ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ; (με απλά λόγια).

Αν και οι ορισμοί δεν μπορούν πάντα να δώσουν με σαφήνεια τόσο την περιγραφή όσο και την ουσία ενός φαινομένου, μπορούμε να πούμε το εξής: Κρίση είναι η αναταραχή, ή και διακοπή του κύκλου της διευρυμένης αναπαραγωγής του κεφαλαίου. 

Η διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφαλαίου δεν είναι μόνιμη, αδιάκοπη, αλλά διακόπτεται περιοδικά και η άνοδος εναλλάσσεται με την πτώση. 

Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται «κυκλική οικονομική κρίση».

Διευρυμένη καπιταλιστική αναπαραγωγή σημαίνει ότι οι καπιταλιστές την υπεραξία,

 άρα και τα κέρδη που καρπώνονται, δεν την καταναλώνουν ολόκληρη, ως εισόδημα, αλλά το μεγαλύτερο μέρος το ξαναρίχνουν στην παραγωγή, κάνουν δηλαδή επενδύσεις, διευρύνοντας τις διαστάσεις του κεφαλαίου τους, προκειμένου να αυξάνουν την υπεραξία, άρα και τα κέρδη που αντλούν.

ΤΟ ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ...

Από το βιβλίο "Τι να κάνουμε" βρήκα ένα απόσπασμα που παραμένει επίκαιρο και διαφωτιστικό:

… σημειώσαμε πώς στα μέσα της δεκαετίας 1890-1900 η έλξη της μορφωμένης ρωσικής νεολαίας προς τη μαρξιστική θεωρία είχε γίνει καθολικό φαινόμενο. Παρόμοιο καθολικό χαρακτήρα πήραν στην ίδια περίπου περίοδο και οι εργατικές απεργίες που ξέσπασαν το 1896 μετά τον περίφημο βιομηχανικό πόλεμο της Πετρούπολης. 

Η επέκταση τους σ΄ όλη τη Ρωσία έδειχνε καθαρά πόσο βαθύ ήταν το λαϊκό κίνημα που ξανάρχισε ν΄ ανεβαίνει. 

Κι αν πρόκειται να μιλήσουμε για το «αυθόρμητο στοιχείο», τότε, φυσικά, ίσα ίσα αυτό το απεργιακό κίνημα πρέπει κατά πρώτο λόγο να θεωρηθεί αυθόρμητο. 

Όμως υπάρχει αυθόρμητο και αυθόρμητο.

"Η ιστορία με τον Λιγκατσώφ - Μια ιστορία για τους καιρούς μας"

(Το άρθρο που ακολουθεί, μεταφρασμένο από το γλόμπινγκ στα ελληνικά, είναι η παρέμβαση του αμερικάνου ακαδημαϊκού Roger Keeran στον προσυνεδριακό διάλογο για το 29ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ (ΚΚ ΗΠΑ) που έγινε τον Μάιο του 2010. 

Ο Keeran ασκεί σκληρή κριτική στο ΚΚ ΗΠΑ για την μεγάλη του φθορά και την ολίσθισή του προς τον οπορτουνισμό και κάνει έναν παραλληλισμό με την περίοδο της αντεπανάστασης στην ΕΣΣΔ 

και την ιστορία του ηγετικού στελέχους του ΚΚΣΕ Γεγκόρ Λιγκατσώφ. 

Ο Keeran χρησιμοποιεί τον όρο “κατάρρευση”, 

όρο τον οποίο απορρίπτει το ΚΚΕ ως ανεπαρκή και προτάσσει τον όρο “ανατροπή”).

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Ψαρεύει στα θολά νερά της λαϊκής δυσαρέσκειας...

Στα θολά νερά της λαϊκής δυσαρέσκειας για την κυρίαρχη πολιτική ρίχνει τα «δίχτυα» της η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να εγκλωβίσει λαϊκές συνειδήσεις, με «δόλωμα» μια πρόταση που τις ωθεί κατευθείαν στην ενσωμάτωση στο σύστημα που ευθύνεται για τα βάσανα του λαού. 
Για να το πετύχει, δε διστάζει να εκμεταλλευτεί την αγωνία του λαού και να επιτείνει την ανυπομονησία για απεγκλωβισμό απ' την αβάσταχτη πραγματικότητα που βιώνει, υποσχόμενη εύκολες λύσεις, που όμως οδηγούν στο ίδιο αδιέξοδο για τα πλατιά λαϊκά στρώματα, αφού δε θίγουν στο παραμικρό την αιτία που προκαλεί το πρόβλημα.

