Η επανάσταση του γιαουρτιού...

"Σάλο" έχει προκαλέσει για άλλη μια φορά στους κύκλους της υπερεπαναστατικής Αριστεράς των σαλαμιών και της οικολογίας, η "αντεπαναστατική κίνηση" της Αλέκας Παπαρήγα, να υποβιβάσει την ρίψη γιαουρτιών στις ΜΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ και να την χαρακτηρίσει ωςμικροαστική αντίδραση - δικαιολογημένης μεν, τυφλής δε - οργής.

Σύμφωνα με την Βίβλο του καλού επαναστάτη "Ο Αριστερισμός στον κύβο", άρθρο 2 παράγραφος 4, η ρίψη γιαουρτιών, ζαρζαβατικών και κερμάτων, δια την συνοδείαν των απαραίτητων γαμωσταυριδίων, θεωρείται "άκρως ευεργετική για το κίνημα, καθώς αποτελεί το δεύτερο μετέωρο βήμα προς το Σοσιαλισμό

Κλειστά επαγγέλματα και Αριστερά...

• Η άλλη όψη της συγκέντρωση και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου

Μια από τις σκληρότερες απαιτήσει που επέβαλαν το ΔΝΤ και η ΕΕ στην Ελλάδα ήταν και αυτή του ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων. Όχι δηλαδή πως δεν το ήθελε η κυβέρνηση αφού ήταν μέσα στο παραπρόγραμμά της αλλά αναζητούσε μια «νόμιμη» αφορμή για να το κάνει. Από τη στιγμή που το μνημόνιο νομιμοποιήθηκε νομιμοποίησε και τη λήψη κάθε αντιλαϊκού μέτρου.

 Η απαίτηση της τρόικας για άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων είχε εντελώς συγκεκριμένο σκοπό. Να στρωθεί το έδαφος στο μεγάλο μονοπωλιακό και πολυεθνικό κεφάλαιο να αλώσουν ορισμένα τμήματα της αγοράς υπηρεσιών που μέχρι τώρα παρέμειναν σε χέρια μικρομεσαίων επιχειρηματιών και ελεύθερων επαγγελματιών. Μιλάμε για συγκέντρωση και συγκεντροποίηση κεφαλαίου και εργασιών σε λίγα μονοπωλιακά χέρια. Αυτός ήταν ο στόχος.

Νέα σοσιαλδημοκρατία;

Η όξυνση της κρίσης αναπόφευκτα οξύνει τις ταξικές και πολιτικές αντιθέσεις του καπιταλισμού. Παράλληλα αναβιώνει σειρά από φαινόμενα που είχαν ατονήσει εν όσο το σύστημα περνούσε εποχές απόλυτης πολιτικής κυριαρχίας και σχετικά ομαλής οικονομικής λειτουργίας. Η κρίση επαναφέρει στην επιφάνεια όχι μόνο βασικά θέματα πολιτικής αλλά πιο καθαρά από κάθε άλλη φορά το ζήτημα της εξουσίας από τη πλευρά της εργατικής τάξης, ως ριζικής λύσης στη κρίση και το αδιέξοδο του καπιταλισμού.


Η άρχουσα τάξη προκειμένου να αποφύγει την αναβίωση παρόμοιων θεμάτων ασκεί με όλα τα μέσα που διαθέτει ισχυρότατη ιδεολογική και πολιτική πίεση σε όλα τα στρώματα του ελληνικού λαού και ιδίως στην εργατική τάξη. 

Συλλαλητήριο στο Σύνταγμα στις 18 Απρίλη.

«Εργαζόμενη, εργαζόμενε, νέα, νέε, αυτοαπασχολούμενε, άνεργε,

Το ΚΚΕ σε καλεί σε συμπόρευση και κοινή δράση.

Ελα μαζί μας τη Δευτέρα 18 Απρίλη, στο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα στις 7.30 μ.μ. Θα μιλήσει η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Να δώσουμε τώρα ηχηρή αγωνιστική απάντηση στην κλιμάκωση των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων. Να διατρανώσουμε: Καμία ανοχή, καμία υποταγή στην πορεία πτώχευσης του λαού που οδηγούν κυβέρνηση - ΕΕ - ΔΝΤ, για να προστατευθούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Εμπιστεύσου το ΚΚΕ. Οπως και χτες έτσι και σήμερα σου λέει την αλήθεια και οι προβλέψεις του επαληθεύονται. Ο δρόμος των άγριων θυσιών υπέρ της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μεγάλων επιχειρηματιών δεν πρόκειται να έχει τέλος ούτε κανένα όφελος για εσένα. Οδηγεί το λαό στη φτώχεια και έφερε την κρίση.

