Τα «δύο άκρα»...

«Δύο άκρα». Τα έχουμε δει και ακούσει όλα; 

Σίγουρα όχι. Η υπόθεση της Χρυσής Αυγής θα τραβήξει σε μάκρος και μοιραία το αστικό πολιτικό σύστημα και οι μηχανισμοί του έχουν όλο το χρόνο να αναπτύξουν τη συγκεκριμένη ανιστόρητη θεωρία για να εξυπηρετήσουν τους στόχους τους. Την ταύτιση, δηλαδή, της ναζιστικής δολοφονικής πολιτικής δράσης των φασιστοειδών με τους αγώνες του λαού για να αντισταθεί, να βάλει φρένο σε όσα του τσακίζουν τη ζωή, που η αιτία τους βρίσκεται στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και τη λειτουργία του.

Το συγκεκριμένο θέμα δεν εμφανίστηκε τώρα με αφορμή τις εξελίξεις με το ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. 

Αντ. Σαμαράς: Ταύτισε τις προβοκάτσιες με τους αγώνες του λαϊκού κινήματος

Την ενορχηστρωμένη επιχείρηση στοχοποίησης του λαϊκού κινήματος μέσω της παραχάραξης των μαζικών, ταξικών αγώνων που αντιτείνονται στη βάρβαρη πολιτική, με στόχο την εξομοίωσή τους με τα εγκλήματα της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, αναπαρήγαγε ο πρωθυπουργόςΑντ. Σαμαράς, μιλώντας σήμερα στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ. Δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει την προβοκατόρικη δράση μηχανισμών στη δολοφονία ανθρώπων στη Μαρφίν και στα γεγονότα στα μεταλλεία στις Σκουριές στη Χαλκιδική, για να σπιλώσει τους λαϊκούς - εργατικούς αγώνες ώστε να στηρίξει την επικίνδυνη και ανιστόρητη θεωρία των «δύο άκρων».

«Δεν υπάρχει καλή και κακή βία (...) Παραβιάσεις της νομιμότητας δεν έγιναν μόνον από τη Χρυσή Αυγή, αλλά και από άλλους. Εγκληματική βία δεν ασκήθηκε μόνο στο Πέραμα, ασκήθηκε και στον εμπρησμό της Marfin. Ευθύνη όλων είναι να καταδικάζουν κάθε μορφή βίας και να αποδοκιμάζουν τις εκφράσεις βίας. (...) Ορμητήρια κουκουλοφόρων εντοπίζονται και εξουδετερώνονται. Κάποιοι ενοχλούνται, ας ενοχλούνται. Όσο το αίσθημα ασφάλειας εμπεδώνεται, τόσο και οι νεοναζί θα απομονώνονται», υποστήριξε ο Αντ. Σαμαράς.

Κι άλλος με "κομμουνιστικό παρελθόν"...

Τελικά αν το ψάξεις, όλοι σ'αυτό τον τόπο κάποτε ήταν αριστεροί και κομμουνιστές.

Απλά μετά "το ξανασκέφτηκαν κι έβαλαν μυαλό". Κι άλλοι έγιναν αριστεροί με ολίγη, άλλοι αριστεροί με το νόμο και την τάξη, άλλοι συνεπείς αριστεροί, άλλοι πλούσιοι καπιταλιστές αριστεροί που αναγνώρισαν το μεγαλείο του καπιταλισμού κι άλλοι έγιναν φασίστες που αποφάσισαν να στηρίξουν με ρόπαλα και μαχαίρια το μεγαλείο που αναγνώρισαν οι προηγούμενοι και σεβάστηκαν οι προπροηγούμενοι.

Ενας απ'αυτούς ήταν λέει κι ο Καιάδας...

Θεός φυλάξοι...

Αυτοί οι χυδαίοι που τα λένε όλα αυτά βέβαια, δεν ξέρουν ότι από το ΚΚΕ μπερδεμένοι μπορεί πέρασαν αρκετοί, άνθρωποι που δεν άντεξαν κι έχασαν το κουράγιο τους επίσης, δεν είναι κι εύκολο άλλωστε να είσαι κομμουνιστής, αλλά καθάρματα και δολοφόνοι δε χωρούσαν ποτέ. Εκτός από αυτούς που "εκτελούσαν υπηρεσία" άλλων φυσικά.