Αντιγράφουμε από ανακοίνωση της ΠΓ του ΣΥΝ με ημερομηνία 8/6, τις προτάσεις που κατά τους ισχυρισμούς του συνιστούν τον «άλλο δρόμο»υπέρ του λαού: 

Μύθοι χειραγώγησης από τη ΓΣΕΕ...

Καθώς κυβέρνηση και κεφάλαιο κλιμακώνουν την αντεργατική τους επίθεση και ενώ το «μνημόνιο 2» προκαλεί νέο κύμα αγανάκτησης στα λαϊκά στρώματα και στους εργαζόμενους, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ προσπαθεί να ελιχθεί, προσαρμόζει την τακτική της στα νέα δεδομένα. Και καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι η προσπάθεια της ΠΑΣΚΕ, αλλά και της ΔΑΚΕ να σβήσουν τους ταξικούς διαχωρισμούς και τα ταξικά συμφέροντα, που συγκρούονται και οξύνονται μέσα σε συνθήκες κρίσης, διαπερνά σαν κόκκινη κλωστή όλες τις τοποθετήσεις τους, τις αξιολογήσεις και τις «λύσεις» που προτείνουν.

ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ 2012 - 2015

Σαρώνουν το λαό για 78,2 δισ. ευρώ.

Την Τρίτη ξεκινάει στην Επιτροπή της Βουλής η συζήτηση του τερατουργήματος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

Το ερώτημα είναι αυθόρμητο: Μετά από ενάμιση χρόνο συνεχών σφυροκοπημάτων στο βιοτικό επίπεδο του λαού, μετά από τις αλλεπάλληλες φορολογικές επιδρομές, το τσάκισμα εργασιακών σχέσεων, την κατάργηση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, τη μείωση των λαϊκών εισοδημάτων, την ανεργία και την ανέχεια που μαστίζει εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά, πώς να χαρακτηρίσεις τις ρυθμίσεις που προβλέπονται στο «Μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής 

2012-2015»; ΠΩΣ; 

Το αβέβαιο μέλλον της Ευρωζώνης.

Του Μάκη ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ του Δεκέμβρη του 2010 και οι διεργασίες που προηγήθηκαν το προηγούμενο δίμηνο επιβεβαιώνουν την όξυνση των αντιθέσεων στο εσωτερικό της ευρωζώνης. Η δυσκολία ενός ουσιαστικού μεσοπρόθεσμου συμβιβασμού ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη διαφορετικής ισχύος, ακόμα και ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου στο ίδιο κράτος, καθιστά επισφαλή τη διατήρηση της Ευρωζώνης στη σημερινή της μορφή, επιταχύνει διαδικασίες αναμόρφωσής της.

Η αστική ανάλυση των εξελίξεων εστίασε σε πολύ μεγάλο βαθμό στη διαχείριση της υπερχρέωσης ορισμένων κρατών - μελών και στις εναλλακτικές προτάσεις - σενάρια που κατατέθηκαν για το συγκεκριμένο ζήτημα. 

«ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ», Λογοκριμένη ως κομμουνιστική προπαγάνδα.

Επετειακή επανέκδοση 50 χρόνια μετά.
Μια ταινία που έχει αφήσει ιστορία στον Ελληνικό Κινηματογράφο, μια ταινία πολιτικά και κοινωνικά φορτισμένη, μια άψογη ηθογραφία των φτωχότερων περιοχών της Αθήνας, η θρυλική «Συνοικία το όνειρο»του Αλέκου Αλεξανδράκη σε σενάριο του Τάσου Λειβαδίτη, με την έξοχη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, σε επετειακή επανέκδοση 50 χρόνων από την επεισοδιακή πρώτη προβολή της, προβάλλεται αποκλειστικά στον κινηματογράφο «ΖΕΦΥΡΟΣ», τιμώντας την περιοχή των Ανω Πετραλώνων, όπου και έγιναν τα γυρίσματα.

Ο Αλέκος Αλεξανδράκης, στο ρόλο του σκηνοθέτη, αναλαμβάνει να δείξει μια Αθήνα πολύ μακριά από την «επίσημη», ωραιοποιημένη και «τουριστική» εικόνα της. Δημιούργησε μια ταινία, που φαινόταν, το λιγότερο, αριστερή, και εξαγρίωσε τους λογοκριτές που την είδαν ως κομμουνιστική προπαγάνδα, ενώ θεωρούσαν και απαράδεκτο να αφήνεται να βγαίνει προς τα έξω μια αληθινή, ωμή, ρεαλιστική και πικρή εικόνα της Ελλάδας, αλλά πέρα για πέρα υπαρκτή...