Ερωτήματα προς Αγανακτισμένους.

ΑΠΟ : Faros

Αγαπητοί Αγανακτισμένοι,
Όπως θα διαπιστώσατε και οι ίδιοι, 24 (παραπάνω;) μέρες κινητοποιήσεων σας, 

οι μούντζες σας και τα «κλέφτες – κλέφτες», δεν ήταν ικανά να κάνουν να … ιδρώσει το αφτί του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ., καθώς και του ΣΥΡΙΖΑ !
- Το μεν ΠΑΣΟΚ, σας «πέταξε» στα μούτρα έναν … ανασχηματισμό, που από την 

   πρώτη στιγμή δηλώνει πλήρη υποταγή στα Μνημόνια και τα … Μεσοπρόθεσμα,

   στην Τρόϊκα και το ΔΝΤ !

Το δικό μας χρέος.

Το δικό τους το χρέος είναι να φορτώνουν τα χρέη της τάξης των εκμεταλλευτών στις πλάτες του λαού.

Να μηχανεύονται τερτίπια εξαπάτησης, διαστρέβλωσης της αλήθειας, ύβρεις κατά της νοημοσύνης μας, πλύση εγκεφάλου, προπαγανδιστική λοβοτομή, τρομοκρατία, εκβιασμούς.

*

Το δικό τους το χρέος είναι να υπηρετούν την πλουτοκρατία και ταυτόχρονα να δημαγωγούν ότι «συμπονούν» (χτεσινή έκφραση του Ε. Βενιζέλου) τον εργάτη, τον άνεργο, τον αγρότη, τον υπάλληλο, τον συνταξιούχο.

*

Υπερμεγεθυμένες ασημαντότητες του πολιτικού συστήματος, εκπρόσωποι του οικονομικού κατεστημένου, της κεφαλαιοκρατικής απανθρωπιάς, «σοφοί» των μνημονίων, «πρόθυμοι» αυλικοί της «συναίνεσης», μας επιτίθενται μέσα από τα οξυζενέ Μέσα Μαζικής αποχαύνωσης.

Fredric Jameson-Αναπαριστώντας το Κεφάλαιο ΙΙΙ

ΑΠΟ :  Radical Desire
Το δικό μου συναίσθημα σήμερα είναι μάλλον διαφορετικό, όπως αρμόζει στην γνώση μας για το σύστημα: διότι στην πραγματικότητα υπάρχει η αίσθηση ότι και οι δύο οπτικές [έμφαση στο σύστημα/μοιρολατρία-έμφαση στο περιθώριο δράσης/βολονταρισμός] είναι σωστές, και ότι η παγκοσμιοποίηση έχει φέρει μία κατάσταση όπου το σύστημα είναι πιο γιγαντιαίο και στην πραγματικότητα υπεράνθρωπο από ποτέ, κάτι άτρωτο σε κάθε συλλήψιμη μορφή ατομικής αντίστασης· και όμως, πρόκειται για μια κατάσταση στην οποία την ίδια στιμή, από το Σιάτλ και μετά [...] υπάρχει απροσδόκητη κίνηση και ανακύπτουν τρωτά σημεία που μοιάζουν καθημερινά να αναστατώνουν ένα σύστημα το οποίο βρίσκεται ήδη στο μέσο μιας μοναδικής οικονομικής κρίσης. 

Ιαχές θριάμβου που οδηγούν στην επανάπαυση...

Ποιον αλήθεια ωφελούν εκτιμήσεις σαν αυτές;: «Η κοινωνία κατάφερε μια συντριπτική νίκη. Εριξε μια κοινοβουλευτικά παντοδύναμη - και όχι μόνο κοινοβουλευτικά - κυβέρνηση, έκαψε ένα αυτιστικό πολιτικό σκηνικό, τσάκισε το δικομματισμό, χλεύασε τα δεκανίκια του, τράβηξε το φερετζέ του μαφιόζικου επιχειρηματικο-πολιτικού σκηνικού, φωτίζοντας με προβολείς τη σαπίλα, τον εκβιασμό και τον αυτισμό του. Χλεύασε το ταμείο που στις 15 Ιουλίου θα τιναζόταν στον αέρα, γιατί μαθές δε θα υπήρχαν χρήματα για μισθούς, συντάξεις και ό,τι απέμεινε από το κοινωνικό κράτος, υποχρεώνοντας σήμερα την ...όποια τρόικα να μας κυνηγάει να μας τα ...γεμίσει τα ...ταμεία. Η κοινωνία αφόπλισε τον ληστή που της έβαζε τη φαλτσέτα στο νεφρό και το πιστόλι στον κρόταφο και τώρα πια αυτή κρατάει τα όπλα».

Και: «Κάτω από το βάρος της λαϊκής πίεσης οι τροχοί της ιστορίας άρχισαν σήμερα να κινούνται ταχύτατα, σημαίνοντας το τέλος της μεταπολίτευσης όπως την γνωρίζουμε από το '74 (...) Το αστικό σύστημα παίζει εδώ και λίγες ώρες τα ρέστα του»...

Εχουν καημό με το ΠΑΣΟΚ...

«Να σας θυμίσω όμως ότι κάποτε ήσασταν ΠΑΣΟΚ, κύριε πρωθυπουργέ, πραγματικό ΠΑΣΟΚ»... Η - υποκρύπτουσα μια δόση μελαγχολίας και επίκρισης - δήλωση ανήκει στον επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρα, και έγινε πρόσφατα στο πλαίσιο της ομιλίας του στη Βουλή κατά τη συζήτηση Επίκαιρης Ερώτησής του στον πρωθυπουργό.

