Ορισμένα ζητήματα στρατηγικής του κομμουνιστικού κινήματος μέσα από την πείρα του ΚΚΕ

Είναι γεγονός ότι, όταν αναφερόμαστε σε σύνθετα προβλήματα που απασχολούν το κομμουνιστικό, το εργατικό κίνημα, ιδιαίτερα όταν αναφερόμαστε σε προβλήματα που αφορούν τη στρατηγική των Κομμουνιστικών Κομμάτων, την πολιτική των συμμαχιών, απαιτείται αναβάθμιση της ιδεολογικής - πολιτικής συζήτησης στα ζητήματα όπου σημειώνονται διαφορετικές προσεγγίσεις και διαφωνίες. Ετσι ώστε να κατατίθενται επιχειρήματα, να δοκιμάζονται οι διαφορετικές θέσεις, με βάση την πραγματικότητα που ζούμε, τις μαρξιστικές - λενινιστικές αρχές, την πείρα του κομμουνιστικού, εργατικού κινήματος.

Ολα αυτά με ένα στόχο: Το κομμουνιστικό κίνημα να βάλει γερά, επαναστατικά θεμέλια και να ξεπεράσει την κρίση του, να γίνει ικανό στην πάλη για την οργάνωση της εργατικής τάξης, για την οικοδόμηση της αναγκαίας κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, να κατακτήσει ανώτερο επίπεδο στην προσπάθεια για τη συγκέντρωση δυνάμεων,

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ του ΚΚΕ : Να μην ιδιωτικοποιηθεί η γαλακτοβιομηχανία «ΔΩΔΩΝΗ»

Προς τους Υπουργούς Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
Σε μεγάλη αναστάτωση βρίσκεται ο αγροτοκτηνοτροφικός κόσμος της Ηπείρου και γενικά ο λαός της βορειοδυτικής Ελλάδας, μετά την ανακοίνωση, για πώληση της γαλακτοβιομηχανίας ΔΩΔΩΝΗ. Είναι έγκλημα για μια παραγωγική μονάδα που χαρακτηριζόταν από κυβερνητικά στελέχη ως η «ναυαρχίδα» στον κτηνοτροφικό τομέα, όπου οι εισαγωγές ζωοκομικών ξεπερνούν κάθε χρόνο τα 2 δις ευρώ.

Ήδη οι αγροτοκτηνοτρόφοι, εργαζόμενοι και ο λαός της Ηπείρου βρίσκονται σε καθημερινές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις κάθε μορφής, για να εμποδίσουν την ιδιωτικοποίηση και μετεξέλιξη της βιομηχανίας σε επιχείρηση σκληρής εκμετάλλευσης μικρομεσαίων κτηνοτρόφων, εργαζομένων, λαϊκής κατανάλωσης με σκοπό τη μεγιστοποίηση του κέρδους του ιδιώτη.

Η ΔΩΔΩΝΗ με τον κρατικοσυνεταιριστικό χαρακτήρα, που έχει, θεωρείται

Oι γνωστές αντιΚΚΕ μ...κίες ...

Το ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΒΗΜΑ
συνεργάτης των Γερμανών

Αν προς στιγμή , λέμε τώρα, σας διέφυγε ότι πλησιάζει η εποχή του 19ου συνεδρίου του ΚΚΕ , οι Ζεράρ ντε Βιλιέ της εφημερίδας ΒΗΜΑ μας το θυμίζουν με το δικό τους τρόπο. 

Το δεύτερο κύμα κατασκοπικού μυθιστορήματος είναι πλέον γεγονός. 

Για μια ακόμη φορά τα λαγωνικά της εφημερίδας ανακάλυψαν τις σκοτεινές διαδρομές της διαδοχής στο ΚΚΕ, άλλες συνομοσίες κλπ. 

