Ξεκάθαρες κουβέντες

Ο πόλεμος των εννοιών συμπληρώνει επάξια το ψηφιδωτό της αέναης ταξικής σύγκρουσης, όπως αυτή εκφράζεται στη χώρα μας αυτό τον καιρό. Οι πολιτικοί βαστάζοι του μεγάλου κεφαλαίου - ανεξάρτητα από το πώς ονομάζεται ο πολιτικός σχηματισμός στον οποίο συμμετέχουν αυτή τη στιγμή - χρησιμοποιούν λέξεις και φράσεις όπως «ανάπτυξη», «απασχόληση», «μισθός», «δίκαιη φορολόγηση», «κοινωνική ασφάλιση» κ.ο.κ. Σχεδόν τις ίδιες λέξεις και φράσεις που χρησιμοποιούν και οι εργαζόμενοι, στην προσπάθειά τους να προσδιορίσουν τα ελάχιστα, αλλά και στοιχειώδη όρια για την αξιοπρεπή ζωή των ίδιων και των οικογενειών τους. Αστικά κόμματα, πολιτικοί και μεγαλοεπιχειρηματίες εμφανίζονται να μιλούν την ίδια γλώσσα με το λαό και τους εργαζόμενους, ωστόσο είναι πια γνωστό ότι άλλα λένε και άλλα εννοούν. Σ' αυτή τη βάση, ο ΣΕΒ και οι φορείς που εργάζονται πάνω στις κατευθύνσεις που αυτός ορίζει - το ΙΟΒΕ, μα και διάφορα πανεπιστημιακά τμήματα - δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να μιλήσουν ανακριβώς για «ανάπτυξη», όταν καταθέτουν τις προτάσεις-αξιώσεις τους προς τις πολιτικές δυνάμεις που τους στηρίζουν, αλλά και προς τους εργαζόμενους.

Πρόσφατα, ο ΣΕΒ παρουσίασε μια νέα επεξεργασία, εξειδικεύοντας τις απαιτήσεις του στον τομέα της βιομηχανίας. Περιέγραψε ποιοι κλάδοι τον ενδιαφέρουν να πριμοδοτηθούν. Προσδιόρισε τον τρόπο ενίσχυσης των επιχειρηματικών σχημάτων,

Για τα περί «νέου εθνικού αφηγήματος για την Ελλάδα»

 «Ζούμε σε ένα αποτυχημένο, πτωχευμένο κράτος και συγκροτούμε ένα παραπαίον έθνος, χωρίς προσανατολισμό και στόχο, με την ταυτότητα διχασμένη και την πίστη κλονισμένη.

Και η συνείδησή μας επίσης είναι συγχυσμένη.

Αλλοι νιώθουν Ευρωπαίοι, έτοιμοι να κάνουν τα πάντα, προκειμένου να διατηρήσουν την ευρωπαϊκή τους ταυτότητα. Αλλοι πάλι επιλέγουν Ευρωπαίοι ως προς τα αγαθά και ανεξάρτητοι Ελληνες ως προς τις υποχρεώσεις. Κάποιοι τρίτοι δηλώνουν ασυμβίβαστοι ελληναράδες που διεκδικούν αυτονομία με όποιο τίμημα. Και ορισμένοι είναι απόλυτα συγχυσμένοι, δεν ξέρουν τη λύση, ούτε μπορούν να τη βρουν.

Ετσι εξηγείται κι ο τρέχων πολιτικός κατακερματισμός».

Αυτά έγραψε πρόσφατα στο κεντρικό του σχόλιο το ηλεκτρονικό «ΒΗΜΑ» και κατέληγε με την ανάγκη να υπάρξει «ένα νέο εθνικό αφήγημα για την Ελλάδα των επόμενων δεκαετιών... Οσο αυτό δεν ορίζεται με αξιοπιστία, όσο δε γράφεται το νέο εθνικό αφήγημα, ούτε προσδοκίες μπορούν να οικοδομηθούν, ούτε ελπίδες να επικρατήσουν».

