Πάλη για πραγματική ανατροπή

Οι εξελίξεις αναφορικά με τα βάρβαρα μέτρα επαληθεύουν μέχρι κεραίας τις προειδοποιήσεις του ΚΚΕ. 

Οπως ομολογούν ο ένας μετά τον άλλον οι υπουργοί της συγκυβέρνησης, οι ανατροπές στα εργασιακά είναι επιβεβλημένες από τα ισχύοντα στην ΕΕ. 

Από αυτή την άποψη, τα περιθώρια των ελιγμών στις συνεννοήσεις με την τρόικα, προκειμένου να μετριαστεί το πολιτικό κόστος, είναι ελάχιστα. 

Για παράδειγμα, στο θέμα των Συλλογικών Συμβάσεων και του καθορισμού του κατώτερου μισθού με νόμο, η συμφωνία με την τρόικα επιβεβαιώνει τα όσα συμπεριλήφθηκαν στο δεύτερο μνημόνιο. Ενώ και στο θέμα της διευθέτησης του χρόνου εργασίας και των αποζημιώσεων για απόλυση, οι προωθούμενες ανατροπές συνιστούν προσαρμογή της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό αντεργατικό δίκαιο.

Τι σημαίνει αυτό; Οτι οι ανατροπές στα εργασιακά, όπως και όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, προκύπτουν ως στρατηγική επιλογή της ντόπιας πλουτοκρατίας και των κομμάτων της για διέξοδο από την κρίση σε όφελος του κεφαλαίου, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων και παραμονή στην ΕΕ. 

Από αυτή τη σκοπιά, όσο παραμένει κυρίαρχη η στρατηγική που λέει «ΕΕ και ξερό ψωμί, με το κεφάλαιο να διευθύνει την οικονομία», τα αλλεπάλληλα μέτρα θα είναι βρόχος στο λαιμό του λαού, που θα σφίγγει ολοένα και περισσότερο. 

Περί "υγιούς" καπιταλισμού ...

"Πέντε χρόνια μετά το ξέσπασμα της χειρότερης χρηματοπιστωτικής κρίσης εδώ και πολλές δεκαετίες, είναι εύκολο να κοροϊδεύουμε τον καπιταλισμό. Το σύστημα τέθηκε εκτός ελέγχου οδηγώντας σε χρέη, ανεργία και συρρικνούμενες οικονομίες. Όμως, γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ο κόσμος χρειάζεται υγιή καπιταλισμό. Το «υγιής» περιλαμβάνει σθένος, ευημερία και αντοχή. Ο καπιταλισμός -με την βάση του στην ελεύθερη επιχείρηση και την ιδιωτική περιουσία- μπορεί να προσφέρει όλες τις απαιτούμενες εγγυήσεις για διόρθωση των στρεβλώσεων και μετριασμό τής πλεονεξίας. Ο κρατικός σοσιαλισμός σίγουρα δεν μπορεί. Η πρακτική εναλλακτική λύση είναι να μεταρρυθμίσουμε τον καπιταλισμό αντί να τον απορρίψουμε. Αλλά πώς μπορεί να μεταρρυθμιστεί;

Για τα περί αναδιανομής

Με αφορμή τη συζήτηση που εντάθηκε από τα ΜΜΕ γύρω από το θέμα των εργασιακών, ξαναβγήκαν διάφοροι αστοί δημοσιολόγοι και το παίζουν σφόδρα αντι-τρόικα γιατί οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά τσακίζουν τους εργαζόμενους, αλλά βαθαίνουν και την ύφεση λένε. Βεβαίως εξυπηρετούν τους μεγαλοεπιχειρηματίες οι οποίοι απαιτούν την επιβολή τέτοιων μέτρων αφού πληρώνουν ολοένα και λιγότερο κεφάλαιο για μισθούς, άρα βγάζουν μεγαλύτερο κέρδος, αντισταθμίζοντας τη χασούρα που έχουν λόγω κρίσης, ενώ και σε συνθήκες ανάκαμψης θα έχουν επίσης μεγάλη και γοργή κερδοφορία. Τέτοιες συνθήκες απαιτούν για να επενδύσουν. Και όμως υπάρχουν δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ που προβάλλουν σ' αυτές τις συνθήκες πολιτική εξόδου της καπιταλιστικής οικονομίας από την κρίση και ταυτόχρονα αναδιανομή εισοδημάτων. Αυτό θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αν γίνει κυβέρνηση. Σπέρνει αυταπάτες τέτοιες που εγκλωβίζουν λαϊκές δυνάμεις να βάζουν πλάτη για να αντιμετωπιστεί η κρίση του καπιταλισμού από το λαό, στο όνομα κάποιας αναδιανομής.

