26 Σεπ 2010
ΝΕΟ ΙΔΙΩΝΥΜΟ...
Νέο ιδιώνυμο, 81 χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου 4229 του 1929, έφερε εν κρυπτώ η κυβέρνηση. Τότε το αντικομμουνιστικό ιδιώνυμο επέβαλε μεταξύ άλλων και περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών και την απαγόρευση των απεργιών. Ακολουθώντας τα βήματα του Ελ. Βενιζέλου, η σύγχρονη Ελλάδα του Γιώργου Παπανδρέου, του ΔΝΤ και της τρόικας, βαφτίζει τρομοκρατικές πράξεις τις διαδηλώσεις, την ανοιχτή πολιτική και συνδικαλιστική δράση.
πηγή : www.prin.gr
Το μίνι αυτό πραξικόπημα πέρασε «στα ψιλά», καθώς η τροποποίηση του σχετικού άρθρου 187Α του ποινικού κώδικα έγινε από θερινό τμήμα της Βουλής στα τέλη του Αυγούστου και η απόφαση δημοσιεύτηκε μόλις αυτή την εβδομάδα. Η μακιαβελικής έμπνευσης παρέμβαση των συντακτών της νέας έκδοσης του «τρομονόμου» ήταν να απαλείψουν εκείνη την παράγραφο, η οποία παρείχε δικλείδες ασφαλείας για τα αδικήματα που αποτελούσαν δράση υπέρ της ελευθερίας ή αποσκοπούσαν στην άσκηση θεμελιωδών ελευθεριών, ατομικών, πολιτικών και συνδικαλιστικών. Με μια μονοκοντυλιά η παράγραφος αφαιρέθηκε, αφήνοντας στο εξής έκθετους όλους όσοι τολμήσουν να διασαλεύσουν τη σιδερένια πειθαρχία των κυβερνώντων και όσους αμφισβητήσουν την άνωθεν επιβεβλημένη πειθαρχία στις ειλημμένες αποφάσεις. Στο στόχαστρο μπαίνουν πλέον και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι ενώσεις των εργαζομένων που συλλογικά διατρανώνουν τη θέλησή τους και παλεύουν για την κατοχύρωση των συμφερόντων τους.
Ο νέος ολοκληρωτισμός που θα στείλει στις αίθουσες των δικαστηρίων και στις φυλακές απεργούς συνδικαλιστές και κάθε πρωτοπόρο εργαζόμενο με την κατηγορία του τρομοκράτη, όσο κι αν θυμίζει το αυταρχικό ελληνικό
Δέκα χρόνια από τη δεύτερη παλαιστινιακή «Ιντιφάντα»
Η 2η «Ιντιφάντα» (είχε προηγηθεί η πρώτη το 1987) πήρε την μορφή μαζικών λαϊκών διαδηλώσεων διαμαρτυρίας, που ο ισραηλινός στρατός αιματοκύλισε και εξώθησε την κατάσταση σε έναν νέο κύκλο αίματος.
Τα δέκα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από
Σχέδιο για μεγαλύτερες «μπίζνες» στην Ανώτατη Εκπαίδευση!
Σήμερα το πρωί, ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ανακοινώνει ένα πλαίσιο αναδιαρθρώσεων για την Ανώτατη Εκπαίδευση, σε μια «συνάντηση διαλόγου κι εργασίας» - όπως την ονόμασαν - με εκπροσώπους «εκπαιδευτικών και παραγωγικών φορέων», που γίνεται στους Δελφούς.
Μεγάλες εκπλήξεις δεν αναμένονται. Τόσο γιατί η πολιτική τους για την Ανώτατη Εκπαίδευση ακολουθεί τις κατευθύνσεις της ΕΕ (που από κοινού συνυπογράφουν και συναποφασίζουν εδώ και πάνω από δέκα χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ), όσο και γιατί αυτό το πλαίσιο αναδιαρθρώσεων, που θα παρουσιαστεί σήμερα, το είχε παρουσιάσει το υπουργείο Παιδείας στις αρχές του καλοκαιριού και σε συντομία είχε δώσει τους βασικούς του άξονες και ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης.
