Φορο...«λογικό»!!! ... : 202,7 - 156,6 = «Ριφιφί»!

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Εισηγητική Εκθεση, Προϋπολογισμός 2013, σελίδα 133

Επαναλαμβάνουμε:

Στη σελίδα 127 της εισηγητικής έκθεσης του προϋπολογισμού για το 2013, οι κυβερνώντες αναφέρουν ότι από το πρώτο Μνημόνιο μέχρι και τη στιγμή κατάθεσης του προϋπολογισμού, δηλαδή από την ένταξη της Ελλάδας στο λεγόμενο «μηχανισμό σωτηρίας» μέχρι και το Νοέμβρη του 2012, τα δάνεια που έλαβε η χώρα ήταν 112,6 δισ. ευρώ.

Ακόμα κι αν σε αυτά προσθέσουμε τα 44 δισ. ευρώ της λεγόμενης «σούπερ δόσης» (που ακόμα δεν έχουν εκταμιευτεί και που τα παζάρια για το πότε και πώς θα εκταμιευτούν συνεχίζονται) το συνολικό ποσό των δανείων στα χρόνια των Μνημονίων ανέρχεται στα 156,6 δισ. ευρώ.

*

Στη σελίδα 133 της ίδιας εισηγητικής έκθεσης, περιλαμβάνονται οι πίνακες με τους τόκους και με τα χρεολύσια που έχει πληρώσει η Ελλάδα κατά το ίδιο διάστημα.

Η ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, τα ΜΜΕ, ο ΣΦΥΡΙΖΑ & η ΑΝΤΑΡΣΥΑ...

Υπονομεύουν τη λαϊκή προοπτική

Φαίνεται πως όσο βαθαίνει η καπιταλιστική οικονομική κρίση στην Ελλάδα, στην Ευρωζώνη αλλά και διεθνώς, τόσο μεγαλώνουν οι δυσκολίες διαχείρισής της σε όφελος του κεφαλαίου. Αλλά οξύνονται στο έπακρο και οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί και στο εσωτερικό των καπιταλιστικών κρατών που έχουν την αντανάκλασή τους και στο αστικό πολιτικό σύστημα και έκφραση με τα διαφορετικά μείγματα αστικής πολιτικής για διέξοδο από την κρίση σε όφελος του κεφαλαίου και με την αναζήτηση διεθνών συμμάχων σε επίπεδο καπιταλιστικών κρατών από τα διαφορετικά τμήματα του κεφαλαίου. Στην Ελλάδα διαμορφώθηκαν τα δύο μπλοκ διαχειριστικών δυνάμεων που ο ΣΥΡΙΖΑ ονόμασε «μνημονιακοί - αντιμνημονιακοί» και που σήμερα μορφοποιούνται ως δύο πόλοι του αστικού πολιτικού συστήματος που καθένας πασχίζει να πείσει το λαό ότι το δικό του μείγμα πολιτικής είναι αυτό που θα τον ωφελήσει. Στην προκειμένη περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ, με σύνθημα την «ανατροπή» πασχίζει να πείσει το λαό ότι μια «κυβέρνηση της αριστεράς» θα βγάλει την καπιταλιστική οικονομία από την κρίση και ότι αυτό θα είναι ωφέλιμο για το λαό, όταν αυτό που προβάλλει ως διέξοδο είναι η ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρηματιών για να κάνουν επενδύσεις και καλεί το λαό να στηρίξει αυτήν ακριβώς την πολιτική, της ενίσχυσης των καπιταλιστών, όχι μόνο αναδεικνύοντας κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά παλεύοντας για την ενίσχυσή τους. Σ' αυτήν την υπόθεση και με δεδομένες τις

Απελευθέρωση των αγορών... Για ποιούς;

Αλήθεια, τί σημαίνει "απελευθέρωση της αγοράς"; Ρωτάω επειδή ο όρος "απελευθέρωση" φέρνει συνειρμικά στο μυαλό κάτι καλό, οπότε φαίνεται τουλάχιστον ακαταλαβίστικη η επιμονή κάποιων να αντιμάχονται κάθε προσπάθεια "απελευθέρωσης της αγοράς". Ας πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα με την σειρά, ξεκινώντας από τον ίδιο τον όρο "απελευθέρωση".

Για να νοείται "απελευθέρωση" πρέπει, προφανώς, να υπάρχει κάτι σκλαβωμένο. Όμως, όταν μιλάμε απελευθέρωση αγορών, εννοούμε το άνοιγμα κάποιων επαγγελμάτων, τα οποία θεωρούνται κλειστά. Στόχος αυτής της "απελευθέρωσης" είναι να δοθεί η δυνατότητα σε όλους όσους θέλουν, να δραστηριοποιηθούν στα συγκεκριμένα επαγγέλματα. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Ας δούμε ένα παράδειγμα από τον θαυμαστό κόσμο των ταξιτζήδων:

Ας πούμε ότι μέχρι σήμερα το επάγγελμα του ταξιτζή ήταν κλειστό, εφ' όσον χρειαζόταν σχετική άδεια. Αλλά για ποιόν ήταν κλειστό αφού, όποιος ήθελε να γίνει ταξιτζής, μπορούσε να βρει πανεύκολα μιαν άδεια στις περίφημες "μάντρες"; Βέβαια, θα έπρεπε να πληρώσει

Με τον τρόπο του Α.Τσίπρα ...

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΑΡΡΗ
"Ζητάμε μαζί να ανατρέψουμε το κατεστημένο και τη κυβέρνηση του μνημονίου και μαζί να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα της δικαιοσύνης, της προκοπής και της δημιουργίας."

Ηταν μια εντυπωσιακή ομιλία. Μια ομιλία που είχε σα σκοπό της να δωσει ενθουσιασμό και αέρα νίκης στους αντιπροσώπους και τους παρόντες οπαδούς και μέλη για τις εκλογές που αργά ή γρήγορα θα ερθουν, αλλά μαζί και να αποφύγει τις κακοτοπιές και τις όποιες δεσμεύσεις που θα μπορούσαν να γίνουν αγκάθι στο επιχειρούμενο δύσκολο εγχείρημα της συνένωσης των διάφορων συνιστωσών σε ένα ενιαίο κόμμα.
Ηταν μια ομιλία όπου ο γλαφυρός λόγος αντικατέστησε την ουσία, όχι χωρίς λόγο βέβαια. Ακούγοντας ή διαβάζοντάς την κανείς εντυπωσιάζεται από το πως μπορούν με τόσα πολλά λόγια να ειπωθούν τόσο λίγα.