Και μη διανοηθεί κανείς ότι αναφέρεται στα πολύ πολύ παλιά χρόνια. 

Οχι, αναφερόταν στο ΠΑΣΟΚ μέχρι πριν τρία χρόνια, όπως διευκρίνισε στη συνέχεια της ομιλίας του. 

Να μη χαθεί άλλος χρόνος...

Ο ανασχηματισμός - οπερέτα έγινε, αλλά δεν πρέπει να χαθεί ούτε ώρα, γιατί τώρα ψήνονται νέα σενάρια, ακόμα πιο επικίνδυνα. 
Πρωταγωνιστής των εξελίξεων πρέπει να γίνει το ενιαίο μέτωπο συμμαχίας εργατών, αυτοαπασχολούμενων, αγροτών, φοιτητών και σπουδαστών, των γυναικών της λαϊκής οικογένειας, που διεκδικούν διέξοδο, που διεκδικούν ριζική αλλαγή στο πολιτικό και στο κοινωνικοοικονομικό επίπεδο. 
Το ΚΚΕ είναι έτοιμο, ώριμο όσο ποτέ, να συναντηθεί με αγωνιστές και αγωνίστριες, εργάτες και εργάτριες, υπαλλήλους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με φτωχούς αυτοαπασχολούμενους και αγρότες, με νέους και γυναίκες που έχουν πια κατασταλάξει ότι δεν πάει άλλο, ούτε με ΠΑΣΟΚ ούτε με Νέα Δημοκρατία, για ένα τέτοιο μέτωπο συμμαχίας και συμπαράταξης στους αγώνες και στις εκλογές, που σύντομα θα γίνουν, που πρέπει να γίνουν. 

Ένα βήμα μπρος...

Το τελευταίο διάστημα, ζήσαμε μέρες που έδιναν την ψευδαίσθηση ότι καθεμιά μετράει για μήνας. 
Και μια κατάσταση, που πιάνεσαι από τις επιθυμίες σου για να την πεις προ-επαναστατική. Κι ίσως να έχει κάτι από το σπέρμα της επανάστασης, αλλά να χρειάζονται πολλά ακόμη για τη γονιμοποίηση, και τελικά να έχει μια μακρινή συγγένεια, όπως έχεις με τον προπάππο σου. 
Αλλά αν το απλουστεύσεις πολύ και το δεις μηχανιστικά, θα είναι σαν να πιστεύεις ότι ο προπάππος σου πήγε με την προγιαγιά έχοντας για σκοπό του να βγάλει εσένα, που προέκυψες πολύ αργότερα. 
Η δική μας γενιά όμως, έχει τη δυνατότητα να γεννήσει κάτι καλό (όχι τεχνητά, αλλά) συνειδητά.

Η Θρησκεία του Κεφαλαίου, ένα Κείμενο Επίκαιρο 105 χρόνια μετά…

ΑΠΟ : redfly planet
Το κείμενο αυτό γράφτηκε το 1906, από τον Πωλ Λαφάργκ (για σύντομο βιογραφικό σημείωμα δες στο τέλος του κειμένου). 
Γράφτηκε σαν ένα κείμενο προπαγάνδας στους εργάτες, με απλό τρόπο εξηγεί τη «θρησκεία του Κεφαλαίου» (για κάποιους η εποχή μας είναι πιο θρησκευτική και από το μεσαίωνα στην πραγματικότητα, αφού η έννοιες σύστημα, κεφάλαιο, χρήμα κτλ στο κεφάλι τους βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση που λόγο άγνοιας φτάνει στην αποθέωση), δηλαδή τη λειτουργία του καπιταλισμού. 
Γιατί αυτό το κείμενο που μάλιστα είχε δημοσιευθεί πριν 105 χρόνια, γιατί πιστεύεται ότι είναι ακόμα επίκαιρο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ «32» «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ»... ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ...........

ΑΠΟ :  Aristera sti Mitilini

Πρώτα πρώτα εγώ προσωπικά δεν σας αναγνωρίζω σαν πνευματικούς ανθρώπους. 

Για να εξηγούμαστε από την αρχή.

Γιατί με το “Μανιφέστο” σας προ ημερών δημοσιευμένο, αποδείξατε πως είστε “αυτόβουλοι δούλοι” του σεσηπότος κατεστημένου που διέσυρε και διέφθειρε την πατρίδα επί δεκαετίες.

Σαν σκεπτόμενος άνθρωπος που, φύσει και θέσει, ανήκω στην τίμια εργατική τάξη απορρίπτω με σθένος και παρρησία το …μανιφέστο σας το οποίο αντανακλά και την αλόγιστη πρόσδεσή σας στο καπιταλιστικό άρμα, εκφράζει τη δουλικότητά σας στην αναιδή και υπεύθυνη για όλα τα δεινά των Ελλήνων, αστική σας τάξη.

Ο δεκάλογος του αγανακτισμένου...

1. Τίμα τον εργοδότη σου και πρόσεξε να μην 

    αγανακτήσει και αυτός.

2. Δεν αγανακτείς ποτέ κατά τις εργάσιμες μέρες και 

    ώρες.
3. Η αγανάκτηση είναι ελεύθερη καθ’ όλη την διάρκεια 

    της ημέρας μόνο τον δεκαπενταύγουστο, την 25η 

    Μαρτίου, την καθαρά Δευτέρα και από μεγάλη 

   Παρασκευή έως Δευτέρα του Πάσχα.