Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ "ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ"

«Είμαστε κόμμα αντικοινοβουλευτικό. 

Μπαίνουμε στη Βουλή για να μας εφοδιάσει το οπλοστάσιο της Δημοκρατίας με τα δικά του όπλα. 

Αν η Δημοκρατία είναι τόσο ηλίθια που γι' αυτή τη δουλειά να μας δώσει κάρτες δωρεάν μετακίνη­σης και μισθούς, δικό της πρόβλη­μα.
Αν πετύχουμε να εκλεγούν στα διάφορα κοινοβούλια εξήντα ως εβδομήντα υποκινητές και οργα­νωτές από το κόμμα μας, θα πλη­ρώνει για την αγωνιστική μας ορ­γάνωση η ίδια η πολιτεία.
Κι ο Μουσολίνι μπήκε στη Βου­λή. Λίγο αργότερα, όμως, παρήλαυνε στη Ρώμη με τους Μελανοχίτωνές του. 

Βραβείο σε φονιάδες και δυνάστες των λαών

Φρίκη και σαπίλα το Νόμπελ στην ιμπεριαλιστική ΕΕ.  

Στην Ευρωπαϊκή Ενωσηαποφάσισε να απονείμει το Νόμπελ Ειρήνης για το 2012 η νορβηγική επιτροπή, επαναβεβαιώνοντας τη σκοπιμότητα και το χαρακτήρα των βραβείων. Θυμίζουμε ότι αντίστοιχο βραβείο πήρε το 2009 με την εκλογή του ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα. Τώρα, με τον ισχυρισμό ότι «η Ενωση και οι προκάτοχοί της έχουν συμβάλει για πάνω από έξι δεκαετίες στην προώθηση της ειρήνης και της συμφιλίωσης, της δημοκρατίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων», η επιτροπή των Νόμπελ δικαιολογεί την απόφασή της σε σχετική ανακοίνωση, ονομάζοντας έναν ιμπεριαλιστικό οργανισμό, ο οποίος έχει να επιδείξει συμμετοχή - επίσημη είτε ανεπίσημη - με συγκεκριμένες αποφάσεις του σε όλους τους πολέμους και τις επεμβάσεις από την ίδρυσή του και μετά ως «ακοίμητο εργάτη» της διεθνούς ειρήνης.

Χαρακτηρίζεται θεματοφύλακας της «ειρηνικής συνύπαρξης» των λαών, η ΕΕ, η οποία στηρίζει το εμπάργκο κατά των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας,

Ξανά για την «αναποτελεσματικότητα» των αγώνων

Υστερα και από τη γενική απεργία στις 26/ 9 έχει επανέλθει στις συζητήσεις και τον προβληματισμό των εργαζομένων το θέμα της αποτελεσματικότητας των απεργιακών (και όχι μόνο) κινητοποιήσεων για το τι βγαίνει και αν αξίζει να χάνει κανείς μεροκάματο για «τουφεκιές στον αέρα». Ετσι, λοιπόν, και ενόψει της νέας απεργίας, αλλά και της συνέχειας της επίθεσης θα πρέπει, για μια ακόμη φορά, να επανέλθουμε στο ζήτημα αυτό, ενισχύοντας την επιχειρηματολογία μας, γιατί πάνω σε αυτό το «πραγματικό έδαφος» καλλιεργούνται διάφορα ιδεολογήματα τόσο από πλευράς της αστικής τάξης «κάτσε στο σπιτάκι σου, κοίτα τη δουλίτσα σου», αλλά και των δυνάμεων του οπορτουνισμού «άλλες μορφές πάλης, η απεργία είναι ξεπερασμένη κ.λπ.».

Επειδή η επιφανειακή βάση της αναποτελεσματικότητας είναι η πραγματικότητα, ότι δηλαδή οι τόσες απεργίες δεν εμπόδισαν το πέρασμα των μέτρων, θα πρέπει να απαντήσουμε με μια αντίστοιχη πραγματική βάση. Ετσι, λοιπόν, θα πρέπει να βάλουμε σε κάθε εργαζόμενο το ερώτημα «πρέπει να αντισταθούμε σε αυτή τη λαίλαπα του κεφαλαίου και στο μέλλον που ετοιμάζουν σε μας και τα παιδιά μας "ναι ή όχι";» Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα πρέπει να αποτελεί και τη βάση της συζήτησης. Αν υπάρχει άρνηση, δεν υπάρχει και συζήτηση, αν όμως υπάρχει συμφωνία, τότε η συζήτηση θα πρέπει να προχωράει ουσιαστικά.

«Ποιος είναι, λοιπόν, πατριώτης;»

Η μεν «ΦΑΓΕ» (των Ελλήνων μεγαλομετόχων καπιταλιστών) μετακομίζει στο Λουξεμβούργο.

