Μόνο τρεις οι ταινίες που βγαίνουν στις αίθουσες αυτή τη βδομάδα. Μια χαριτωμένη, κλασική χολιγουντιανή επανέκδοση η «Σαμπρίνα» του Μπίλι Γουάιλντερ με πρωταγωνιστές ένα γοητευτικότατο τρίο, την Οντρεϊ Χέπμπουρν στον ομώνυμο ρόλο και τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και Ουίλιαμ Χόλντεν στους ρόλους των αδελφών Λάρεμπι. Επίσης, βγαίνουν δύο νέες παραγωγές, δύο αμερικανικές κωμωδίες, δύο ανώδυνα, αόριστα και απροσδιόριστα «καυστικές» ταινίες, εγκλωβισμένες στα απόλυτα πλαίσια της καπιταλιστικής νομιμότητας, γεγονός που τις καθιστά άσφαιρες, άηχες και συγκεχυμένες κορόνες. Το «I Love You Phillip Morris» (Αλήθεια, γιατί το Philip με 2 λάμδα;) που δύναται να αναγνωσθεί και ως προσπάθεια αποδόμησης του καπιταλιστικού κοινωνικού μοντέλου και το «Σηκωτός για τη συναυλία» που με τη σειρά του καταγράφει, διαπιστώνει και αποκαλύπτει τι εστί και πού στηρίζεται η καπιταλιστική ανταγωνιστικότητα εστιάζοντας, με εκ των έσω οπτική, στο χώρο των εταιρειών της μουσικής βιομηχανίας. Αναγνωρίσιμα τα στερεότυπα και οι συμπεριφορές που κυριαρχούν στο περιβάλλον των μουσικών μπίζνες, το οποίο φροντίζει αυτά να διοχετεύονται στο ευρύτερο κοινό, μέσα από το αρθρωμένο φαινόμενο της κάθετης διακειμενικότητας και της ανάγνωσης των δευτερογενών κειμένων όπως της κριτικής ή ενημερωτικής αρθρογραφίας σε εφημερίδες, περιοδικά, ράδιο, τηλεόραση, διαδίκτυο ή της διαφήμισης παντός είδους, που βρίσκονται στην υπηρεσία προώθησης της κυκλοφορίας επιλεγμένων εννοιών των πρωτογενών κειμένων.