Μιλώντας για «ανατροπές», ο πρωθυπουργός
Ο ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΓΣΕΕ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ "ΛΟΥΚΕΤΟ" ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
Ατόφια η δήλωση που έκανε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, την Πέμπτη, στο πλαίσιο συνέντευξης που παραχώρησε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο «Ρόιτερς»: «Παρά τις πολλές απεργίες που έκανε η ΓΣΕΕ, εφαρμόστηκαν οι αυστηρές πολιτικές που περιγράφονται στο μνημόνιο (με την ΕΕ και το ΔΝΤ) και δεν υπάρχουν προφανείς εναλλακτικές λύσεις».
Την επομένη, ο Γιάννης Παναγόπουλος εμφανίστηκε... θιγμένος και για να διασκεδάσει τις αντιδράσεις που προκάλεσε, προσπάθησε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Ετσι εμφανίστηκε «με έκπληξη και οργή» και κάνοντας λόγο για «πλήρη διαστρέβλωση» της θέσης του «για το μνημόνιο και τη χρήση του "όπλου" της γενικής απεργίας» εξήγησε: «H διαφωνία μου με το μνημόνιο δε σημαίνει ότι υποχρεούμαι να συμφωνήσω ότι υπάρχει ορατή εναλλακτική κυβερνητική λύση». Δηλαδή, διαφωνώ μεν, συμφωνώ δε. Τι είναι αυτό, άλμα λογικής ή απύθμενη υποκρισία; Πάνω απ' όλα, αποφασιστικότητα για υπεράσπιση της στρατηγικής του κεφαλαίου.
Τι άλλο εννοεί ο Γ. Παναγόπουλος; Οτι οι εργατικοί αγώνες πρέπει να στοχεύουν στην αλλαγή κυβέρνησης. Και αφού δεν υπάρχει τέτοια εναλλακτική λύση τους σταματάμε! Μισή αλήθεια και ένα μεγάλο ψέμα. Ο ίδιος ως στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στηρίζει παντοιοτρόπως την κυβέρνηση. Επομένως δε θέλει την αλλαγή της. Ισα ίσα, το αντίθετο. Ποτέ επίσης δεν έβαλε τέτοιο στόχο στο εργατικό κίνημα, όσο κυβέρνηση είναι το ΠΑΣΟΚ. Να λοιπόν το ασύστολο ψέμα. Λέει όμως και μισή αλήθεια. Ποια; Οτι για να ικανοποιηθούν, έστω και ελάχιστα κάποιες ανάγκες των εργαζομένων χρειάζεται αλλαγή πολιτικής, πολιτικό είναι το ζήτημα. Μόνο που δεν το λέει ολόκληρο αυτό το ζήτημα γιατί δεν το πιστεύει, αφού δεν είναι ταγμένος με τα συμφέροντα έστω και με ορισμένα άμεσα των εργατών.
Εν κατακλείδι, αυτή η ξεδιάντροπη στάση αποκαλύπτει για άλλη μια φορά, πως η ηγεσία της ΓΣΕΕ είναι μοχλός καλλιέργειας και ενίσχυσης της μοιρολατρίας, καταστρέφει τις όποιες διαθέσεις αντίστασης υπάρχουν αντί να τις ανεβάζει σε πάλη ενάντια στα μονοπώλια, θέλει τους εργάτες υποχείρια της κυβερνητικής πολιτικής και των εργοδοτών, είναι υπέρμαχος της εκμετάλλευσης. Απαξιώνει ολοκληρωτικά τους αγώνες. Επικίνδυνο για την εργατική τάξη! Αποκαλύπτεται επομένως για άλλη μια φορά ότι για να υπάρξουν κατακτήσεις χρειάζεται εργατικό κίνημα με αντιμονοπωλιακή γραμμή. Με τη γραμμή που προβάλλει και παλεύει το ΠΑΜΕ.
