ΠΟΛΥ ΚΛΑΜΑ...

ΣΥΝΙΣΤΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΗ, πολύ μεγάλη προσοχή, σε όσους αυτές τις μέρες θα κινηθείτε στην πλατεία Συντάγματος και στους δρόμους πέριξ του Κοινοβουλίου: Γλιστράει!!!

Οχι, δεν πρόκειται για ακραίο καιρικό φαινόμενο τοπικού παγετού, ούτε έγινε καμία καραμπόλα ανάμεσα σε φορτηγά που μετέφεραν λάδια και άλλα γλιστερά υλικά...

Απλά, οι δρόμοι είναι γεμάτοι από τα δάκρυα των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, που δε θέλουν μεν, πρέπει όμως να ψηφίσουν σήμερα τον προϋπολογισμό του 2011 για το καλό της χώρας και τη διάσωση της πατρίδας.

Δεν μπορούμε να πούμε, οποιαδήποτε σαπουνόπερα, αισθηματική νουβέλα, παλιά ελληνική ταινία ή συγκινησιακό μυθιστόρημα υπέπεσε ποτέ στην αντίληψή τους, το έχουν μεταφέρει στο βήμα της Βουλής. 

«Μοντέλο Οπελ» η Ελλάδα...

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ.

Θαυμάσια η παρομοίωση που χρησιμοποίησε η κυρία Μέρκελ για να δείξει το πώς οι «εταίροι» μας αντιμετωπίζουν την κατάσταση στην Ελλάδα.

Η Ελλάδα, είπε η καγκελάριος στην τελευταία σύνοδο κορυφής της ΕΕ (και το είπε για να επιδαψιλεύσει τα ανυπόκριτα εύσημά της στην ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου), θα... διασωθεί όπως η Oπελ!

*

Εδώ λοιπόν έχουμε ένα πρώτο ενδιαφέρον στοιχείο. Οτι οι ταγοί της Ευρώπης και του κόσμου φτάνουν να καθορίζουν το μέλλον των χωρών, τοποθετώντας τις κλίμακες της ζωής ολόκληρων κρατών μέσα στα όρια και στις κλίμακες μιας πολυεθνικής 

(πράγμα καθόλου πρωτότυπο στον καπιταλισμό αφού από την εποχή του Αϊζενχάουερ ισχύει στην Αμερική το διακηρυγμένο κυβερνητικό δόγμα πως «ό,τι είναι καλό για την Τζένεραλ Μότορς είναι καλό για τις ΗΠΑ»). 

Με αφορμή τη βεβήλωση του μνημείου της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου.

   Η Σωτηρία Βασιλακοπούλου δολοφονήθηκε το 1980 έξω από το εργοστάσιο της ΕΤΜΑ σε μία από τις εκατοντάδες εξορμήσεις της ΚΝΕ παραμονές μεγάλου συλλαλητηρίου στην Αθήνα. Η εργοδοσία είχε ρίξει το σύνθημα: «Να μην πάρει κανείς προκήρυξη του ΚΚΕ. Για κανένα λόγο...». Στην προσπάθειά τους να «φυγαδεύουν» τους εργάτες χωρίς να έρχονται σε επαφή με τους κομμουνιστές έφτιαξαν μηχανισμό με τους οδηγούς λεωφορείων, έβαζαν τους εργαζόμενους μέσα στο προαύλιο και τους έβγαζαν έξω χωρίς να σταματάνε τα λεωφορεία. Κατά την έξοδο των λεωφορείων τα μέλη της ΚΝΕ πέταγαν τις προκηρύξεις μέσα από τα παράθυρα, το ίδιο έκανε και η σ. Σωτηρία. Εκείνη την ώρα το λεωφορείο επιτάχυνε, τη χτύπησε με το μπροστινό μέρος. Ο ασφαλίτης-φύλακας έδωσε σήμα στον οδηγό να φύγει, αυτός επιτάχυνε το λεωφορείο και με τις πίσω ρόδες πέρασε πάνω από το σώμα της Σωτηρίας.

Την ίδια ώρα ο υπεύθυνος του γραφείου Κίνησης της ΕΤΜΑ δήλωνε: «Σκοτώθηκε. Ε, και λοιπόν τι έγινε;». Για την ιστορία, οι αστυνομικοί φυγάδευσαν τον οδηγό Μ. Χαρίτο, δεν έκοψαν την κυκλοφορία για να περάσει το ασθενοφόρο και παρουσίασαν τη δολοφονία σαν «τροχαίο».

Τελικά η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη τούς αθώωσε.

   Τo πρωί της Παρασκευής 17 Δεκέμβρη, μια ομάδα 60 ατόμων

ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ & ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΔΕΣ.

Να υπερασπίσουμε τον Καραγκιόζη. Εναν λαϊκό ήρωα που πασχίζει να επιβιώσει.

Να τον υπερασπίσουμε από όλους αυτούς που διεκδικούν να χαρακτηριστούν «καραγκιόζηδες». Δεν είναι! Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που παριστάνουν τους διαμαρτυρόμενους και ψηφίζουν με τα τέσσερα την κυβερνητική πολιτική δεν είναι καραγκιόζηδες. Είναι χατζηαβάτηδες!

Στηρίζουν την κυβέρνηση, αλλά «καταγγέλλουν», δήθεν, τους χειρισμούς της.

Μαζί με κάτι άλλους - του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κλπ. - που, έμπρακτα, παροπλίζοντας εργάτες στηρίζουν τον πυρήνα της εφαρμοζόμενης πολιτικής, αλλά προσπαθούν να εμφανιστούν διαφοροποιημένοι, ως υπερασπιστές της «κοινωνικής» ΕΕ, που, δήθεν, κινδυνεύει απ' όσους απειλούν τις κοινωνικές κατακτήσεις. 

Η κρατική βία των κουκουλοφόρων.

   Τα αστικά ΜΜΕ συνεχίζουν να προβάλλουν ως χαρακτηριστικό της απεργίας στις 15 Δεκέμβρη τη βία, χρησιμοποιώντας το σκηνικό που ήταν στημένο για προβοκάτσια και που δεν ήταν τυχαίο: Ανάμεσα στους διάφορους «αγανακτισμένους», κυκλοφορούσαν σε διατεταγμένη υπηρεσία άνθρωποι της Αστυνομίας και άλλων υπηρεσιών.

Είναι γεγονός ότι έχει ενταθεί η δράση της Αστυνομίας, της Ασφάλειας 

(αστυνομικοί με πολιτικά που παριστάνουν τους διαδηλωτές), που σε εντεταλμένη υπηρεσία των κρατικών μηχανισμών δρουν για το χτύπημα του ταξικού εργατικού κινήματος, προκειμένου να το αναχαιτίσουν.