Η δε «Coca Cola - 3Ε» (των Ελλήνων μεγαλομετόχων καπιταλιστών) μετακομίζει στην Ελβετία.

*

Αντί άλλου σχολίου, παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα από το λόγο του Αρη Βελουχιώτη στη Λαμία, στις 29 Οκτώβρη 1944:

*

«(...) Μας κατηγορούν ότι είμαστε όλοι κομμουνιστές και ισχυρίζονται ότι το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ είναι σκεπασμένες κομμουνιστικές οργανώσεις. Μα αυτή η κατηγορία μπορεί ν' αποτελέσει ντροπή ή έπαινο; (...)

Επικοινωνιακά τρικ πριν την επίθεση

Για άλλη μια φορά, λίγο πριν τη λήψη επώδυνων μέτρων σε βάρος των συνταξιούχων και νέων ανατροπών στην Κοινωνική Ασφάλιση, η κυβέρνηση ανακαλύπτει τις «μαϊμού συντάξεις». Με όχημα τα φιλικά της αστικά μέσα ενημέρωσης σηκώνει επικοινωνιακό κουρνιαχτό, επιχειρεί να αποπροσανατολίσει, με ψεύτικα στοιχεία διογκώνει το πρόβλημα, μετατρέποντάς το ούτε λίγο ούτε πολύ στη μεγάλη πληγή και μοναδική αιτία για την κατάσταση του ασφαλιστικού συστήματος.

Και μόνο όμως η ομολογία του ίδιου του υπουργείου Εργασίας ότι το μηχανογραφικό σύστημα διασταύρωσης στοιχείων και ασφαλιστικών δεδομένων που διαθέτουν τα Ταμεία και το Δημόσιο είναι «τυφλό» και ως εκ τούτου επιτρέπει σε κάποιους να εξαπατούν το Δημόσιο, αρκεί για να φανεί ότι πρώτοι πολιτικά υπόλογοι και υπεύθυνοι και γι' αυτό το πρόβλημα είναι οι κυβερνήσεις. Ακόμα και εκεί που διαπιστώνονται προβλήματα «νομιμότητας», πίσω τους κρύβεται όλο το φαύλο σύστημα εξαγοράς και πελατειακών σχέσεων που η ίδια η αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό δημιούργησαν ως μέσο για να εδραιώνουν την εξουσία τους.

ΑντιΠΑΜΕ στοχοπροσήλωση

Από την Τετάρτη 10/10 κυκλοφορεί στο διαδίκτυο ένα βίντεο που δείχνει για μια ακόμα φορά δήθεν «αγανακτισμένους», μετρημένους στα δάχτυλα, να γιουχάρουν την πορεία του ΠΑΜΕ. 

Είναι μια σκηνή που είχε πολυφορεθεί κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων της πλατείας αλλά και σε διάφορες απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες που ακολούθησαν. 

Εγκαιρα είχε επισημανθεί το καθόλου αυθόρμητο στοιχείο αυτών των αντιδράσεων. 

Αντιθέτως είχε τονιστεί η πολυσυλλεκτικότητα αυτού του τμήματος που χωρούσε μέσα τον καθένα ανώνυμο, χωρίς πολιτική ταυτότητα, κουκουλοφόρο ή μη, από την άκρα δεξιά ως τον α/α χώρο, κρατικούς μηχανισμούς και άλλες ομάδες.

Τραμπούκικη επίθεση σε στέλεχος του ΠΑΜΕ

Τραμπούκικη δολοφονική επίθεση σε βάρος του Χρήστου Μεντή, στελέχους του ΠΑΜΕ και προέδρου του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Νομού Ιωαννίνων, εκδηλώθηκε χτες το απόγευμα στα γραφεία του Συλλόγου, από στελέχη της ΔΑΚΕ και μέλη του ΔΣ του Συλλόγου. 

Απρόκλητα οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ, πριν ξεκινήσει συνεδρίαση του ΔΣ, άρχισαν να χτυπούν στο πρόσωπο και στο κεφάλι τον Χρήστο Μεντή, ο οποίος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αιμορραγώντας, με εκδορές και μώλωπες στο κεφάλι.

