ΥΠΕΡΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ...

• Οσο αυξάνονται τα κεφάλαια που διαθέτουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, τόσο δυσχεραίνεται η διαδικασία αναπαραγωγής του κοινωνικού κεφαλαίου
• Μέσα στα τελευταία πέντε χρόνια, οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας στη χώρα αύξησαν τον πλούτο τους κατά 370 δισ. ευρώ, περισσότερο, δηλαδή, από το δημόσιο χρέος της χώρας.
•  
• Οπως ακριβώς πέρσι τέτοια εποχή ΕΕ - κυβέρνηση και οικονομική ολιγαρχία, έχοντας στόχο να θολώσουν τα νερά για το χαρακτήρα της καπιταλιστικής κρίσης δαιμονοποιούσαν τα κρατικά ελλείμματα για να επιβάλουν τα αλλεπάλληλα πακέτα των αντιλαϊκών μέτρων, έτσι και τώρα η επίκληση του δημόσιου χρέους αποβλέπει στον ίδιο ακριβώς στόχο. 
• Να συνεχιστεί ο αποπροσανατολισμός για την ουσία της κρίσης και να προωθηθούν, στο όνομα της διαχείρισης του χρέους, τα νέα σχέδια των αντιδραστικών ρυθμίσεων, που, όμως, αφορούν στο σύνολο των χωρών της ΕΕ. Ανεξάρτητα αν έχουν αυξημένα χρέη ή όχι.Το κεφάλαιο, που από τη φύση του είναι αδηφάγο, στον καιρό της κρίσης γίνεται πιο επιθετικό, πιο εχθρικό, πιο απάνθρωπο. 
  Κάνει τα πάντα για να σωθεί, σαρώνοντας, πρώτα και κύρια, τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
  

Ο σκληρός διαπραγματευτής... και ο βολικός ελεγκτής...

Με ένα ρεσιτάλ προπαγάνδας η άρχουσα τάξη προσπαθεί, αφενός, να συγκαλύψει τις αιτίες και το βαθμό της επερχόμενης δραματικής επιδείνωσης της θέσης των εργαζομένων  και αφετέρου, να εκτονώσει ανώδυνα τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Σ' αυτή την κατεύθυνση, αξιοποιούνται όλες οι συνιστώσες του αστικού πολιτικού συστήματος και φυσικά το οπορτουνιστικό ρεύμα.
Ετσι, απ' τη μία, ο πρωθυπουργός εμφανίζεται σαν σκληρός διαπραγματευτής στις Βρυξέλλες και ο αρχηγός της ΝΔ τον κατηγορεί ότι αντιγράφει τις δικές του προτάσεις με καθυστέρηση.
Απ' την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εστιάζουν βολικά για το σύστημα στην αποκάλυψη και διερεύνηση του «μη νόμιμου και επαχθούς» τμήματος του δημόσιου χρέους.
Ωστόσο, οι εργαζόμενοι διαθέτουν πλέον πλούσια πείρα για να καταλάβουν ότι η διαπραγμάτευση για τους όρους δανεισμού του κράτους και οι διάφορες εκδοχές της (επιμήκυνση του χρόνου δανεισμού, μείωση του επιτοκίου, κούρεμα μέρους του χρέους κ.λπ.) δεν αφορά τα δικά τους συμφέροντα.

Η πραγματική αιτία της αντιλαϊκής επίθεσης

Ακόμα και αν η κυβέρνηση πετύχει κάποιους από

Τα μαθηματικά της αβύσσου...

Και αίφνης σείστηκε η γη. 

Και αμέσως έπεσε η τιμή του πετρελαίου διεθνώς με την «εκπληκτική» εξήγηση «πως ο καλύτερος πελάτης μας, η Ιαπωνία, λόγω ζημιών θα μειώσει τις παραγγελίες της...»! 

Απλά πράγματα. 

Δούναι και λαβείν κατά Μέρκελ. 

Η προσταγή - πρόταση απλή. 

Πουλήστε τώρα τη δημόσια περιουσία στους ιδιώτες. 

Σ' αυτούς δηλαδή που δε χόρτασαν να ρουφάνε και την τελευταία σταγόνα πλούτου που παράχθηκε χρόνια τώρα με ιδρώτα από υποπληρωμένους εργάτες για χορτασμένα αφεντικά.

Σκέφτομαι πόσες επερωτήσεις έχει κάνει ως τώρα, τα τελευταία δέκα χρόνια, το ΚΚΕ στη Βουλή για την αντισεισμική θωράκιση των κτιρίων στη χώρα χωρίς να γραφτεί μια αράδα, μήτε λεπτό τηλεοπτικό να χαλαλιστούν για τόσο «τετριμμένες» πρωτοβουλίες.
Σκέφτομαι σε πόσα σχολεία και νοσοκομεία, εφορίες κι άλλα δημόσια κτίσματα, έχω περιοδεύσει με συντρόφους, ήδη γερασμένα κι ετοιμόρροπα πριν καν περάσεις την πόρτα ορατά ως ομαδικοί τάφοι.