***

Μπαίνει όμως το ερώτημα: Μπορεί μια κυβέρνηση να εξαναγκάσει το κεφάλαιο να διανείμει μέρος των κερδών του στην εργατική τάξη; Δεν μπορεί. Γιατί οι καπιταλιστές το κέρδος το βγάζουν από τη δουλειά των εργατών. Οσο λιγότερο τους πληρώνουν τόσο περισσότερο κερδίζουν. Και επίσης όσο περισσότερο αναπτύσσουν την παραγωγή τους, πάλι βγάζουν περισσότερα κέρδη.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ 48ωρη απεργία 6 και 7 Νοέμβρη

Εργαζόμενοι-εργαζόμενες, άνεργοι-άνεργες, νέοι-νέες,

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ 48ωρη απεργία 6 και 7 Νοέμβρη

Την ΤΡΙΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΗ στις 10.30πμ στην Ομόνοια
Την ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΗ στις 5.00μμ στην Ομόμοια

Τίποτα δεν τελείωσε αν δεν πούμε εμείς την τελευταία λέξη!
Εμείς έχουμε τη δύναμη. Εμείς θα τους ανατρέψουμε!

Να μη χαθεί ούτε ένα λεπτό!

Χωρίς καμιά καθυστέρηση, με οργάνωση, αποφασιστικότητα, μέσα από συνελεύσεις και συλλογικές αποφάσεις, να πάρουμε όλα εκείνα τα μέτρα, ώστε η 48ωρη απεργία να γνωρίσει πρωτόγνωρη επιτυχία. Σε όλους τους χώρους δουλειάς, στα εργοστάσια, στα σχολεία και τις σχολές, στις γειτονιές να γίνει συζήτηση, να παρθούν αποφάσεις καθολικής συμμετοχής όλων των εργαζομένων στην απεργία.

Ακροβασίες για να βγει το μεροκάματο ...

Βαρύγδουποι τίτλοι, εισαγωγές που μυρίζουν ίντριγκα και θέμα - ανάθεμα που στραπατσάρει την πραγματικότητα, πασχίζοντας να στηρίξει την επιθυμία του εκδότη και του δημοσιογράφου που υπογράφει το άρθρο. 
Συνηθισμένη πρακτική εκείνων των οποίων η άποψη καθορίζεται από την πηγή που τους πληρώνει...

Ο λόγος για το χτεσινό φύλλο της εφημερίδας «η Ελλάδα αύριο» και το «πόνημα» του δημοσιογράφου Πενταράκη, ο οποίος δε διστάζει να αυτογελοιοποιηθεί.

Λέει ο Πενταράκης: «Εντείνονται ημέρα με την ημέρα τα ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά αδιέξοδα για το ΚΚΕ, με την ηγετική ομάδα να χρησιμοποιεί την υπαρκτή κρίση για να επιβάλει τον νόμο της εσωκομματικής σιωπής, επιχειρώντας, παράλληλα, να "σφραγίσει" τις εξελίξεις τόσο στην πορεία προς το συνέδριο όσο και έπειτα από αυτό». 

Αυτά, οι επιθυμίες δηλαδή και το κλίμα που πασχίζουν να στήσουν τα αστικά ΜΜΕ

Καλά τους κάνανε!!!

Κώστα, αγόρι μου, καλά να πάθεις! Ρε συ, εμείς γίναμε μανούλες στο "πού 'ν' το, πού 'ν' το το δαχτυλίδι..." προσπαθώντας επί τόσους μήνες να χάσουμε τη λίστα κι εσύ μας την κρέμασες στα περίπτερα φόρα παρτίδα; Ολόκληρος πρώην υπουργός κατέθεσε "ειλικρινά, δεν ξέρω", όταν ρωτήθηκε πού είναι η λίστα κι εσύ την έβγαλες όπως βγάζουν οι χαρτοκλέφτες τούς άσσους από το μανίκι; Δεν κατάλαβα, δηλαδή, τί ήθελες να παραστήσεις; Τον πονηρό;

Μεταξύ μας, καλά του κάνανε του Βαξεβάνη και τον μαζέψανε. Τέτοια φαινόμενα είναι επικίνδυνα και πρέπει να πατάσσονται εν τη γενέσει τους, διότι δεν θέλει και πολύ να βρεθούν μιμητές και να χαλάσει η πιάτσα. Σκέψου, λέει, να βγει κάποιος άλλος δημοσιογράφος και να βγάλει στον αέρα τούς χαμένους φακέλους τής Φαράν. Αν δεν θυμάστε, μιλάμε για το εργοστάσιο που σωριάστηκε στον σεισμό τού 1999 σκοτώνοντας 8 εργαζόμενους. Τότε ανακατεύτηκε η δικαιοσύνη και βρήκε ότι το εργοστάσιο είχε πάθει σοβαρές ζημιές από τον σεισμό τού 1981 αλλά δεν είχε επισκευαστεί. Τελικά, δεν πήγε κατηγορούμενος κανένας υπεύθυνος, επειδή κάπου στον δρόμο μεταξύ ανακριτή-εισαγγελέα χάθηκαν οι φάκελλοι. Τί λέτε, λοιπόν; Με τόσα προβλήματα που έχει αυτή την εποχή ο τόπος, είναι ώρα να βρεθούν οι χαμένοι φάκελλοι;

