαρξ και ο Λένιν ήταν σήµερα ζωντανοί, θα ήταν βασικοί διεκδικητές του βραβείου Νόµπελ για την οικονοµία. Ο Μαρξ προέβλεψε την προϊούσα εξαθλίωση των εργαζοµένων και ο Λένιν προείδε την υποταγή της υλικής παραγωγής στη συσσώρευση κερδών του χρηµατοπιστωτικού κεφαλαίου. Οι προβλέψεις τους είναι κατά πολύ ανώτερες από τα “οικονοµικά µοντέλα” που σήµερα βραβεύονται µε Νόµπελ και από τις προβλέψεις των κεντρικών τραπεζιτών, των υπουργών Οικονοµικών και των νοµπελιστών οικονοµολόγων...» (1).
Αυτά δεν τα έγραψε κάποιος «όποιος κι όποιος». Και κυρίως δεν τα ισχυρίζεται κάποιος που πάσχει από μαρξιστικές και λενινιστικές «παρωπίδες». Ο ύμνος στον Μαρξ και τον Λένιν προέρχεται από έναν υπουργό Οικονομικών του… Ρήγκαν! Τον Πολ Κρεγκ Ρόµπερτς. Την τοποθέτηση του Ρόμπερτς (έγινε πριν από 4 χρόνια και ήταν η απάντηση του στις διάφορες αστείες θεωρίες που αναπτύσσονταν εκείνη την περίοδο για τον χαρακτήρα της παγκόσμιας κρίσης) την θυμηθήκαμε με αφορμή ότι σήμερα είναι η επέτειος της γέννησης του Λένιν, στις 22 Απρίλη του 1870.
ΕΕ: Ένταση της αντεργατικής πολιτικής και μηχανισμοί χειραγώγησης του εργατικού κινήματος
H νομοθεσία της ΕΕ, που καταρτίζουν από κοινού τα κοινοτικά όργανα, οι αστικές κυβερνήσεις των κρατών - μελών της και το πολιτικό προσωπικό των μονοπωλίων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υπηρετεί το στρατηγικό στόχο αυτής της διακρατικής συμμαχίας του κεφαλαίου. Την ενίσχυση της κερδοφορίας των μονοπωλίων, μέσα από τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης στο κατώτερο δυνατό όριο. Οι στρατηγικές κατευθύνσεις της αντεργατικής πολιτικής της ΕΕ, των κυβερνήσεων και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου έχουν καθοριστεί από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τις τέσσερις ελευθερίες του κεφαλαίου, τις οποίες αναγνωρίζει σαν «θεμελιώδεις αρχές». Εξειδικεύτηκαν και αναπτύχθηκαν παραπέρα, στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης - για να φορτώσουν τα βάρη της στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα - με τη «Στρατηγική Ευρώπη 2020», το «Σύμφωνο για το ευρώ+», το «Δημοσιονομικό Σύμφωνο», την «Ενισχυμένη Οικονομική Διακυβέρνηση» και το «Ευρωπαϊκό Εξάμηνο». Τους σιδερένιους μηχανισμούς δηλαδή των διαρκών μνημονίων και της συνεχούς μείωσης του «κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος», που από την 1-1-2014 γενικεύτηκαν για όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ.
Στην ομοβροντία των αντεργατικών μέτρων της ΕΕ, που ψήφισαν οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου στο Ευρωκοινοβούλιο (14 - 17 Απρίλη 2014), στην τελευταία συνεδρίασή του πριν τις ευρωεκλογές, περιλαμβάνονται 115 αντιλαϊκά νομοθετικά κείμενα, οδηγίες, κανονισμοί, εκθέσεις και ψηφίσματα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωενωσιακών μονοπωλίων μέσα από την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Ιδιαίτερη θέση στη φαρέτρα των μονοπωλίων κατέχουν η οδηγία για την «απόσπαση εργαζομένων στα πλαίσια παροχής υπηρεσιών - 96/71/EK» [COM (2012) 0131], καθώς και η Απόφαση του Συμβουλίου για την «τριμερή σύνοδο κορυφής» [COM (2013) 0740 -31.10.2013].
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)