Σελίδες

27 Νοε 2010

Τσιτσάνης-Της Γερακινας Γιος

Manos Loizos - To zeimbekiko tis Evdokia

Μίκη Θεοδωράκη: "Το σφαγείο"

Ti Romiosyni Min Tin Klais - Maria Dimitriadi

Μαλλιά Σγουρά - Πέτρος Πανδής

FISCHIA IL VENTO

Σωτηρία Μπέλλου - Ενας αλήτης πέθανε

Η ΚΡΙΣΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΡΟΥΚΟΥΝΑΣ 1934.wmv

Bella Ciao - Modena City Ramblers

Πέρνα απέναντι....

   Ο αστικός Τύπος έχει πάρει για τα καλά πάνω του την υπόθεση να πείσει πλατιά λαϊκά στρώματα ότι για τα «χίλια κακά της μοίρας τους» φταίνε οι ίδιοι οι άνθρωποι. Κι επειδή κανένας με κρύο μυαλό δεν μπορεί να δεχτεί πως όταν τον φτύνουν, απλά βρέχει, έχει επιστρατευτεί ένας συνδυασμός ρεπορτάζ και άρθρων που παραπέμπουν σε τσάι και συμπάθεια να ξεχνάς τον πόνο σου, να προσεύχεσαι στο θεό που δεν έχεις πάθει τα χειρότερα.
   Από τη μια, καθημερινά ρεπορτάζ δείχνουν τη δυστυχία στη διπλανή πόρτα, έτσι που καθένας να νιώθει ότι θα είναι ο επόμενος.
   Κι ακριβώς δίπλα το άρθρο του σοβαρού αναλυτή να εξηγεί ποιος είναι ο ένοχος και ποια η σωτηρία.

Αντίσταση στη δικτατορία των εκδοτών


Από τους Δημοσιογράφους Χωρίς Δεσμά
πηγή : Αριστερό Βήμα 
Καταιγιστικές ήταν οι εξελίξεις της εβδομάδας που πέρασε στο γυάλινο κόσμο των μέσων ενημέρωσης. ΄Εχοντας αναλάβει από καιρό καθήκοντα γενικού επιτελείου και έκτακτου διαρκούς απεργοδικείου κατά της μισθωτής εργασίας, οι καναλάρχες και οι μεγαλοεκδότες άνοιξαν τώρα καταιγιστικά πυρά εναντίον των «δικών τους» εργαζομένων, με ομαδικές απολύσεις και απόπειρες επιβολής εργασιακού Μεσαίωνα.

Ενδεικτική του ρόλου που διαδραματίζουν σήμερα τα μεγάλα συγκροτήματα της ενημέρωσης ήταν η αποκάλυψη της «Ελευθεροτυπίας» αναφορικά με την επιχειρούμενη υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων, μέσω της προώθησης επιχειρησιακών ή και ατομικών συμβάσεων κάτω από τις συλλογικές, ή και κάτω από τον βασικό μισθό. Όπως προκύπτει από το σχετικό ρεπορτάζ- που δεν διαψεύσθηκε στην ουσία του- η εικόνα που δόθηκε δημοσίως, ότι δηλαδή ήταν η «τρόικα» που πίεζε προς αυτή την κατεύθυνση την κυβέρνηση Παπανδρέου, ήταν ολότελα παραπλανητική. Αντίθετα, εκείνοι που πίεζαν επίμονα τόσο τους Τροϊκανούς επικυρίαρχους όσο και την κατοχική κυβέρνηση ήταν οι ισχυρότεροι Έλληνες τραπεζίτες και καναλάρχες! 

Δεν πληρώνουν από τα δάνεια τους μισθούς, από τους μισθούς πληρώνουν τα δάνεια!






Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Κάτσαμε στον...
(γαλλογερμανικό) άξονα


«Αν δεν εφαρμόσουμε το μνημόνιο δεν θα μας δανείζουν και δεν θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις».
Το ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός στη διακαναλική. Η ίδια φράση επαναλαμβάνεται αυτούσια διακόσιες φορές τη μέρα από τους «παπαγάλους» του.
Κι όμως, η αλήθεια είναι η ακριβώς αντίθετη. Δεν είναι τα δάνεια που πληρώνουν τους μισθούς και τις συντάξεις. Είναι οι (κομμένοι) μισθοί και οι (κομμένες) συντάξεις που πληρώνουν για τα δάνεια!
Αντί άλλης απόδειξης, ας καταφύγουμε για μια ακόμα φορά στη γλώσσα των αριθμών. Των δικών τους αριθμών.

Πάρτε πίσω την περαίωση!


   Ενα όπλο είναι και η περαίωση. Σωτήριο για τους λίγους, εκείνους που έχουν κάθε λόγο να την αξιοποιήσουν και να ησυχάσουν. 
Επίφοβο και επιζήμιο συνάμα για τους πολλούς, που ισορροπούν στην κόψη της επιβίωσης, του μεροκάματου, της επόμενης μέρας. 
Ιδανικό για την κυβέρνηση που θέλει να γεμίσει το ταμείο του κράτους, με άδικο χρήμα. 
Ορθό για τους πλουτοκράτες, που ξέρουν ότι το χρήμα που θα μαζευτεί - και - από την περαίωση, θα καταλήξει στις δικές τους τσέπες. Αυτό το όπλο εκπυρσοκρότησε περί τα τέλη του Σεπτέμβρη και από τότε στέλνει τις βολές του σε αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, εργαζόμενους με «μπλοκάκι», φτωχομεσαίους αγρότες, και γενικά σε κάθε μεροκαματιάρη, που η ανάγκη τον έκανε κάποια στιγμή να ανοίξει βιβλία στην εφορία.

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...


Οχι μόνο όψιμη αλλά και άκρως υποκριτική η ανησυχία της ΝΔ για τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των γυναικών στη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή. Με αφορμή το νομοσχέδιο που ενσωματώνει την ευρωπαϊκή οδηγία για τις «ίσες ευκαιρίες και την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης», η ΝΔ εξέφρασε φόβους για τον κίνδυνο να ακυρωθεί η τριετής μεταβατική περίοδος που οδηγεί σταδιακά στην εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης των γυναικών που εργάζονται στο Δημόσιο.
Το πρόβλημα εντοπίστηκε συγκεκριμένα στο άρθρο 7 του νομοσχεδίου, το οποίο ορίζει πως «αντιβαίνουν στην αρχή της ίσης μεταχείρισης διατάξεις που βασίζονται στο φύλο (...) προκειμένου» μεταξύ άλλων «να επιβάλουν διαφορετικά όρια ηλικίας για τη συνταξιοδότηση». Αυτό είναι το περιεχόμενο που δίνει η ΕΕ στην «ισότητα»: κατάργηση των όποιων κατακτήσεων είχαν οι γυναίκες και εξίσωση των εργαζομένων και των δύο φύλων στην πιο σκληρή εκμετάλλευση. Στην προώθηση αυτής της «ισότητας» έχει δεσμευθεί όχι μόνο η κυβέρνηση αλλά και η ΝΔ και το ΛΑ.Ο.Σ., που υπερψήφισαν και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Απειλούν τους λαούς