«Να πάμε όλοι μαζί» προς το βάλτο ή για την αντεπίθεση της εργατικής τάξης;

Είναι συχνό το φαινόμενο, δηλωμένοι εχθροί της ταξικής πάλης (κόμματα, συνδικαλιστικές παρατάξεις, μεγαλοδημοσιογράφοι, καλοταϊσμένα μαντρόσκυλα της εργοδοσίας), να δηλώνουν ανήσυχοι για την «ενότητα της εργατικής τάξης» και για την «ενότητα της αριστεράς». Ανησυχούν «για την κομματικοποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος», γιατί «τα κόμματα και οι συνδικαλιστικές παρατάξεις δεν βάζουν στην άκρη τις διαφορές τους, να κρατήσουν αυτά που συμφωνάνε και να παλέψουν μαζί με κοινές συγκεντρώσεις και πορείες». Δηλωμένοι αντικομμουνιστές, που όλη τους τη ζωή προσπαθούν ανεπιτυχώς να διαλύσουν το ΚΚΕ, «να καταργήσουν την πάλη των τάξεων», παριστάνουν τους στεναχωρημένους γιατί δεν προχωράει η «ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος και της αριστεράς».

Οι ίδιοι που τη μια μέρα κατηγορούν το ΚΚΕ «ως παρωχημένο, που ζει στον

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΝΕ ΓΙΑ ΤΑ ΦΑΣΙΣΤΟΕΙΔΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ "ΧΥΤΗΡΙΟ"

Ανακοίνωση του Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ με αφορμή την παρεμπόδιση της θεατρικής παράστασης στο "ΧΥΤΗΡΙΟ"

 

 

«Ο περιπλανώμενος θίασος της "Χρυσής Αυγής" μαζί με παραθρησκευτικές οργανώσεις παρεμποδίζουν θεατρική παράσταση και επιβάλουν τη λογοκρισία.

Την ίδια ώρα, οι γιορτές της, όπως τις ονομάζει η ίδια η "Χρυσή Αυγή", πλαισιώνονται από καλλιτέχνες που θεωρεί ότι "φημίζονται" για την "ελληνικότητά" τους και την υπεράσπιση του "ορθόδοξου" θρησκευτικού αισθήματος.

Ενδεικτικοί, είναι οι στίχοι τραγουδιών συγκροτημάτων που συμμετέχουν σ'

Η ημερήσια διάταξη

Τι να πρωτοθαυμάσεις στην έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας; Οτι μια ήπειρος 200 εκατομμυρίων ανθρώπων είναι άνεργη;

Οτι μια μεγάλη χώρα 75 εκατομμυρίων νέων ανθρώπων δεν τους εξασφαλίζει ούτε ένα πιάτο φαΐ; 'Η, ότι σε δύο ηπείρους 900 εκατομμυρίων πληθυσμού οι άνθρωποι δουλεύουν για δύο δολάρια τη μέρα;

Τα στοιχεία ενώ παρουσιάζονται από τα αστικά επιτελεία σαν κλάμα κροκόδειλου είναι και αποκαλυπτικά για το πώς επιδιώκεται η ανάκαμψη από την καπιταλιστική κρίση: Με βύθιση της τιμής πώλησης της εργατικής δύναμης. Με καταστροφή σημαντικών τμημάτων της εργατικής τάξης (ότι καταστρέφεται και κεφάλαιο την ίδια περίοδο, είναι αδιάφορο αυτή τη στιγμή).

Η δική μας απάντηση είναι ότι η εργατική τάξη πρέπει να κάνει τα πάντα ώστε αυτό το σύστημα να εξαλειφθεί από προσώπου Γης. Η απάντηση των αριστερών διαχειριστών είναι να τα «βρούμε» με τους καπιταλιστές για να ξαναπάρει μπροστά η μηχανή... Αντέχει η εργατική τάξη τέτοια σφαγή για να μη χαθούν οι καπιταλιστές;

Δύσκολο το απλό, μα αναγκαίο...

Η Ισπανία δεν είναι (ακόμα τουλάχιστον) στο Μνημόνιο.

Εκεί είναι, όμως, στην Ισπανία, που ο Ερυθρός Σταυρός απευθύνει εκκλήσεις για βοήθεια σε επιπλέον 300.000 οικογένειες. Πέραν δηλαδή των ήδη 2 εκατομμυρίων Ισπανών που επιβίωναν μέχρι τώρα από τα προγράμματα του ισπανικού Ερυθρού Σταυρού...

*

Η Βρετανία επίσης δεν είναι στο Μνημόνιο, δεν είναι καν στην Ευρωζώνη.

Εκεί είναι, όμως, στη Βρετανία, που μόλις προχτές, με λόγια του τύπου «είτε θα κολυμπήσουμε, είτε θα βουλιάξουμε» (σ.σ.: σας θυμίζει τίποτα;...), ο πρωθυπουργός Κάμερον ανακοίνωσε επιπλέον μέτρα λιτότητας ύψους 10 δισ. λιρών.

Μέτρα που έρχονται να προστεθούν στο προηγούμενο πακέτο των 18 δισ. λιρών που έχει ήδη επιβληθεί στο βρετανικό λαό και το οποίο ακολούθησε των προηγούμενων φρικιαστικών περικοπών του 2010.