Η συνομωσιολογία εφάμιλλη των γελοιοδέστερων μυθιστορημάτων τους είδους , στα καλύτερα της. Τα ονόματα δίνουν και παίρνουν και σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του υπερκατάσκοπου πρίγκηπα Μάλκο Λίνκε ο διάδοχος της Αλέκας θα είναι.... (αγοράστε το Βίπερ να το μάθετε).
Δεν ησυχάζουν. 

Αφού σπάσανε τα μούτρα τους περιμένοντας αλληλοσπαραγμό στο ΚΚΕ μετά τις εκλογές, βλέποντας τις εντυπωσιακές σε όγκο και παλμό συγκεντρώσεις του Π.Α.ΜΕ άρχισαν πάλι το γνωστό παραμύθι, που όλοι μας το βλέπουμε να ξετυλίγεται μπροστά μας τις παραμονές κάθε συνεδρίου. 

N.Σοφιανός (βίντεο):" Γιατί να ζήσουμε σκλάβοι τα επόμενα 30 χρόνια; Βαθιά ανατροπή, γκρέμισμα της κοινωνίας της εκμετάλλευσης"

Μετά από μέρες η φωνή του ΚΚΕ ξανά στην οθόνη. Μπορεί και να έπιασε τόπο η χθεσινή διαμαρτυρία του ΚΚΕ με την ανακοίνωση του Γρ.Τύπου "Να σταματήσει ο αποκλεισμός του ΚΚΕ". Η μπορεί απλά να έγινε ένα διάλειμμα για να τηρούνται τα προσχήματα
Με περίπου σκυφτά κεφάλια άκουσαν τις απόψεις του Ν.Σοφιανού οι συνομιλητές του.

Το κίνημα θα δυναμώνει όσο δυναμώνει η ταξική συνείδηση των εργατών

Συνέντευξη με τον Γιάννη Πρωτούλη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Γραφείου της Επιτροπής Περιοχής της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής του ΚΚΕ

Συμπεράσματα από την πείρα που συγκεντρώνουν οι κομμουνιστές στην πάλη για την οργάνωση της εργατικής τάξης ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, κατέγραψε η συζήτηση που είχε ο «Ρ» με τον Γιάννη Πρωτούλη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Γραφείου της Επιτροπής Περιοχής της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής του ΚΚΕ. Η συζήτηση έχει ως εξής:

-- Με βάση και τις τελευταίες απεργιακές κινητοποιήσεις, εμφανίζεται μία τάση συσπείρωσης δυνάμεων γύρω από το ΠΑΜΕ. Με τι τρόπο προέκυψε αυτό το αποτέλεσμα;

-- Μεγάλο μέρος του κόσμου που απεργεί, οργανώνει άλλους, ορθώνει ανάστημα, διαδηλώνει με το ΠΑΜΕ. Ακόμα και όταν δε συμφωνεί σε όλα. Αυτόν το μεγάλο τίτλο αναγνώρισης που δίνει στην πράξη ο εργάτης που σηκώνει κεφάλι, το ΠΑΜΕ τον έχει κερδίσει. Ολοι ξέρουν μετά από τόσα χρόνια ποιοι είναι αυτοί που αγωνίζονται έντιμα, με ανιδιοτέλεια, με πάθος για τα συμφέροντα των εργατών. Ποιοι εμπιστεύονται τους εργάτες, δε λυπούνται κόπους και θυσίες.

Ο φασισμός και ο ναζισμός εμφανίστηκαν για να υπηρετήσουν το κεφάλαιο

Η ομιλία του Γιώργου Μαργαρίτη, καθηγητή Σύγχρονης Ιστορίας του ΑΠΘ, στην εκδήλωση που διοργάνωσε η ΝΕ Υπαίθρου Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ για τα 68 χρόνια από το ολοκαύτωμα του Χορτιάτη.
Στις 2 Σεπτέμβρη 1944, ημέρα Σάββατο, στο χωριό του Χορτιάτη έφθασαν ισχυρές δυνάμεις του γερμανικού στρατού, περίπου τριακόσιοι στρατιώτες, συνοδευόμενες από ογδόντα περίπου ταγματασφαλίτες της μονάδας του Σούμπερτ. Αποστολή τους ήταν να κάψουν το χωριό μαζί με τους κατοίκους του. Να μην αφήσουν πέτρα στην πέτρα, να μην αφήσουν άνθρωπο ζωντανό. Ο σκοπός τους ήταν να εμφυτεύσουν τον τρόμο στην ψυχή των ανθρώπων, να κάνουν την αγριότητα πολιτικό και στρατιωτικό επιχείρημα.