Η πρόταση της γερμανικής κυβέρνησης για το μόνιμο μηχανισμό «στήριξης» της ΕΕ, με τη συμμετοχή των ιδιωτικών τραπεζικών ομίλων, στον υπό διαμόρφωση μόνιμο μηχανισμό, αντικειμενικά ανοίγει το δρόμο της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, δηλαδή της ελεγχόμενης καταστροφής κεφαλαίου ως διεξόδου από την κρίση. Αλλωστε η Α. Μέρκελ απείλησε προχτές ότι αν οι τραπεζικοί όμιλοι δε δεχτούν συμμετοχή στη «διάσωση», κινδυνεύουν να χάσουν από τα κρατικά ομόλογα που έχουν στα ταμεία τους, που αντιστοιχούν στα δάνεια που έχουν δώσει σε υπερχρεωμένα κράτη, αφού κινδυνεύουν να μην αποπληρωθούν. Η συγκεκριμένη πρόταση της γερμανικής κυβέρνησης όξυνε την αντίθεση σε διαφορετικά τμήματα του κεφαλαίου στη Γερμανία, αλλά φαίνεται πως βρίσκεται στα πλαίσια αναζήτησης διεξόδου από την κρίση απαξιώνοντας κεφάλαιο με τις λιγότερες δυνατές απώλειες για το σύνολο των κεφαλαιοκρατών. Ο,τι και αν γίνει, απειλεί με ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή τη ζωή των λαών που πληρώνουν τα σπασμένα. Εδώ και τώρα οργάνωση και πάλη, για αποδέσμευση από την ΕΕ, στη ρότα της λαϊκής εξουσίας.

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ του βουλευτή του Κ.Κ.Ε Σπύρου Χαλβατζή : Να διεκδικήσει η κυβέρνηση τις γερμανικές αποζημιώσεις και οφειλές προς τη χώρα μας



Προς τον Υπουργό Εξωτερικών


Όπως επιδίκασε η Διεθνής Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων, η Ο.Δ. Γερμανίας οφείλει στη χώρα μας σε ονομαστικές αξίες του 1938, 7.500 εκ. € για το δάνειο που οι κατοχικές δυνάμεις εξανάγκασαν τη χώρα μας να τους παράσχει, πέραν βεβαίως των εξόδων συντήρησης των κατοχικών στρατευμάτων, στα οποία μας υποχρέωσαν.
Αυτά, πέραν των αποζημιώσεων που οφείλουν προς τα θύματα των θηριωδιών των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής, σε βάρος των κατοίκων της χώρας. Ενώ οφείλουν και την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών που αφαίρεσαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής από τα μουσεία μας και τους αρχαιολογικούς χώρους, καθώς και για την καταστροφή των υποδομών της χώρας από τους βομβαρδισμούς.
Συνολικά οι οφειλές της Ο.Δ. Γερμανίας προς την Ελλάδα, σε σημερινή αξία, ξεπερνούν τα 70 δισεκατομμύρια €.

"Διαρθρωτικές αλλαγές" ή "παλαιολιθικές ιδέες" εκτός σύγχρονου πνεύματος.

   ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ μαζεύεται συχνά - πυκνά το υπουργικό συμβούλιο και μαθαίνουμε τα ...νέα μας πατριωτικά καθήκοντα.
Ετσι, λοιπόν, εκτός από το ότι δεν πρέπει να έχουμε ασφαλιστικά δικαιώματα, δεν πρέπει να έχουμε Συλλογικές Συμβάσεις, δεν πρέπει να έχουμε μόνιμη δουλειά και γενικώς ...δικαιώματα, προέκυψαν και μερικά ακόμα.
Επιπροσθέτως, πρέπει να μην έχουμε αστικές συγκοινωνίες (αυτό σημαίνει «αναδιάρθρωση», για όποιον δεν κατάλαβε), δεν πρέπει να έχουμε τη λεγόμενη Πολιτική Προστασία (σεισμοί, πλημμύρες κλπ.) και πολύ κακώς έχουμε και δημόσια αεροδρόμια.
Προκύπτει, βεβαίως, και ένας συνολικός κανόνας από όλα αυτά: Οτι το κράτος οφείλει να απαλλαγεί από αυτή την ...ασύμφορη υποχρέωση να προσφέρει οτιδήποτε στον ελληνικό λαό. Αυτά είναι ...παλαιολιθικές ιδέες εκτός σύγχρονου πνεύματος.
Κάπως έτσι μπορεί να περιγράψει κανείς το περίφημο πρόγραμμα εξορθολογισμού του Δημοσίου, που αποφάσισαν να προωθήσουν έως το Φλεβάρη, και μάλιστα με συντονιστή τον Θ. Πάγκαλο.