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ : Αποφάσεις - κόλαση για το λαό

Με τις αντιθέσεις να κυριαρχούν, τα ενδοϊμπεριαλιστικά παζάρια να δίνουν και να παίρνουν και τους αντιλαϊκούς συμβιβασμούς να διαδέχονται τις κόντρες για το ποια μονοπώλια θα βγουν κερδισμένα και ποια χαμένα από τη βαθύτατη καπιταλιστική κρίση, ολοκληρώθηκαν το ξημέρωμα του Σαββάτου οι εργασίες της Συνόδου της Ευρωζώνης.

Οι «17» κατέληξαν σε καταρχήν συμφωνία για το «Σύμφωνο για το Ευρώ», όπως ονομάστηκε το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας». Σε ό,τι αφορά στα δάνεια που πήρε η ελληνική κυβέρνηση από την τρόικα για λογαριασμό της ντόπιας πλουτοκρατίας, αποφασίστηκε η επιμήκυνση της αποπληρωμής των 110 δισ. ευρώ κατά 7,5 χρόνια και η μείωση των επιτοκίων κατά μία μονάδα, δίνοντας και τυπική παράταση μέχρι τουλάχιστον το 2023 στο μνημόνιο, που θα εμπλουτίζεται ολοένα και περισσότερο με βάρβαρα μέτρα, στο πνεύμα και του «Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας».
Στο κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου, τονίζεται:

Ο ΜΑΡΞ ΤΟ «ΚΕΦΑΛΑΙΟ» & Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ.

Από τις πολλές σπουδαίες θεωριες, με τις οποίες έγραψε ο Μαρξ το όνομα του στην ιστορία της επιστήμης,  υπογραμμίζουμε μονο δύο:

-ΜΟΧΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

   Η πρώτη, είναι η ριζική αλλαγή που έφερε στον τρόπο αντίληψης της παγκόσμιας ιστορίας. 

Όλη η μέχρι σήμερα αντίληψη της Ιστορίας βασιζόταν στη γνώμη ότι τα τελικά αίτια όλων των ιστορικών αλλαγών πρέπει ν' αναζητηθούν στις μεταβαλλόμενες ιδέες των ανθρώπων και ότι απ' όλες τις ιστορικές αλλαγές οι πολιτικές είναι οι σπουδαιότερες, είναι αυτές που καθορίζουν την πορεία όλης της Ιστορίας. 

Από που όμως έρχονται οι ιδέες στους ανθρώπους και ποιες είναι οι κινητήριες αίτιες των πολιτικών αλλαγών; 

Για όλα αυτά δε ρωτούσαν. 

Μόνο στη νεώτερη σχολή των Γάλλων και εν μέρει και των Άγγλων Ιστορικών γεννήθηκε η πεποίθηση ότι τουλάχιστον απ' την εποχή του μεσαίωνα, η κινητήρια δύναμη της ευρωπαϊκής Ιστορίας είναι ο αγώνας της αναπτυσσόμενης αστικής τάξης ενάντια στη φεουδαρχική αριστοκρατία για την κοινωνική και πολιτική επικράτηση. 

Τώρα ο Μαρξ απόδειξε ότι όλη η προηγουμένη ιστορία είναι ιστορία ταξικών αγώνων,

Ενσωματωμένοι μέχρι το κόκαλο...

Την πλήρη ενσωμάτωσή του στη στρατηγική της καπιταλιστικής διαχείρισης προδίδει ο ΣΥΝ, με τη δήλωση του εκπροσώπου του Π. Σκουρλέτη, ο οποίος αποπειράται να απαντήσει στην ανακοίνωση που εξέδωσε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, σχετικά με τη σύσταση Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τον έλεγχο του δημόσιου χρέους (βλέπε εδω), όπως ζητάει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Λέει ο ΣΥΝ: «Το ΚΚΕ έχει προ πολλού παραιτηθεί από την βάσανο της διατύπωσης εναλλακτικών προτάσεων. Ετσι και τώρα, αδυνατεί να κατανοήσει το νόημα μιας Επιτροπής Ελέγχου για τη δημιουργία του χρέους, τα συμπεράσματα της οποίας ενδεχομένως θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στο πλαίσιο, όμως, μιας δέσμης και άλλων προτάσεων για μια αριστερή απάντηση απέναντι στην κρίση».
Τι εναλλακτικές προτάσεις διατυπώνει ο ΣΥΝ; Διαχειριστικές σαν αυτές που ούτως ή άλλως μελετούν η πλουτοκρατία και τα κόμματά της για να διαχειριστούν την κρίση. Την «αριστερή απάντηση στην κρίση», στην οποία

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ...