«Φασισμός: Ο πιο ωμός, ο πιο καταπιεστικός, ο πιο θρασύς, ο πιο δόλιος καπιταλισμός» (Μπ. Μπρεχτ)

«Εμείς ήμασταν το καθεστώς εκείνο το οποίο εμείς εκφράζουμε ιδεολογικά, το καθεστώς της 4ης Αυγούστου του Ιωάννη Μεταξά».

(Ν. Μιχαλολιάκος, ΣΚΑΪ, 24/10/2012).

*

Θυμίζουμε:

*

1) Ο Μεταξάς ήταν αυτός που το 1936, λίγους μήνες πριν κηρύξει επίσημα τη φασιστική δικτατορία, είχε διοριστεί πρωθυπουργός από τον βασιλιά Γεώργιο και είχε λάβει την ψήφο εμπιστοσύνης όλων των αστικών κομμάτων, αν και το Γενάρη του ίδιου χρόνου στις εκλογές που είχαν προηγηθεί είχε λάβει μόλις 50.000 ψήφους και κατείχε μόλις 7 έδρες στη Βουλή.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του τότε βουλευτή Ηλείας του Λαϊκού Κόμματος, Βάσου Στεφανόπουλου:

«Χρεωκοπήσαμεν ως κοινοβουλευτισμός, εξεπέσαμεν ως συνέλευσις και χάσαμε τον ψυχικόν σύνδεσμο προς τον λαόν. Διότι τι είδους ψυχικός σύνδεσμος είναι δυνατόν να διατηρηθή όταν ο μεν λαός φωνάζη δεν θέλω να με κυβερνήση ο Μεταξάς, ημείς δε αδιαφορούντες του απαντώμεν: Και όμως θα σε κυβερνήσει ο Μεταξάς».

ΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ - Εκπομπή Ζουμ [30/10/2012]

Ο Μάκης Παπαδόπουλος μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ στην εκπομπή της ΝΕΤ Ζουμ  του Μπάμπη Παπαπαναγιώτου.

Στη Βουλή σήμερα η Πρόταση Νόμου του ΚΚΕ για κατάργηση των μνημονίων

Με απαράδεκτη καθυστέρηση, για την οποία ευθύνεται η συγκυβέρνηση, ξεκινάει η συζήτηση στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων

Στην Επιτροπή Οικονομικών υποθέσεων της Βουλής συζητιέται σήμερα Τετάρτη η Πρόταση Νόμου του ΚΚΕ για την κατάργηση των Μνημονίων και των Δανειακών Συμβάσεων, που ψήφισαν στη Βουλή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αρχικά και η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ στη συνέχεια, με την ευθύνη που αναλογεί και στο ΛΑ.Ο.Σ. Με την ίδια Πρόταση Νόμου, το ΚΚΕ ζητά την κατάργηση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 - 2015, καθώς επίσης και των αντιλαϊκών νόμων που βασίζονται στις δανειακές συμβάσεις και στα μνημόνια των λεγόμενων εφαρμοστικών νόμων.

Πρόκειται για νόμους που:

-- Τσακίζουν μισθούς, συντάξεις και τα λαϊκά εισοδήματα.

Συντριβή ή ξεσηκωμός!

Ξεκίνησαν με το «Μνημόνιο ή χρεοκοπία» και έφεραν τη χρεοκοπία εκατομμυρίων ανθρώπων του λαού.

Απείλησαν «Μεσοπρόθεσμο ή τανκς» και έφεραν δοτούς πρωθυπουργούς, καταστολή, αυταρχισμό, διώξεις, λογοκρισία και εκφασισμό.

Συνέχισαν με το δεύτερο «Μνημόνιο ή χάος» και έφεραν το χάος της αδιανόητης ανεργίας, των συσσιτίων, των ληγμένων τροφίμων.

Εκβίασαν με το «ευρώ ή δραχμή» και έφεραν την πλήρη... αφραγκία, το μηδενικό εισόδημα, τη φτώχεια που ακόμα κι αυτήν τη φοροληστεύουν.

Τώρα, θέλουν να τρομοκρατήσουν, κραυγάζοντας «νέα μέτρα ή πείνα», «θα υποταχθείτε ή θα πεινάσετε»!

*

Εχουν το θράσος να μιλούν και να απειλούν με «πείνα» ένα λαό, σε μια χώρα, που την κατάντησαν το 70% του πληθυσμού της να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.