Εν αρχή είναι η τσέπη. Και για τους καπιταλιστές και για τους εργάτες.
Οσο το σύστημα είναι «εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο», για τον εργάτη ακόμα και για να πάει στον καφενέ ισχύει το «και η καρέκλα ζητάει λεφτά». Ο εργάτης, δηλαδή, θα 'ναι πάντα στην ανάγκη όσο κι αν ο προπαγανδιστικός μηχανισμός των καπιταλιστών του λέει «σώπα όπου να 'ναι, χαλαρώνει η θηλιά».
Αντίθετα, για τον καπιταλιστή, όσο διατηρεί την ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, παραμένει ισχυρό το «λεφτά υπάρχουν από την εκμετάλλευση των εργατών».