Σελίδες

25 Ιουν 2010

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Ωμοί οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. «Αφού ψηφίσαμε μια φορά το μνημόνιο, τι χρειάζεται δεύτερη ψηφοφορία για εργασιακό και ασφαλιστικό;».

Και αυτονόητα - με δεδομένη την αυτογνωσία που έχουν όλοι τους για την αστική δημοκρατία και τους φερετζέδες της - η αρμόδια του σχετικού κοινοβουλευτικού έργου συμπληρώνει ότι «η ψήφος της Βουλής δεν έχει σημασία».

Δεν πρόκειται για ξεβράκωμα. Είναι, απλά, αποκατάσταση της αλήθειας από τους ίδιους τους εντεταλμένους να προωθήσουν πάση θυσία - ακόμα και με ρεζίλεμα του «αστικού κοινοβουλευτισμού» - τους πολύ υψηλούς στόχους του κεφαλαίου. Κοινώς: Είναι πολλά τα λεφτά που παίζονται. Είναι πολλά, πάρα πολλά αυτά που προσδοκά η αστική τάξη να κερδίσει από το επιχειρούμενο σήμερα τσάκισμα των εργατών. Τόσο πολλά που δεν έχει κανένα πρόβλημα να ξεφτιλίσει κι ένα μέρος από το πολιτικό προσωπικό, αρκεί να γίνει Νόμος (υπέρτατος Νόμος) η άνευ ορίων και όρων εκμετάλλευση των εργατών.

Μια βδομάδα έθαψαν την απεργία. Την παραμονή ανακοίνωσαν μόνο ένα κείμενο των εφοπλιστών που βεβαίωνε τους επιβάτες ότι θα γίνουν τα δρομολόγια, ότι δεν υπάρχει απεργία. Και χτες το έριξαν στην υπεράσπιση μιας δικαστικής απόφασης. Εστησαν σκηνικό «κλάματος και οργής» για τους καημένους τους νησιώτες (νοιάστηκαν οι βολεμένοι της Μυκόνου για τους πληβείους, οποία υποκρισία) που τον υπόλοιπο χρόνο τους έχουν εναποθέσει στις διαθέσεις των εφοπλιστών, δηλαδή συχνά πυκνά χωρίς καράβια. Οι Ικαριώτες το ζουν στο πετσί τους.

Τα κανάλια των εφοπλιστών, συνολικά του κεφαλαίου, παίρνουν άριστα στην ταξική συνέπεια.

Με τέτοια ακριβώς ταξική συνέπεια πρέπει να αντιμετωπίζονται από το σύνολο της εργατικής τάξης, ό,τι κι αν ψηφίζει ο καθένας, διατηρώντας διάφορες αυταπάτες περί του «δημοκρατικού παιχνιδιού».

Γιατί εδώ πια το κεφάλαιο έχει πετάξει τους φερετζέδες. Εδώ έχει πάψει κάθε πρόσχημα περί «ανεξάρτητης δημοσιογραφίας». Αυτοί που από τα μικρόφωνα του στούντιο ζητούσαν από τους νησιώτες να δείρουν τους απεργούς ναυτικούς είναι οι ίδιοι που με κάθε ευκαιρία καταγγέλλουν τους νησιώτες γιατί, δήθεν, δε συμβάλλουν στο κέρδος των τουριστικών εταιρειών.

Το γεγονός ότι όλοι, μα όλοι οι κεντρικοί αναλυτές των δελτίων στα αστικά κανάλια έκαναν γαργάρα το γιατί της απεργίας, και στέκονταν μόνο στο γιατί δεν εφαρμόζεται η δικαστική απόφαση από το Λιμενικό, δηλαδή, γιατί δε χτυπήθηκαν οι ναυτεργάτες, δηλώνει το συντονισμό στον κεντρικό στόχο: Να χτυπηθεί εδώ και τώρα το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Το άρθρο του Παπαχελά που χτυπάει καμπανάκι για τη στάση των δικαστών είναι επίσης ενδεικτικό για τα προβλήματα που έχει στο εσωτερικό της η αστική εξουσία.

Ολοι μαζί «ξεχνάνε» πως εδώ θίγονται τα άγια των αγίων και άρα ο αγώνας δεν μπορεί παρά να έχει και στις μορφές του χαρακτήρα που να αντιστοιχεί στο περιεχόμενο.