Νόμιμο δουλεμπόριο και Βίβα Λας Βέγκας...
Είμαι ξύλινη και ντεμοντέ. Είμαι με το ΚΚΕ. Ευτυχώς που υπάρχει δηλαδή, να έχω πού να πάω. Και πού να στείλω να δουν τον «ανθρώπινο άνθρωπο» που λέει κι ο ποιητής, όσοι απέμειναν να σέβονται την κοινή ζωή, πορεία και πολιτισμό της χούφτας των Ελλήνων που απέμειναν ως ελεύθεροι εργαζόμενοι πολιορκημένοι στον εφιάλτη των ταξικών μνημονίων.
Το σημερινό πατριδογνωμόνιο είναι στιφό και οργισμένο και συνάμα πεισμωμένο προειδοποιώ συντρόφους κι οχτρούς. Τα κόκαλα της γιαγιάς μου στον Αστακό θα έχουν σίγουρα θρυμματιστεί από τις ορδές των αμερικανοαραβικών κεφαλαίων. Πού να το φανταζόταν, χήρα με τρία κορίτσια ορφανά το '40-'45, επιταγμένο το σπίτι από την Κομαντατούρ στο Αγρίνιο ότι το... κράτος του Κατάρ και κάτι ιδιώτες ράμπο θα φτύνουν συμφέροντα στον τάφο της. Στο όνομα της ανάπτυξης τώρα. Τότε, ήταν οι αντάρτες που μπήκαν στο στρατηγείο των ναζί και κάποιος φώναξε «το πιάνο κι οι κουρτίνες είναι της χήρας». Κι ήταν οι αντάρτες που γύρισαν τα πράγματα στο σπίτι να προστατευτούν τα κορίτσια κι η χήρα γιαγιά Νιόκο, η Λενιώ... Αη στο διάολο αναπτυξιακά φρικιά που δεν αφήνετε αμόλυντο τίποτα και σε καμιά γωνιά του τόπου. Αχόρταγοι καπιτάλες με το κλειδί της χώρας της μειωμένης εθνικής κυριαρχίας του δικομματισμού, ποιος σας επιτρέπει να φτύνετε στους τάφους μας ωσάν πορτιέρηδες του πλούτου της ζωής και της δουλειάς μας; Και μισός ΚΚΕ να μείνει θα γεννάει αντάρτες να προστατεύουν, κι όχι να παράγουν όπως εσείς, χήρες κι ορφανά.
Στο πρώην Ελληνικό, βίβα Λας Βέγκας! Ολοι γκαρσόνια, όχι κανονικά αλλά γιουσουφάκια επενδυταράδων θα γίνουμε. Υπόδειγμα απογόνων του Νικ δε Γκρικ, τζογαδόροι, χαρτοπαίκτες, στοιχηματίες, τσόλια της απελπισίας και μιας επιβεβλημένης φτώχειας που θέλει τα φιλέτα της θάλασσας ιδιοκτησία των εμίρηδων στη χώρα των ευρωκακομοίρηδων. Ουστ! μωρέ, μοιραίοι κι άβουλοι και προσωρινά εξουσιαστές. Μνημόνιο ΔΝΤ. Μνημόνιο με Κατάρ. Ο Ρόντος στα Βαλκάνια να τα κάνει αιματηρό Ροντέο για την παρέα του Σόρος και τ' άλλα τα καλόπαιδα του χρηματοπιστωτικού καζίνο.