ΕΝΟΤΗΤΑ και ΑΡΙΣΤΕΡΑ.......

Aναδημoσιευση απο redfly planet
Aναδημoσιευση απο Varometro 
Έχουν μεγάλη πλάκα, πολύ μεγάλη πλάκα, όλοι αυτοί που με αφορμή το ΠΑΜΕ κατηγορούν το ΚΚΕ για διάσπαση τους εργατικού κινήματος μιας και δεν πρόκειται για τυχαίους αλλά γι' αυτούς τους ίδιους τους διασπαστές! Αν κάτι έχει ζωτική σημασία για την επίτευξη των στόχων του εργατικού κινήματος αυτή είναι η ενότητα του Κομμουνιστικού Κόμματος.

"Το ΚΚΕ ...είναι 1. κόμμα της εργατικής τάξης, 2. το κόμμα των Ελλήνων εργατών, 3. ένα κόμμα επαναστατικό… Αν μπόρεσε να διατηρήσει το πολιτικό μονοπώλιο και να ματαιώσει αλλεπάλληλες απόπειρες για τη δημιουργία άλλων εργατικών κομμάτων στη χώρα, τούτο δεν μπορεί να οφείλεται παρά στον αδιάρρηκτό του δεσμό με την εργατική τάξη και τις ιστορικές της τύχες.". Αυτά δεν τα 'λεγε κάποιος τυχαίος αλλά ο Παντελής Πουλιόπουλος, σε ηλικία 24 ετών πρώτος γραμματέας του κόμματος (από την στιγμή που μετονομάστηκε σε ΚΚΕ), ο οποίος αργότερα διέσπασε κι ο ίδιος το κόμμα(!) δημιουργώντας μια τροτσκιστική ομάδα η οποία μαζί με τους αρχειομαρξιστές του Δ. Γιωτόπουλου (πατέρα του Αλ. Γιωτόπουλου) αποτέλεσε τις δύο κύριες συνιστώσες του τροτσκισμού στην Ελλάδα (η πορεία αυτών των συνιστωσών είναι μάλλον τραγελαφική αφού η κάθε μια πρέπει να διασπάστηκε με την σειρά της καμιά δεκαριά φορές!).

Παρέμβαση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Α. Παπαρήγα στην Πανευρωπαϊκή συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στις Βρυξέλλες

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες 
Το ΚΚΕ, με το ξέσπασμα της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, βρέθηκε προετοιμασμένο ιδεολογικά και πολιτικά, καθώς είχαμε προχωρήσει έγκαιρα σε επεξεργασίες και προβλέψεις με βάση και την επιστημονική έρευνα,  σχετικά με την πορεία ανάπτυξης του καπιταλισμού στην Ελλάδα σε συνθήκες ενσωμάτωσης στην ΕΕ. Ταυτόχρονα πήραμε σοβαρά υπόψη τις ενδοενωσιακές και διεθνές ενδοιιμπεριαλιστικές αντιθέσεις στο έδαφος της ανισόμετρης ανάπτυξης, την ορμητική είσοδο στην παγκόσμια αγορά και στον ενδοιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό νέων καπιταλιστικών δυνάμεων όπως είναι η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία, τον ρόλο της Ρωσίας στην διαμάχη κλπ. Έχουμε παρακολουθήσει αρκετά στενά τον περιφερειακό ρόλο που προσπαθεί να διαδραματίσει η Τουρκία ιδιαίτερα μετά την συμμετοχή της στο γνωστό  G20.

Επιμήκυνση Μνημονίου και αναδιάρθρωση χρέους: αντιδραστικά εργαλεία για την μόνιμη υποδούλωση του λαού.

Η ελεγχόμενη χρεοκοπία της χώρας μας και κατά συνέπεια του λαού, είναι τελικά το μοντέλο που συμφωνήθηκε στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής του Μάρτη της ΕΕ. 

Η κυβέρνηση έσπευσε να παρουσιάσει ως «νίκη»(!) την (από καιρό προσυμφωνημένη) επιμήκυνση των Μνημονιακών βαρών ως το …2023. Μετά τις τυμπανοκρουσίες για επιτυχημένη διαπραγμάτευση, η κυβέρνηση σκόπιμα απέκρυψε το ποιος θα πληρώσει και πώς αυτή τη «νίκη».

Πριν όμως δούμε ποιόν ωφελεί πραγματικά η παραπάνω (πρόσκαιρη) λύση, ας δούμε τι δήλωνε σε συνέντευξή του (21/3/2011) στο γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel» ο Ότμαρ Ίσινγκ, πρώην μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Οι αστοί τρομάξανε