Μπόλικα «μαργαριτάρια» είχε η ομιλία του Τσίπρα στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, «μαργαριτάρια» που απ’ όπου κι αν τα πιάσεις στο βασικό συμπέρασμα καταλήγεις: Αυτό το κόμμα – με ή χωρίς συνιστώσες – μετεξελίσσεται σε ένα γνήσιο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, σε ένα νέο ΠΑΣΟΚ, όμως πιο συντηρητικό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.
Μέρκελ, Σόιμπλε… αλλά κουβέντα για ΕΕ, ΝΑΤΟ
Ομιλία Τσίπρα χωρίς αναφορά στην Μέρκελ δεν γράφεται… γιατί «η Μέρκελ και οι αυτουργοί της σημερινής πολιτικής πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο βασικός τους αντίπαλος».
Δείχνει την Μέρκελ – τη Γερμανία, αλλά δεν λέει κουβέντα για το αντιδραστικό ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα της ΕΕ, που με ευλάβεια προσκυνά. Μιλάει για την Μέρκελ, αλλά δεν λέει κουβέντα για το ΝΑΤΟ, την πολεμική ιμπεριαλιστική μηχανή, δεν λέει κουβέντα για τον κίνδυνο εμπλοκής της χώρας σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο, δεν λέει κουβέντα για τις ΝΑΤΟικές βάσεις που είναι σκόρπιες σε όλη την Ελλάδα, όπως αυτή της Σούδας.
Η επιλογή για τον ελληνικό λαό δεν είναι με ποιον ιμπεριαλιστή θα πάει, σε ποια ιμπεριαλιστική στρούγκα θα μαντρωθεί, αλλά πώς θα απαλλαγεί από κάθε ιμπεριαλιστή, πώς θα απεμπλακεί από κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία, πώς θα χαράξει το δικό του δρόμο για λαϊκή ευημερία.