Με μοιρασμένους ρόλους και δίνοντας πάσες ο ένας στον άλλο, κυβέρνηση και ΛΑ.Ο.Σ. επιχειρούν να βάλουν στο γύψο το λαϊκό κίνημα σε μια περίοδο που οξύνεται η ταξική πάλη και μεγαλώνει η λαϊκή δυσαρέσκεια για την πολιτική που συνυπηρετούν. 
Μετά από μια καλοστημένη παράσταση που έδωσαν χτες στη Βουλή 
ο Γ. Καρατζαφέρης με τον Θ. Πάγκαλο, ο ΛΑ.Ο.Σ. κατέθεσε πρόταση νόμου με τον τίτλο «Ασκηση δικαιώματος συνέρχεσθαι σε υπαίθριες συναθροίσεις - Εξορθολογισμός πλαισίου διαδηλώσεων και πορειών στα αστικά κέντρα».

Πρόκειται για μνημείο αντιδραστικότητας και φασιστικης ιδεολογιας όπως φαίνεται από τις πρώτες κιόλας αράδες της αιτιολογικής έκθεσης,

Το «Σύμφωνο για το ευρώ»

Το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, μετονομασμένο σε «Σύμφωνο για το ευρώ», στο οποίο συμφώνησαν προχτες οι 17 της Ευρωζώνης και προωθείται στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, προβλέπει ότι «κάθε χρόνο, τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης θα συμφωνούν, σε ανώτατο επίπεδο, σε συγκεκριμένες δράσεις, οι οποίες θα πρέπει να επιτευχθούν σε διάστημα 12 μηνών». Αυτές οι δράσεις - φιλομονοπωλιακές ανατροπές θα αποτυπώνονται στα Εθνικά Προγράμματα Σταθεροποίησης και Μεταρρυθμίσεων, τα οποία τα κράτη - μέλη θα υποβάλλουν ετησίως προς αξιολόγηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Συμβούλιο Γιούρογκρουπ, στο πλαίσιο του λεγόμενου Ευρωπαϊκού Εξαμήνου. Ανάμεσα στα μέτρα που θα προωθούνται στοχευμένα και μετρήσιμα είναι τα παρακάτω:

1. Μειώσεις μισθών:

-- «Το κόστος εργασίας θα βρίσκεται υπό στενή παρακολούθηση και θα συγκρίνεται με τα άλλα κράτη της Ευρωζώνης και των κύριων εμπορικών εταίρων της ΕΕ (...) Οι μισθοί θα πρέπει να βρίσκονται σε συνάρτηση με την ανταγωνιστικότητα». Ουσιαστικά,

Δεκανίκι της κυβέρνησης στη διαχείριση...

Φάσκει κι αντιφάσκει η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθειά της να κοροϊδέψει το λαό ότι η πρότασή της, ενταγμένη απολύτως στη διαχείριση του καπιταλισμού και της κρίσης του προς όφελός του, αποτελεί ριζοσπαστική και προοδευτική πρόταση διεξόδου.
Χτες, το πρωί ο πρόεδρός του Αλ. Τσίπρας μιλώντας στη ΝΕΤ έκανε θεαματικές «κωλοτούμπες», δηλώνοντας απ' τη μια ότι το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας πρέπει να απορριφθεί και απ' την άλλη ότι η κυβέρνηση μπορεί να ανταλλάξει την υπερψήφισή του με μια ικανοποιητική λύση στο ζήτημα του χρέους!
Μάλιστα, αφού εγκάλεσε την κυβέρνηση ότι «έχει ξεχάσει την έννοια της διαπραγμάτευσης, δεν είναι στη λογική της η διαπραγμάτευση» (!), στη συνέχεια στήριξε την κυβερνητική τακτική λέγοντας

Μεγάλα ζόρια, θολά νερά...

Η ικανοποίηση με την οποία η «Καθημερινή» προωθεί το μοντέλο «Καρατζαφέρη» δεν έχει να κάνει με καμιά πίστη ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι προ των πυλών της κυβέρνησης. Βλέπει, όμως, σ' αυτόν τον κατάλληλο λαγό, για να προωθηθούν μερικά χαρακτηριστικά που έχει ανάγκη το πολιτικό σύστημα σ' αυτήν τη φάση της κρίσης: Απόλυτη αποδοχή του μνημονίου, εν λευκώ συναίνεση στην εφαρμογή του, νέες μεγάλες παραχωρήσεις στο κεφάλαιο και προπαντός νόμο και τάξη, δηλαδή καταστολή της αντίστασης.
Η αστική τάξη βρίσκεται πράγματι μπροστά σε μεγάλα ζόρια. Ο χαρακτήρας της οικονομικής κρίσης, σαν βαθιά κρίση του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, έχει περιορίσει σημαντικά τα περιθώρια για εύκολες διαχειρίσεις στο επίπεδο της πολιτικής.