Σελίδες

3 Ιουν 2012

O Nίκος Μπογιόπουλος στο ΣΚΑΙ (2 video)

Την παρακάτω ανάρτηση θεωρήστε τη ως απάντηση στο προβοκατόρικο δημοσίευμα του "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ"   ότι πίσω από την περίφημη "επιστολή των στελεχών" κρύβεται ο Νίκος Μπογιόπουλος. 
Στη συνέχεια το blog  έσβησε την επίμαχη παράγραφο  στην οποία αναφερόταν το όνομα του δημοσιογράφου, η προβοκάτσια όμως παραμένει...
Στο συγκεκριμένο θέμα θα επανέλθουμε...



Οι ‘παρά φύσιν γάμοι’ και τα μπικινίνια της γηραιάς Εξουσίας.


     Η μια νύφη είχε πλούτο ιδεολογικό, ψυχικό, πλούτο καρδιάς. Πλούσια, με την αστική έννοια του όρου, δεν ήταν. Απλά, έμενε σε κτίριο στην περιοχή του Περισσού, το οποίο της είχαν κτίσει τα παιδιά κι οι φίλοι της. Όσοι από σας έχετε ασχοληθεί με το παιδί, είτε σαν γονείς είτε σαν ‘δάσκαλοι’, θα γνωρίζετε πως όλα τα παιδιά δεν βγαίνουν το ίδιο. Έτσι  και τα παιδιά της κυρίας Μαρξισμός -Λενινισμός φάνηκε, ότι δεν είχαν καταλάβει όλα το ίδιο τα βιβλία που τους έδωσε η μάνα τους. Και να δεις τα άτιμα τα παιδιά της κουλτούρας - δήθεν-και της τσιτατολογίας που μια μέρα ξεσηκώθηκαν και πήγαν να πετάξουν  τη μάνα έξω από το σπίτι της. Έλα όμως που κάτι αδέλφια τους, οίτινες το ψωμάκι τους το έβγαζαν στις οικοδομές κι είχαν κάνει κάτι μπράτσα σαν τις κολώνες της ΔΕΗ κι ήταν σαν τετράφυλλες ντουλάπες, που τους πλάκωσαν στις ψιλόχοντρες περί τα μάγουλα, τα σβέρκα, τα αποτέτοια τους   κι έφυγαν οι κουλτουράτοι άπρακτοι. Μπράβο στα παιδιά, που στήριξαν τέτοια μάνα.
     Τι να σου κάνουν τώρα κι οι απόκληροι; Από δουλειά δεν σκάμπαζαν γρυ και πήγαν κι έπιασαν δουλειά στο μαγαζί περί την πλατεία Καρύτση , ως

ΣΥΡΙΖΑ. Το τέλειο κόμμα του «καλού καπιταλισμού»!

Ακούγοντας την ομιλία του Α. Τσίπρα και διαβάζοντας το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ συγκρατεί ο καθένας ό,τι θέλει.

 Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες. Κάποιες γενικές εκτιμήσεις θα κάνω μόνο.

ΣΥΡΙΖΑ.
-Το κόμμα που θα πειθαρχήσει το κεφάλαιο για το καλό το δικό του (του κεφαλαίου δλδ) και για το καλό του λαού!

-Το κόμμα που θα λύσει την άλυτη εξίσωση τετραγωνίζοντας τον κύκλο «χρέος = μνημόνιο = ευρωπαϊκό αντιμνημόνιο = ευρωπαϊκή λύση».

Αλογο και γαϊδούρι


Η ζωή στην Ελλάδα μας βιώνεται σε δυο παράλληλους κόσμους, σύντροφοι. Το νιώθουμε όλοι. Μα όλοι! 
Απ' τη μια η πλειονότητα, βυθισμένη στην ανασφάλεια και το χάος, με τη φτώχεια να θερίζει όχι πια μόνον όνειρα και δη πολυτελείας, αλλά παιδικά στομάχια και γεροντικά κόκαλα. Γέμισαν οι δρόμοι από καλοντυμένους ζητιάνους που δε σε κοιτάνε στα μάτια και ζητάνε μια βοήθεια για τα φάρμακά τους. Στα εργοστάσια, στα ξενοδοχεία, στα γραφεία εταιρειών, χιλιάδες απολυμένοι παλεύουν με επισχέσεις, με απεργίες, με συνελεύσεις και ιδρωμένα απ' την αγωνία χαρτιά που μοιράζουν σε πεζοδρόμια, πασχίζουν να γνωστοποιήσουν στην κοινωνία πώς βρέθηκαν στο δρόμο όλοι ή μερικοί για την ώρα, καθώς πολλαπλασιάζονται οι χαλυβουργίες. 
Ούτε θέλω να σκεφτώ τη ...δημοκρατία στην οποία δίνουν εξετάσεις για την ανώτατη εκπαίδευση τα παιδιά του 2012 στο ευρωχώρο Ελλάς.
Απ' την άλλη, μια μειονότητα των εχόντων και κατεχόντων το δημόσιο λόγο και κυρίως τη δημόσια εικόνα, διεκδικητές ψήφου επανορθωτικής, επαναληπτικής, κυβερνητικής, συνεκτικής ή διαλυτικής και αντιστασιακής, παρουσιάζουν μια εικονική πραγματικότητα

Για μερικούς «άσπονδους» φίλους του ΚΚΕ που βρίσκονται στην απέναντι όχθη


Με αφορμή την εκλογική αναμέτρηση της 6ης Μάη διάφοροι, ανώνυμοι καλοθελητές, σε διάφορα μπλογκς, κάνουν εκτιμήσεις για «κακό εκλογικό αποτέλεσμα» του ΚΚΕ. Γράφουν: «Το ΚΚΕ βρίσκεται σε πορεία απομόνωσης από την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, από τον ελληνικό λαό, εξαιτίας της πολιτικής γραμμής που ακολουθεί, χρόνια τώρα, η ηγεσία του».
Καμώνονται ότι εκφράζουν την «αγωνία» τους για την «τύχη του Κόμματος» που «του γυρίζει την πλάτη η εργατική τάξη, ο λαός» σε συνθήκες μαζικότατης καταδίκης των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Στο 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ, ντοκουμέντα σελ. 79 σημειώνεται το εξής: «Η μείωση των δυνάμεων του δικομματισμού, δε σημαίνει και κλονισμό, πρέπει η μείωση αυτή να συνοδεύεται και από δυνάμωμα της θέλησης για ρήξη και ανατροπή». Να γιατί λέμε ότι δεν αρκεί η εγκατάλειψη των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, αλλά χρειάζεται η εγκατάλειψη της στρατηγικής τους, που σημαίνει να μην εγκλωβιστεί η δυσαρέσκεια από την πολιτική τους σε άλλα κόμματα με την ίδια στρατηγική, όπως ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜ.ΑΡ., «Ανεξάρτητοι Ελληνες» κλπ, αλλά να εκφραστεί στο ΚΚΕ.