Ολοφάνερη είναι η ανησυχία της ναυαρχίδας της αστικής ενημέρωσης, καθώς η δικομματική εναλλαγή ΠΑΣΟΚ - ΝΔ δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει, η καπιταλιστική κρίση συνεχίζεται και βαθαίνει, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και τα περιθώρια της αστικής τάξης για παραχωρήσεις και ελιγμούς είναι ανύπαρκτα. Ολοφάνερη, όμως και η επιχείρηση χειραγώγησης της λαϊκής συνείδησης. Για να παραμείνει παγιδευμένη σε μια αταξική, επιδερμική και ρηχή θεώρηση των πραγμάτων.

Ο «ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ» ΦΕΡΝΕΙ ΝΕΟ - «ΑΡΙΣΤΕΡΟ» ΟΜΩΣ - ΜΝΗΜΟΝΙΟ.

Του Μάνου Δούκα *

Η κρίση υπάρχει και βαθαίνει αντικειμενικά. Το τι θα γίνει «αύριο», δεν έχει τόσο μεγάλη σχέση με το πόσες υποχωρήσεις θα κάνει ο λαός και η χώρα. Περισσότερο εξαρτάται από τις νομοτέλειες του καπιταλισμού, από τις αντιθέσεις που υπάρχουν ανάμεσα τους. Αντιθέσεις που έχουν αρχίσει να γιγαντώνωνται και να γίνονται πασιφανείς. Ό,τι γίνεται κι ότι συμβαίνει λοιπόν, χρειάζεται κανείς να το βλέπει σαν μια προσπάθεια να σωθεί .... ποιός; Να σωθεί ο λαός ή το σύστημα; Γιατί και τα δύο δεν γίνεται! 

Εμείς λέμε: να σωθεί ο λαός κι όχι η πλουτοκρατία. Μάλιστα για να σωθεί ο λαός πρέπει να εξαφανιστεί η πλουτοκρατία. Αντίθετα, όλα τα σενάρια των «σωτήρων» (ΕΕ, ΔΝΤ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κλπ) έχουν σαν κοινό παρονομαστή «να σωθεί η Ε.Ε.». «Να σωθεί το σύστημα».

O ΣΥΡΙΖΑ Συνεχίζει να σπέρνει αυταπάτες...

Δεν πέρασε το σκηνικό της «συναίνεσης» και της αναμονής

Το προεκλογικό σκηνικό της συναίνεσης και της συνεργασίας των κοινωνικών εταίρων που επιχειρήθηκε να στηθεί χτες στη συνάντηση του υπουργού Εργασίας με τους εργοδοτικούς φορείς και τη ΓΣΕΕ, ώστε μετά τις εκλογές η μεγαλοεργοδοσία να περάσει χωρίς αντιστάσεις στην επίθεση δεν πέρασε.

Η παρέμβαση των στελεχών του ΠΑΜΕ στη συνάντηση χάλασε τη σούπα της συναίνεσης και αποκάλυψε τις πραγματικές επιδιώξεις των εργοδοτικών οργανώσεων, αλλά και των συνδικαλιστικών παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΣΥΡΙΖΑ). Αντίθετα, έγινε καθαρό και χτες, ότι ο ΣΕΒ, ο ΣΕΤΕ και από κοντά οι ηγεσίες των άλλων οργανώσεων ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ παραμένουν σταθερά προσηλωμένοι στο στόχο τους να τσακίσουν τους μισθούς, να διαλύσουν τις συλλογικές συμβάσεις και να θεμελιώσουν τη νέα «ανάπτυξη» που ευαγγελίζονται και υπόσχονται τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, πάνω στα ερείπια των εργατικών δικαιωμάτων.

Νέο χαράτσι για τους ΕΒΕ ετοιμάζει η «αριστερή κυβέρνηση»;

Τροχιοδεικτικές βολές από το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Σταθάκη

Την επιβολή κεφαλικού φόρου σε εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους, με στόχο τη συγκέντρωση περίπου 1,7 δισ. ευρώ σχεδιάζει να επιβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως αποκάλυψε χτες ο βουλευτής του κόμματος και ένας από τους υπεύθυνους για τα ζητήματα οικονομικής πολιτικής Γ. Σταθάκης. 