Βρισκόμασταν στο τέλος της Κατοχής, οι Γερμανοί σύντομα θα έπαιρναν το δύσκολο και επικίνδυνο δρόμο της υποχώρησης για τη μακρινή τους πατρίδα. Πίστευαν ότι θα είναι πιο ασφαλείς αν μετέτρεπαν το μίσος των κατακτημένων σε τρόμο και ανασφάλεια, αν έπνιγαν στο αίμα και στα δάκρυα τη διάθεση εκδίκησης και το μαχητικό πνεύμα ενός λαού που έβλεπε να πλησιάζει η λευτεριά του.

Από κοντά και οι ταγματασφαλίτες, «τεχνικοί σύμβουλοι» στην καταστροφή. Αυτοί θα έμεναν. Επένδυαν στον ίδιο τρόμο, στο ίδιο πρότυπο του μαρτυρικού θανάτου. Μέσα από αυτά θα αναχαίτιζαν, έλπιζαν, τις λαϊκές προσδοκίες και θα εξασφάλιζαν το αύριο της φαύλης τους ύπαρξης και του προδοτικού δοσιλογισμού.

Διά της βίας και του θανάτου εξάλλου είχε συνηθίσει να κυβερνά ο φασισμός. Ισως ποτέ πριν στην ανθρωπότητα δεν υπήρξε κίνημα πολιτικό, κοινωνικό ή θρησκευτικό που να μετέτρεψε την απειλή της βίας και της θανάτωσης σε κεντρικό σύνθημά του. «Viva la muerte» («Ζήτω ο θάνατος») ήταν το σύνθημα των Ισπανών φασιστών στον αντιφασιστικό εμφύλιο πόλεμο της Ισπανίας.

Η ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ Χιμάει στο λαό με παραστάτη την ΕΕ

-- «Αυτή είναι η λέξη - κλειδί για το επόμενο μεγάλο βήμα που έχουμε μπροστά μας: Η ανταγωνιστικότητα!» (Α. Σαμαράς στη σύνοδο του ΕΛΚ την περασμένη Τετάρτη).

-- «Να δώσουμε απόλυτη προτεραιότητα σε ό,τι αποτελεί την αληθινή μας δύναμη (...) Μιλάω για την ανταγωνιστικότητά μας!» (Ο ίδιος στο συνέδριο της «Χέραλντ Τρίμπιουν» την περασμένη Δευτέρα).

***

Δύο πράγματα επιβεβαιώνουν πέρα από κάθε αμφιβολία οι παραπάνω τοποθετήσεις του πρωθυπουργού. Πρώτον, ότι τα μέτρα και οι λεγόμενες «διαρθρωτικές αλλαγές», που προωθεί η κυβέρνηση, υπηρετούν ένα στρατηγικό στόχο, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων. Ομολογούν δηλαδή ότι η άγρια σφαγή του λαού γίνεται για να ανακάμψει και θωρακιστεί η κερδοφορία του κεφαλαίου.

Δεύτερον, ότι οι θυσίες του λαού δεν έχουν τέλος και πως το πακέτο το μέτρων δεν είναι βέβαια το «τελευταίο πικρό ποτήρι», όπως ισχυρίστηκε προκλητικά ο ίδιος την Παρασκευή στις Βρυξέλλες, αλλά μία ακόμα ανελέητη σαρωτική επίθεση στον πόλεμο διαρκείας που έχουν κηρύξει η πλουτοκρατία και οι ξένοι σύμμαχοί της (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) κατά του λαού, προκειμένου να του φορτώσει τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης.