Με απλά λόγια η απάντηση δόθηκε από τους διαδηλωτές: «Καμία θυσία σήμερα δεν είναι μεγαλύτερη απ' όσα θα χάσουμε αν περάσουν αυτά τα μέτρα».

Αυτό δεν μπορούν να καταλάβουν οι αστοί, ή, επειδή το καταλαβαίνουν γι' αυτό και λυσσάνε. Γιατί καταλαβαίνουν ότι οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα πέρα από τις αλυσίδες τους και άρα προτιμούν να τα δώσουν όλα για να κερδίσουν το δίκιο τους.

Ασχετο: Τι κακό κι αυτό που έπαθε το δελτίο του ΣΚΑΪ χτες το βράδυ... Είχαν στήσει σκηνικό για συνέχεια της προβοκάτσιας που επιχείρησαν το πρωί, αλλά οι απεργοί έφυγαν από το τηλεοπτικό πλάνο την ώρα που άρχιζε το δελτίο της η κυρία Σία τάδε. Κι έμεινε στο στούντιο μπουκάλα μια κυρία γνωστή ως «φως - νερό - τηλέφωνο» (από τα Γραφεία Τύπου που διαχειριζόταν - δηλαδή κονόμαγε - σε άλλες εποχές ) να προσπαθεί να εξηγήσει πως με τη χτεσινή απεργία έγιναν «πολλά κλικ απάνω στην παρανομία». Για να συμπληρώσει περίλυπη η διπλανή της: «Η δημοκρατία παρακολουθεί απαθής να ηττάται από μερικούς εντεταλμένους».

Βλέποντας το επίπεδο των αναλυτών τους κατανοείς και τα όρια του συστήματος. Που υπάρχει όσο μπορεί να κρατά τους εργάτες κάτω από την μπότα του, γιατί ...να τους πείσει, δεν μπορεί!

ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ - ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ Κλιμακώνουν την επιχείρηση τρομοκράτησης

Ενταλμα σύλληψης σε βάρος στελεχών του ΠΑΜΕ

Αφού ο μαζικός αγώνας των ναυτεργατών αχρήστευσε κάθε άλλο τους μηχανισμό, εφοπλιστές και αστικό κράτος με τη συνευθύνη της κυβέρνησης, κατέφυγαν ξανά στην καταστολή, στην ποινικοποίηση της δράσης των ταξικών συνδικάτων.

Ετσι, χτες το βράδυ, εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης για παρακώλυση συγκοινωνιών ενάντια στον Σάββα Τσιμπόγλου, πρόεδρο της ΠΕΜΕΝ, τον Γιάννη Μανουσογιαννάκη, πρόεδρο του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, τον Θανάση Ευαγγελάκη, γραμματέα της ΠΕΜΕΝ, τον Θωμά Παπά, γραμματέα του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ και τον Σωτήρη Πουλικόγιαννη, πρόεδρο του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά. Το ένταλμα εκδόθηκε από τον εισαγγελέα Πειραιά, ύστερα από δύο μηνύσεις: την πρώτη κατέθεσε η Ενωση Επιχειρήσεων Ναυτιλίας και τη δεύτερη οι ακτοπλοϊκές εταιρίες «ΑΝΕΚ» και «ΜΠΛΟΥ ΣΤΑΡ». Πρόκειται για πέντε στελέχη του ΠΑΜΕ, τα δύο εκ των οποίων είναι και μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ.

Από το πρωί οι μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου έδιναν το σύνθημα. Σε ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος των Εν Ελλάδι τουριστικών και ταξιδιωτικών γραφείων τόνιζε ότι «η παρακώλυση συγκοινωνιών έχει γίνει πια καθημερινό φαινόμενο, το οποίο δεν εμποδίζεται ποτέ και για το οποίο δεν τιμωρείται κανένας» και ζητούσε από την πολιτεία να λάβει μέτρα προστασίας της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Ακόμα, η «HELLENIE SEAWAYS» σε δελτίο Τύπου σημείωνε «ότι οι αρμόδιες αρχές που είχαν κατά νόμο υποχρέωση να επέμβουν προς άρση της παρανομίας δήλωσαν ότι δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσουν την τάξη στο λιμένα».

