Σελίδες

18 Ιουν 2019

Το 2019 δεν είναι ... 2015

Ηταν Γενάρης του 2015, είχες ζήσει 5 χρόνια κρίσης, μνημονίων, λιτότητας, αντιλαϊκών μέτρων, είχες ήδη πληρώσει βαριά όλα αυτά... εσύ, οι φίλοι σου, η οικογένειά σου...
Ηθελες να αλλάξεις σελίδα, να βάλεις ένα τέλος σε όλα αυτά, τουλάχιστον να μην πας παρακάτω. Στα αυτιά σου ακούγονταν ωραία όλα αυτά που σου 'λεγε ο ΣΥΡΙΖΑ, η ελπίδα που έρχεται, η κατάργηση των μνημονίων με έναν νόμο και ένα άρθρο, η αποκατάσταση του κατώτατου μισθού, η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, της φοροληστείας... Ελεγες τότε και ένα στα δέκα να κάνει από αυτά που λέει καλύτερα θα είναι, τουλάχιστον θα μπει ένας φραγμός.
Σου φαίνονταν ενοχλητικά, αν και σε προβλημάτιζαν, αυτά που έλεγε τότε το ΚΚΕ. Οι προειδοποιήσεις ότι δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική που να ζυγίζει ίσα και τα θέλω των επιχειρηματικών ομίλων και τα θέλω του λαού. Η εκτίμηση ότι δεν υπάρχει κυβέρνηση στο έδαφος αυτού του συστήματος, με τα μονοπώλια να κάνουν κουμάντο στην οικονομία και την εξουσία, που να κινηθεί φιλολαϊκά. Οι υπενθυμίσεις ότι αυτά τα 'χες ξαναδεί με το ΠΑΣΟΚ. Οταν σου έδειχνε τα νταραβέρια στις ΗΠΑ, στα Τέξας, τα σφιχταγκαλιάσματα με τον ΣΕΒ και σου 'λεγε μην την πατήσεις.