Σύλλογος Εκπαιδευτικών «Γ. Σεφέρης»: Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για το πρόγραμμα «Ευρωπαϊκή Μνήμη»

Οι δάσκαλοι αρνούνται να διδάσκουν ψέματα

Συγκέντρωση έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών την Τρίτη, στις 2:30 το μεσημέρι, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το προωθούμενο πρόγραμμα «Ευρωπαϊκή Μνήμη» που παραχαράσει την ιστορία εξισώνοντας το φασισμό με τον κομμουνισμό, οργανώνει ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ «Γ. Σεφέρης» που καλύπτει τη Ν. Ιωνία, το Ηράκλειο, τη Μεταμόρφωση και τη Λυκόβρυση.

Στη σχετική ανακοίνωσή του ο σύλλογος αναφέρει:

Όπως έγινε γνωστό, η ΕΕ, στα πλαίσια της επίσημης προσπάθειας που κάνει για το ξαναγράψιμο της ιστορίας, αποφάσισε να διαθέσει χρήμα με ουρά, προκειμένου να προπαγανδιστεί και στη χώρα μας το κατάπτυστο αντικομμουνιστικό μνημόνιο, με το οποίο επιχειρείται να ταυτιστεί η ναζιστική θηριωδία με τον κομμουνισμό και τις σοσιαλιστικές χώρες. 

Αλ. Τσίπρας: «Μπορώ καλύτερα απ' το Σαμαρά» διαμηνύει στους αστούς

Επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει κανενός είδους φραγμό στην προσπάθειά του να βάλει στο χέρι το «θρόνο» του «χαλίφη», ο Αλ. Τσίπρας εξομοίωσε τις κοκορομαχίες με τη ΝΔ, με την ταξική πάλη και τις κοινωνικές συγκρούσεις! Απ' το βήμα της ΚΠΕ του κόμματός του το πρωί της Κυριακής, την ώρα που ανέπεμπε ύμνους στη δημοκρατική ομαλότητα και διαβεβαίωνε τους αστούς ότι η πολιτική του είναι η ενδεδειγμένη για να κρατάει το «ποίμνιο» μαντρωμένο στην εξουσία τους, δεν είχε κανένα δισταγμό να επικαλείται το «οι κάτω δεν θέλουν και οι πάνω δεν μπορούν»! 

Διαστρέβλωσε το Λένιν, για τις εκλογικές ανάγκες του ΣΥΡΙΖΑ

Φέρνοντας στα μέτρα της πρεμούρας τους για εναλλαγή στην αστική διαχείριση, διαστρεβλώνοντας πλήρως το περιεχόμενο της φράσης του Λένιν που αναφέρεται στη διαμόρφωση επαναστατικής κατάστασης, ο Αλ. Τσίπρας πρόσθεσε πως «οι κάτω» δεν θέλουν πια τα μνημόνια και αυτό «είναι γενεσιουργός αιτία για τις σαρωτικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό και στους πολιτικούς συσχετισμούς», όπως βάφτισε την εξελισσόμενη αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού ώστε με καλύτερους όρους να ανταποκριθεί στην αντιλαϊκή αποστολή του. Συνδύασε τα προηγούμενα με το «οι από τα πάνω δεν μπορούν», αναφερόμενος αποκλειστικά στην κυβέρνηση Σαμαρά σαν να μην εκπροσωπεί αυτή μια ολόκληρη τάξη που εξουσιάζει και αντλεί δύναμη απ' την κυριαρχία της στην οικονομία.

Για την «καταδίκη της βίας»...

«...το γενικό φαινόμενο της βίας στην κοινωνία πρέπει να το αντιμετωπίσουμε από το γιαούρτι μέχρι το γκαζάκι, μέχρι τη βόμβα. Είναι καιρός να το αντιμετωπίσουμε τώρα» Νίκος Δένδιας, υπουργός Δημόσιας Τάξης (16/10/2013, σε εκδήλωση της ΝΔ για τη βία)

Και ο πλέον δύσπιστος καταλαβαίνει πλέον τις επιδιώξεις της κυβέρνησης, των αστικών κομμάτων, των αστικών προπαγανδιστικών μηχανισμών. Χρειάστηκαν λίγες μόλις εβδομάδες για να ξεδιπλωθεί η προπαγάνδα τους με στόχο να ταυτιστεί η εγκληματική δράση φασιστοειδών, μηχανισμών που το ίδιο το αστικό κράτος συντηρεί και τους ενισχύει όποτε τους χρειάζεται με τους αγώνες του εργατικού λαϊκού κινήματος, τις απεργίες, τις κινητοποιήσεις, με όποια μορφή πάλης αποφασίσουν οι εργαζόμενοι.

Στον αστερισμό του αστικού κράτους

Πιθανόν ο πιο απόμακρος γαλαξίας του αστρικού μας συστήματος να περιβάλλεται με λιγότερα νεφελώματα απ' ό,τι το ουσιαστικό περιεχόμενο και οι λειτουργίες του σύγχρονου αστικού κράτους!

Ας επιχειρήσουμε λοιπόν να διεισδύσουμε κάτω από τα μεταφυσικά μυθικά πέπλα που περιβάλλουν τον κρατικό «αστερισμό», για ν' αναδείξουμε το αυθεντικό του πρόσωπο και τον πραγματικό του χαρακτήρα, μια και αυτά αποτελούν κεντρικό σημείο αναφοράς της πολιτικής πάλης του εργατικού επαναστατικού κινήματος.

Χρειάζεται κατ'αρχήν να σημειώσουμε ότι στην ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών, δεν υπήρχε κράτος, όπως δεν υπήρχαν πάντοτε κοινωνικές τάξεις.

Πραγματικοί και κάλπικοι αντίπαλοι του φασισμού

Τον Απρίλη του 1932 η αστική κυβέρνηση της Γερμανίας έθεσε εκτός νόμου τα ναζιστικά τάγματα εφόδου. Ελάχιστους μήνες αργότερα, τον Ιούνη της ίδιας χρονιάς, το αστικό κράτος τα νομιμοποίησε ξανά.

Το Γενάρη του 1933 βασικοί εκπρόσωποι των γερμανικών μονοπωλίων συναντήθηκαν στην Κολωνία με τον καγκελάριο φον Πάπεν και τον Χίτλερ. Ακολούθησε ο προβοκατόρικος εμπρησμός του Ράιχσταγκ το Φλεβάρη του '33, η εκλογική νίκη των εθνικοσοσιαλιστών και η απόφαση του γερμανικού Κοινοβουλίου να αυτοδιαλυθεί το Μάρτη του '33.

Το συγκεκριμένο ιστορικό παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό της στάσης της αστικής δημοκρατίας απέναντι στο φασιστικό ρεύμα. Στάση που απορρέει απ' τον ταξικό χαρακτήρα της, ως μορφή της δικτατορίας των μονοπωλίων, του κεφαλαίου. Υπογραμμίζει επίσης τη δυνατότητα πολλαπλής αξιοποίησης του φασιστικού ρεύματος στο πλαίσιο των σχεδίων της αστικής τάξης. Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε έγκαιρα σε σχετική ανακοίνωσή του αυτό το ζήτημα που έχει ιδιαίτερη σημασία για την κατανόηση των πρόσφατων εξελίξεων.