Η επιλογή είναι συνειδητή και σηματοδοτεί την ανησυχία που προκαλεί στο αστικό κράτος και το εφοπλιστικό κεφάλαιο η δράση που αναπτύσσει το ΠΑΜΕ κερδίζοντας συνεχώς έδαφος στις συνειδήσεις των εργαζομένων. Ομολογεί πόσο δυσκολεύονται να χτυπήσουν τον αγώνα που, με πρωτοπόρους τους ναυτεργάτες, δυναμώνει ενάντια στην πολιτική που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια της ζωής στη θάλασσα. Την απάντηση την πήραν ήδη, από τους καταπέλτες του Πειραιά και τις απεργιακές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα: η τρομοκρατία δε θα περάσει!

Τυχαίο;

Ανάμεσα στους «ένθερμους» ταξιδιώτες (;) που ανέλαβαν χτες να δημιουργήσουν εντυπώσεις σε βάρος των ναυτεργατών, μπροστά στις κάμερες, ήταν και ένας κύριος, ο οποίος αναγνωρίστηκε από κατέχοντες το χώρο, σαν ναυτιλιακός πράκτορας που σχετίζεται με το κρουαζιερόπλοιο «Ζενίθ». Επίσης, το πρωί καταγράφτηκε στο λιμάνι κάμεραμαν γνωστού τηλεοπτικού σταθμού, που ενθάρρυνε την επίθεση μεμονωμένων θερμόαιμων στους ναυτεργάτες, ζητώντας προφανώς να καταγράψει τα πλάνα για λογαριασμό των πρωινάδικων. Ολοένα και περισσότερες ενδείξεις φανερώνουν τελικά ότι η «αγανάκτηση» ορισμένων, λίγων, σε βάρος των απεργών ναυτεργατών, κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν...

TΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΘΟΙ Ή ΜΑΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΗΛΙΘΙΟΥΣ;;;;;;;;

Σε τέτοιο βαθμό τυφλώνει τους κυβερνώντες και τους φυσικούς και πολιτικούς συμμάχους τους το (ταξικό) μίσος τους απέναντι στους ναυτεργάτες (και συνολικά στους εργάτες) που διεκδικούν τα δικαιώματά τους, ώστε δεν αντιλαμβάνονται ότι γίνονται καταγέλαστοι και αυτογελοιοποιούνται με τα όσα λένε «δεξιά - αριστερά» στα αστικά ΜΜΕ. Πάρτε την περίπτωση του νέου υφυπουργού Τουρισμού Γ. Νικητιάδη, ο οποίος μιλώντας χτες σε εκπομπή του «Real FM», οργιζόταν και έχυνε κροκοδείλια δάκρυα για τη ζημιά που προκαλούν στον τουρισμό οι απεργίες των ναυτεργατών. «Δεν μπορούν να διανοηθούν (σ.σ. ναυτεργάτες) τι ζημιά κάνουν στον τουρισμό», αποφάνθηκε και προκειμένου μάλιστα να γίνει πιστευτός επικαλέστηκε ότι αυτό ήταν το πρώτο θέμα που του έβαλαν κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Λονδίνο: «Πώς θέλετε να έρθουμε στην Ελλάδα όταν γίνονται απεργίες», ήταν τάχα το αμείλικτο ερώτημα που αντιμετώπιζε σε κάθε βήμα. Οταν όμως η συζήτηση πέρασε στη συνέχεια για την κατάσταση στον τουρισμό, ο υφυπουργός επικαλούμενος στοιχεία είπε ότι «πάμε πολύ καλά», αναφέροντας για παράδειγμα ότι η μείωση στις αφίξεις το Μάη ήταν -2,75%, δηλαδή πολύ λιγότερο από άλλες χώρες ή σε σχέση με πέρυσι, όπως ο ίδιος καυχήθηκε. Φυσικά δεν κατάλαβε ποτέ ότι μόνος του τίναξε στον αέρα τους γελοίους ισχυρισμούς ότι τάχα οι απεργίες διώχνουν τους τουρίστες, αφήνοντας να φανεί ότι αυτό που πραγματικά τους ενδιαφέρει είναι να τσακίσουν το κίνημα και τα δικαιώματα των ναυτεργατών.