Ετσι που οδεύει η χώρα μας, όσο η «Λαϊκή Συσπείρωση» δεν γίνεται ουσιαστική πραγματικότητα και βόλι στις επερχόμενες εκλογές, ας βγούμε να κοιταχτούμε στους καθρέφτες της ιστορίας και της κοινωνίας. Ολοι οι εργαζόμενοι. Γιατί δεν μπορεί να εξέλιπε η ντροπή, η αιδώς συλλογικά και μαζικά. Αυτή η μπόχα και νεκρούς ανασταίνει να μοσχομυρίσει η άβυσσος. Ακούτε ωρέ τσινάρια τι λέει ο πρωθυπουργός στις ρούγες των δολαρίων, των ευρώ και του χρυσού;
Λέει πως πριν και πέρα από τη γη που ξεπουλάει, απ' τον πολιτισμό που τον κατεβάζει στο επίπεδο φτηνού καζίνο του «ευρωλασβέγκας», κυρίως πουλάει φτηνούς εργάτες!.. Τσάκισε τους εργαζόμενους, ξεπνόησε γέρους συνταξιούχους και γυναίκες με παιδιά, λύγισε άντρες και τρομοκράτησε νέους. Δεκαπλασίασε τα χρέη τους με ανέβασμα του επιτοκίου δανεισμού μέσα σ' ένα χρόνο και υποθήκευσε εγγόνια και δισέγγονα των τωρινών Ελλήνων. Και κραυγάζει: Ελάτε! Εδώ. Να φάτε και να πιείτε κι από τις μύγες - ψηφοφόρους μου ό,τι ξύγκι απέμεινε, εδώ οι καλοί δούλοι. Ιστορικής αξίας και μειωμένης αντίστασης...
Τέτοια κυνική εκπόρνευση της μαζικής, συλλογικής και ταξικής συνείδησης δεν έχει ματαδεί ο τόπος. Μιλάμε για γενικευμένο μαυρογοριτισμό στην αγορά ανθρώπων. Το καράβι πατρίδα πάει φούντο. Θυμηθείτε. Δεν ανοίγεις πανιά χωρίς αέρα. Ρουφήξτε τον για να σταματήσει πριν μας πετάξει στα βράχια.
ΤηςΛιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
Φοβού την «κατάργηση της γραφειοκρατίας»
«Κατάργηση της γραφειοκρατίας» είναι ένα από τα προσφιλή σλόγκαν της προπαγανδιστικής εκστρατείας που διεξάγεται από τα αστικά ΜΜΕ, στο όνομα της ανάπτυξης και της προσέλκυσης των επενδύσεων. Το σύνθημα αυτό ακούγεται ευχάριστα, αλλά πίσω από αυτό όμως κρύβονται πλήθος από αντιδραστικές «διαρθρωτικές αλλαγές» και σκληρά αντιλαϊκά μέτρα. Κάτω από τη σημαία της «κατάργησης της γραφειοκρατίας» επιχειρείται να νομιμοποιηθεί η πλήρης ασυδοσία του κεφαλαίου, η κατάργηση οιωνδήποτε «εμποδίων» στη δράση του και ταυτόχρονα η προσφορά κινήτρων και διευκολύνσεων. Κατάργηση της γραφειοκρατίας για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους σημαίνει να απαλλαγούν πλήρως από φορολογικά βάρη, από τις εργοδοτικές εισφορές και πάσης φύσεως εισφορές «υπέρ τρίτων» (δημοτικά τέλη, κ.ο.κ.), σημαίνει εργασιακή ζούγκλα (ατομικές συμβάσεις - όχι από τήρηση των συλλογικών και κλαδικών συμβάσεων...), σημαίνει μη τήρηση των νόμων για την προστασία του περιβάλλοντος (καταπάτηση ακτών, δασών, αρχαιολογικών χώρων...) κ.ο.κ. Μάλιστα, όλα αυτά οι «επενδυτές» τα θέλουν γραπτά και κατοχυρωμένα με νόμο προκειμένου να είναι εγγυημένη η αειφόρος κερδοφορία τους. Αυτό ακριβώς κάνει ο νόμος Παμπούκη για τις «μεγάλες επενδύσεις» και ο νέος αναπτυξιακός νόμος που ετοιμάζεται... Οταν, λοιπόν, οι εργαζόμενοι ακούνε για κατάργηση της γραφειοκρατίας πρέπει να κουμπώνονται...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)