Βία και ταξική πάλη...

Ο Μαρξ όμως
Μας έδειξε
Τους νόμους της ιστορίας
Κι έβαλε το προλεταριάτο
Στο τιμόνι μπροστά
Τα βιβλία του Μαρξ
δεν είναι του τύπου στοιχεία,
δεν είναι στήλες γεμάτες στεγνούς αριθμούς.
Ο Μαρξ έταξε ορθόν τον εργάτη στην πορεία
μέσα σε φάλαγγες πιο σφικτές
Κι απ' τους σφιχτούς ζυγούς
οδηγούσε τις φάλαγγες
και φώναξε:
σωστά πολεμάτε.

Ο «Αριστερισμός», παιδική αρρώστια του κομμουνισμού...

Η κεντρική σκέψη της πολεμικής του Λένιν είναι σαφής με την ειλικρίνεια και την καυστικότητα που τον χαρακτήριζε: «Ο πολιτικός, που θέλει να είναι ωφέλιμος στο επαναστατικό προλεταριάτο, πρέπει να ξεχωρίζει τις συγκεκριμένες περιπτώσεις εκείνων ακριβώς των συμβιβασμών που είναι απαράδεκτοι, που εκφράζουν οπορτουνισμό και προδοσία, και να κατευθύνει όλη τη δύναμη της κριτικής του, όλη την αιχμή ενός αμείλικτου ξεσκεπάσματος κι ενός ανειρήνευτου πολέμου ενάντια σ’ αυτούς τους συγκεκριμένους συμβιβασμούς, χωρίς να επιτρέπει στους πολύπειρους ‘καταφερτζήδες’ σοσιαλιστές και στους κοινοβουλευτικούς ιησουίτες να ξεφεύγουν και να ξεγλιστρούν από τις ευθύνες με επιχειρήματα για ‘συμβιβασμούς γενικά’».

Οι ξετσίπωτοι συμψηφισμοί και οι συμψηφισμοί της ξετσιπωσιάς...

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Πρώτον, το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που έκλεινε δουλειές και έκανε παραγγελίες στη «Ζήμενς» (όπως το C4i) και η ΝΔ ήταν αυτή που τις ολοκλήρωνε και τις παραλάμβανε.

*

Δεύτερον, είναι δηλωμένο, δεδομένο και δικαστικά επικυρωμένο (στη Γερμανία) ότι η «Ζήμενς» έσπρωχνε το 2% του τζίρου της για να λαδώνει κόμματα και κέντρα εξουσίας για να κάνει τις δουλειές της στην Ελλάδα.

*

Τρίτον, το ίδιο το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους παραδέχτηκε (...εκ παραδρομής) ότι αξιωματούχοι από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ «λαδώνονταν» από τη «Ζήμενς».

*

Τέταρτον, το δεξί χέρι του τότε πρωθυπουργού,

Συνεχόμενοι ελιγμοί και υποχωρήσεις υπό τη λαϊκή πίεση...

Σε αλλεπάλληλους ελιγμούς και υποχωρήσεις επιδίδεται η «κυβέρνηση εθνικής ενότητας» υπό τον Μουχάμαντ Γκανούσι για να κατευνάσει τη λαϊκή οργή. Χτες, παραιτήθηκαν από μέλη του «Συνταγματικού Δημοκρατικού Συναγερμού», του κόμματος του εκδιωχθέντος προέδρου Μπεν Αλί, όλοι όσοι συμμετέχουν στη «μεταβατική» κυβέρνηση, ενώ από την κυβέρνηση παραιτήθηκε και ο υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, που ήταν σημαίνον στέλεχος του. 

Λίγη ώρα αργότερα, ανακοινώθηκε ότι διαλύεται, μέχρι νεωτέρας, η Κεντρική Επιτροπή και το Πολιτικό Γραφείο του κόμματος εξαιτίας «των παραιτήσεων των μελών», αλλά σημειώνεται ότι το κόμμα «θα συνεχίσει να λειτουργεί».

Για τα «κλειστά επαγγέλματα»...

"Η ελληνική οικονομία έχει τη δυνατότητα υψηλών ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης αν προχωρήσουν οι απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και καταργηθούν οι περιορισμοί που το Δημόσιο επιβάλλει στον ανταγωνισμό (π.χ. κλειστά επαγγέλματα, ιδιαίτερα στις μεταφορές, καμποτάζ, περιορισμοί στην αγορά Ενέργειας και Υγείας κ.λπ.), οι κατώτατες τιμές σε ορισμένα αγαθά και υπηρεσίες, η θέσπιση υποχρεωτικών αμοιβών για μια σειρά επαγγελματικές δραστηριότητες και οι γραφειοκρατικοί περιορισμοί στην επιχειρηματικότητα".

   Το παραπάνω απόσπασμα είναι από τις θέσεις που σχετικά πρόσφατα διατύπωνε το ΙΟΒΕ, το θεσμικό όργανο των μεγαλοβιομηχάνων του ΣΕΒ. 

Μέσα σε λίγες μόνον αράδες περιγράφουν - σε όρους πλουτοκρατίας - την πολιτική που σήμερα ξετυλίγει η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. 

Στόχος η απόδοση φρέσκου ζωτικού χώρου στις μερίδες του κεφαλαίου, η συγκέντρωση κλάδων και οικονομικών δραστηριοτήτων που

Κάθε τάξη και η σημαία της...

Μαθήματα απόλυτης στοχοπροσήλωσης δίνουν καθημερινά μέσα από τα έντυπα της αστικής τάξης τόσο οι καπιταλιστές που αρθρογραφούν πλέον απευθείας και οι ίδιοι όσο και οι αστοί δημοσιογράφοι που κάνουν καθαρό ότι μετέχουν οργανικά στον αστικό στρατό και στον πόλεμο που έχει κηρύξει στην εργατική τάξη.

Μέσα από τα έντυπά της η αστική τάξη επενδύει στον «κοινωνικό αυτοματισμό» (προωθημένη και πιο επικίνδυνη εκδοχή του «διαίρει και βασίλευε») για να μπορεί να περνά ανεμπόδιστα την πολιτική της. Η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη. Οσο αγριεύει ο ανταγωνισμός για τα κέρδη μεταξύ των καπιταλιστών τόσο πιο επιθετική θα είναι και η προπαγάνδα τους ενάντια στην εργατική τάξη, καθώς το τσάκισμα των εργατών είναι προϋπόθεση, μέσον και έπαθλο της επιδιωκόμενης νίκης των καπιταλιστών στο μεταξύ τους ανταγωνισμό.