Αδιέξοδα στη διαχείριση της κρίσης στην σύνοδο κορυφής της Ε.Ε.

Οι διεργασίες πριν και στη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις 18-19 Οκτώβρη 2012, καθώς και τα αποτελέσματά της, ανέδειξαν ανάγλυφα το βάθος και την ένταση της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στο εσωτερικό της ΕΕ, στο έδαφος των αδιεξόδων της καπιταλιστικής διαχείρισης της κρίσης. Οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί οξύνονται διαρκώς μεταξύ των κρατών - μελών της ΕΕ, για τον επιμερισμό των βαρών της καπιταλιστικής κρίσης, την καταστροφή κεφαλαίου, ενώ ταυτόχρονα ενισχύονται οι φυγόκεντρες δυνάμεις στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ.

Ο συμβιβασμός της Συνόδου Κορυφής του Ιούνη 2012 βρίσκεται ήδη στον αέρα αφήνοντας εκτεθειμένους τόσο τους αστούς αναλυτές και δημοσιολόγους, τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ που την βάφτιζαν «ιστορική», όσο και τους οπορτουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ που πανηγύριζαν για το «μέτωπο του Νότου» και τη διαπραγματευτική δεινότητα των αστών πρωθυπουργών Γαλλίας, Ιταλίας, Ισπανίας (σε αντίθεση με τη... διαπραγματευτική ανικανότητα της ελληνικής συγκυβέρνησης) και τη δήθεν «περήφανη νίκη» απέναντι στην A. Μέρκελ.

Αδιέξοδα στη διαχείριση της κρίσης

Παρά τις «ενέσεις αισιοδοξίας» στο κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου, για τη δήθεν «σημαντική πρόοδο στην εκτέλεση» του «Συμφώνου Ανάπτυξης και

Ο Κανένας κι ο Καθένας

Ναυτεργάτης. ΠΑΜΕ. Διαδηλωτής. Ετών 67. Ανεργος από το 2006. Ανακοπή. Μέρα μεσημέρι. Φθινόπωρο ζεστό για μετεωρολόγους. Πύρινο για της Γης τους κολασμένους. ΠΑΜΕ. Και πάμε λοιπόν μια... «κρουαζιέρα» απ' αυτές που τυχόν διετάραξε ο ωραίος νεκρός στη μνήμη του. Δηλαδή στην κηδεία. Στην εξόδιο ακολουθία, όχι μόνον των συνομιλήκων του, που δεν θα στέρξουν να δούνε σύνταξη, αλλά και των πιτσιρικάδων, των ανήλικων όπου Γης, Χασάν, Αλί, Τσιν και Τσαν και Γιάχια και Μήτσου και Μαρίας και Φατμέ και Χανς και Μάιμπο και... Στους άγγελους εργάτες που τσακίζονται να φτιάξουν το μηχάνημα που κοπανάω και πληκτρολογώ, στα παιδιά των σύγχρονων πολυεθνικών και ντόπιων κάτεργων, σ' αυτά που δεν μπορούν να αγοράσουν ούτε με δέκα μηνών μισθούς την μπάλα της Φίφα, ο νεκρός διαδηλωτής θα έχει να πει μιαν άλλη σύγχρονη Οδύσσεια. Της εργατικής τάξης έπος με καπιτάλες λαιστρυγόνες και τραπεζίτες κύκλωπες, με πολιτικές Κίρκες και πολίτες - ψηφοφόρους λωτοφάγους, με αστούς μνηστήρες και έναν πόλεμο σ' ένα πέλαγο ταξικό κι ανήμερο που κοπανάει στις ακτές, συνθλίβει και αλλάζει σε άμμο χρυσή τα κόκαλα των θαλασσινών...

Ξέρω πως θα φάω και κριτική για υπερβολικό συναισθηματισμό από