Απαντώντας σε ερώτημα για τις πηγές χρηματοδότησης της πολιτικής που σκοπεύει να αξιοποιήσει το κόμμα του αν κυβερνήσει, ο βουλευτής ανέφερε ότι υπάρχει σκέψη για την επιβολή έκτακτης εισφοράς σε 600.000 με 700.000 νοικοκυριά, με εισοδήματα άνω των 50.000 ευρώ.

Υιοθετώντας απόλυτα τη θεωρία των μεγαλοεπιχειρηματιών ότι οι κυβερνήσεις οφείλουν να αναζητήσουν τη φοροδιαφυγή στις μικρές επιχειρήσεις των ΕΒΕ, ο Σταθάκης εξήγησε ότι το προτεινόμενο χαράτσι δεν αφορά τους μισθωτούς, αλλά «στα πιο ευκατάστατα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας» δηλαδή, όπως είπε, «περίπου 600.000 με 700.000 νοικοκυριά, τα οποία τα προηγούμενα χρόνια απολάμβαναν όχι μόνο υψηλά εισοδήματα, αλλά και ένα προνομιακό καθεστώς φοροασυλίας και φοροδιαφυγής»...

ΣΥΡΙΖΑ:Ο καιροσκοπισμός συναντά την εξουσία

Είναι βέβαιο τι θα συμβεί την επαύριο των εκλογών.

Ποια είναι η εμπειρία από «αριστερές» κυβερνήσεις στην Ευρώπη;

Πολύς λόγος γίνεται μπροστά στις εκλογές ειδικά από τον ΣΥΡΙΖΑ για τις «αριστερές κυβερνήσεις» που στο πλαίσιο της ΕΕ και της εξουσίας των μονοπωλίων, δήθεν θα πάρουν μέτρα που θα ανακουφίζουν τα λαϊκά στρώματα. 

Η εμπειρία, ωστόσο, της «κεντροαριστεράς» σε Γαλλία και Ιταλία είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική και διδακτική για την κατάντια ιστορικών Κομμουνιστικών Κομμάτων που σταδιακά μεταλλάχτηκαν και ενσωματώθηκαν στο σύστημα και τη διαχείρισή του, απογοητεύοντας τους εργαζόμενους.

Το Γαλλικό ΚΚ συνεργάστηκε στην κυβέρνηση του σοσιαλιστή Μιτεράν, παίρνοντας και υπουργεία το διάστημα από το 1981 - 1984 και συνέβαλε σε αντιλαϊκά μέτρα. Συνεχώς στήριζε τις σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις με συνεργασίες σε όλα τα επίπεδα και στην κυβέρνηση του Ζοσπέν 1997 - 2002, είχε υπουργεία. Η παραπέρα ιδιωτικοποίηση των τηλεπικοινωνιών της «Φρανστέλεκομ» προχώρησε γοργά σε αυτή τη διακυβέρνηση, ταυτόχρονα αιτήματα των εργαζομένων για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, συνάντησαν τοίχο, πιο χαρακτηριστική η μεγάλη απεργία στις μεταφορές, που παρεμπιπτόντως ο υπουργός ήταν από το Γαλλικό ΚΚ. Οσο για το λεγόμενο «35ωρο» που παρουσιάστηκε το 2000 ως μεγάλη αλλαγή (και από ντόπιες οπορτουνιστικές δυνάμεις) αυτό ουσιαστικά που σήμανε ήταν μεγαλύτερη εντατικοποίηση της εργασίας και εκμετάλλευση των εργαζομένων,

Ανακοίνωση για τον «χρυσαυγίτη - αστυνομικό»...

Ανακοίνωση εξέδωσε η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας με αφορμή χτεσινό ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» και άλλων μέσων ενημέρωσης σχετικά με τα επεισόδια στην Πάτρα έξω από την «Πειραϊκή Πατραϊκή». Θυμίζουμε ότι ομάδα «χρυσαυγιτών» και άλλων φασιστοειδών επιχείρησε να επιτεθεί και να διώξει τους μετανάστες που ζουν στο χώρο.

