ο ΣΥΡΙΖΑ πρωταγωνιστής της αστικής διαχείρισης

«Με κυρίαρχο σλόγκαν "Λιγότερη εθνική κυριαρχία για πιο αποτελεσματική Ευρώπη" οι κυρίαρχες ευρωπαϊκές ελίτ επιδιώκουν, υπό τη γερμανική καθοδήγηση, να προωθήσουν, αρχής γενομένης από αυτό το εξάμηνο, ρυθμίσεις όπως η τραπεζική ένωση, που θα θέτουν υπό τη σιδηρά νεοφιλελεύθερη εποπτεία τις κυβερνήσεις και τους λαούς. Πρόκειται για μια "διαφορά με θεμελιώδεις επιπτώσεις", όπως παραδέχεται ο Ευρωπαίος αρχιτραπεζίτης Μάριο Ντράγκι. Εξηγεί ότι είναι αναγκαία η επιβολή "υγιών δημοσιονομικών πολιτικών", δηλαδή η επέκταση της δημοσιονομικής πειθαρχίας σε όλα τα κράτη - μέλη, που ισοδυναμεί με τον έλεγχο των εθνικών προϋπολογισμών από υπερεθνικά μη νομιμοποιημένα δημοκρατικά όργανα. Οι κυρίαρχες ευρωπαϊκές ελίτ δεν διανοούνται ότι μπορεί να υπάρξει λύση στο ευρωπαϊκό αδιέξοδο πέρα από τη λιτότητα».Αυτά έγραφε στο κύριο άρθρο της η «Αυγή», 8/1/2014.

Διαβάζοντας κανείς το κύριο άρθρο της «Αυγής» μπορεί να δημιουργούνται ερωτήματα στην προσπάθεια ερμηνείας της θέσης του ΣΥΡΙΖΑ. Μήπως έχει δίκιο η ΝΔ που τον κατηγορεί ως «αντιευρωπαϊκή δύναμη»; Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαταλείπει τη θέση ότι η «ΕΕ είναι νομοτελειακή διαδικασία», «πεδίο της ταξικής πάλης», ότι η αντίθεση στην ΕΕ είναι «εθνική αναδίπλωση»; Οτι το ζήτημα είναι η αλλαγή της ΕΕ από τα μέσα;

Ψεύτικα διλήμματα, εκφοβισμοί και αυταπάτες

Μετά βαΐων και κλάδων η παραλαβή της Προεδρίας από την ελληνική κυβέρνηση.

Τόσο οι παραλαμβάνοντες την Προεδρία της ΕΕ όσο και οι παραδίδοντες έκαναν καθαρό ότι υπάρχει συνέχεια στο κράτος: Θα συνεχιστεί, δηλαδή, η υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ, η οποία δεν αφορά μόνο τον ελληνικό λαό, αλλά τους λαούς όλων των χωρών, με ή χωρίς μνημόνιο, γιατί αυτό επιβάλλουν οι στόχοι της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου που υπηρετεί η ΕΕ από την ίδρυσή της.

Το σημείωσε χαρακτηριστικά το ΚΚΕ: «Οπως και οι προηγούμενες Προεδρίες έτσι και αυτή θα συμβάλει στην κλιμάκωση της επίθεσης στο εισόδημα, στις εργασιακές σχέσεις, στην Κοινωνική Ασφάλιση των εργαζομένων, στις περικοπές στην Υγεία, την Πρόνοια και σε άλλες κοινωνικές παροχές. Αυτούς τους στόχους υπηρετούν το Σύμφωνο για το Ευρώ, το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, η ενισχυμένη οικονομική διακυβέρνηση, ο έλεγχος των εθνικών προϋπολογισμών που, από τις αρχές του 2014, θα επιβάλλονται με αυξημένη οικονομική επιτήρηση των χωρών και με μνημόνια διαρκείας σε βάρος των λαών».