Ν. Καραθανασόπουλος: Η σκληρή πραγματικότητα που βιώνει ο λαός δεν είναι ουρανοκατέβατη (VIDEO)

«Να σταματήσουν να δέχονται θυσίες που δεν πιάνουν τόπο» και «να διεκδικήσουν τον πλούτο που παράγουν» ζήτησε από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα ο Νίκος Καραθανασόπουλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος.

Ας μη μιλάνε οι λερωμένοι

Με αφορμή έναν «λαδιάρη», που τον πιάσανε στα πράσα στο «Σωτηρία», έσπευσαν οι από καιρό έτοιμοι (οι ίδιοι που έχουν διαχρονικά αξιώσει να αντιμετωπίζονται οι εργατοπατέρες ως θεσμός - ακόμα και «βάθρο της δημοκρατίας» έχουν ονομάσει τους εκάστοτε Πολυζωγόπουλους) να χύσουν χολή για τα συνδικάτα, να κλάψουν, δήθεν, γιατί με τέτοια συνδικάτα οι εργαζόμενοι δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν στα μνημόνια, να επιβάλουν τη θέση «αυτό είναι το συνδικαλιστικό κίνημα, μια σαπίλα».

Ασφαλώς και είναι σαπίλα τέτοια φαινόμενα. Και δεν είναι καθόλου μεμονωμένα. Ξανά και ξανά οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ τα έχουν καταγγείλει και αντιπαλέψει. Αυτήν την κατάσταση, μάλιστα, την έθεσαν πριν από 14 ολόκληρα χρόνια σαν κεντρικό πρόβλημα του συνδικαλιστικού κινήματος. Και μόλις πρόσφατα, στις 6 Σεπτέμβρη, το ΠΑΜΕ από τη Θεσσαλονίκη έκανε αναφορά σ' αυτήν την κατάσταση, μιλώντας για «ένα μηχανισμό πολύ ισχυρό που εγκλωβίζει το συνδικαλιστικό κίνημα στην υποταγή της ταξικής συνεργασίας, στους σχεδιασμούς της ΕΕ και των κυβερνήσεων. Που μετατρέπει τα Συνδικάτα σε μηχανισμό συνδιαλλαγής με την εργοδοσία και τους κρατικούς μηχανισμούς και τα εμπλέκει στην εναλλαγή των αστικών κυβερνήσεων». Γι' αυτή τη θέση λέξη δεν πέρασε στον αστικό Τύπο και πώς να περάσει, αφού έθιγε ιερά και όσια του συστήματος.

Αντιφάσεις και προβληματισμοί

Το αστικό πολιτικό σύστημα αναμορφώνεται, για να εξασφαλιστούν οι συνθήκες για ομαλή εναλλαγή αστικών κυβερνήσεων που θα απολαμβάνουν μαζική λαϊκή στήριξη. 

Οι εξελίξεις που συνοδεύουν την αποκάλυψη της εγκληματικής δράσης της ναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή αξιοποιούνται σε αυτή την κατεύθυνση. Διεργασίες υπάρχουν τόσο στο λεγόμενο «δεξιό» όσο και στον «κεντρο-αριστερό», «σοσιαλδημοκρατικό» πόλο. 

Υπάρχουν σενάρια συγκρότησης νέας «δεξιάς» πολιτικής δύναμης τύπου «Εθνικού Μετώπου» της Λεπέν, επιδρώντας και σε κόντρες στο εσωτερικό της ΝΔ. 

Από την άλλη, η ανασύνταξη της σοσιαλδημοκρατίας με πυρήνα το ΠΑΣΟΚ είναι πολύ δύσκολη, ενώ όσον αφορά τη «νέα σοσιαλδημοκρατία» του ΣΥΡΙΖΑ, ο συνδυασμός των «ρεαλιστικών προσαρμογών» με τη χρήση «ριζοσπαστικής συνθηματολογίας» για να παγιδεύονται εργατικά - λαϊκά στρώματα αποδεικνύεται αντιφατική διαδικασία.