Σύμφωνα με βίντεο που δημοσιοποιήθηκε στο διαδίκτυο, ο κρανοφόρος επικεφαλής της πορείας των «χρυσαυγιτών» που κατευθύνονταν στην «Πειραϊκή Πατραϊκή», στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια επεισοδίων, βρέθηκε μαζί με αστυνομικούς των ΜΑΤ πίσω από κλούβα της αστυνομίας.

Στην ανακοίνωση της ΓΑΔΠ Δυτικής Ελλάδας αναφέρεται:

Δύο δρόμοι ανάπτυξης που συγκρούονται...

Διαφωτιστική για την ανάλυση και τις εκτιμήσεις των καθαρόαιμων αστικών επιτελείων ήταν η συζήτηση στην εκπομπή «Ανιχνεύσεις» στην ΕΤ3, το βράδυ της Τετάρτης 23/5.

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός ο διάλογος με τον Γ. Γλυνό, σύμβουλο των πρωθυπουργών Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμου επί ευρωπαϊκών θεμάτων και έναν εκ των διαπραγματευτών των μνημονίων, άνθρωπο με μακρά θητεία στο τραπεζικό σύστημα και σε ευρωπαϊκά πόστα. Με μια ρεαλιστική αστική ματιά ο Γ. Γλυνός «έβαλε τα πράγματα στη θέση τους», βεβαίως από τη σκοπιά υπεράσπισης του κεφαλαίου.

-- Δημοσιογράφος: Αυτή η κρίση που ζούμε σήμερα είναι η κρίση από τη νεοφιλελεύθερη διαχείριση είτε από σοσιαλδημοκρατικά είτε φιλελεύθερα κόμματα...

-- «Τι είναι νεοφιλελεύθερη πολιτική; Αυτή είναι η άποψή σας. Ο καθένας ό,τι θέλει λέει, εδώ γίνεται σκληρή παρέμβαση και την ονομάζει νεοφιλελεύθερη. Η σκληρή λιτότητα δεν είναι νεοφιλελευθερισμός, είναι λιτότητα.

Ερχεται το κράτος και σου βάζει λιτότητα, έρχεται το κράτος και μειώνει μισθούς και συντάξεις, πού είναι ο νεοφιλελευθερισμός, αυτό είναι άγρια κρατική παρεμβατική πολιτική».

-- Δημοσιογράφος: Υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν μια νέα σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη; Ο,τι έζησε ο λαός από το 1996 με το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν σοσιαλδημοκρατία, ήταν «αριστερός νεοφιλελευθερισμός»...

Χωρίς φανφάρες

«Αυτό που ονομάζει ο κ. Παπαδόπουλος και το ΚΚΕ λαϊκή εξουσία είναι ανατροπή του καπιταλισμού. Εμείς τώρα ψάχνουμε να δούμε αν υπάρχει τρόπος - ποτέ εγώ δεν μίλησα για εύκολο δρόμο, ποτέ και ούτε θα μιλήσω - αν κάτι μπορούμε να κάνουμε με το σημερινό αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων. Εμείς λοιπόν αξιοποιούμε συνειδητά, κ. Παπαδόπουλε, μια δευτερεύουσα αντίθεση του συστήματος, ενδοκαπιταλιστική. Ο Ομπάμα, η Αμερική του Ομπάμα, η Κίνα και η Ρωσία και το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης θέλουν να σταματήσει η λιτότητα. Η Μέρκελ και ένα μπλοκ δυνάμεων θέλουν να συνεχίσει η λιτότητα. Εμείς παίζουμε σε αυτήν την αντίθεση. Δεν κοροϊδεύουμε κανέναν. Γι' αυτό, κι αν θέλετε, ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται πρωτοσέλιδο στους Financial Times. Υπάρχει, λοιπόν, μια παγκόσμια σύγκρουση: Συνέχιση της λιτότητας, όπως λέει η Μέρκελ ή ανατροπή της λιτότητας;