Σαν σήμερα η Ελλάδα πριν από τρία χρόνια δημοψηφιζόταν, μετά από ένα εξάμηνο επικής βαρουφακειάδας. Ήταν η αρχή του έτους που εξόντωνε με μια μπαταριά και την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, κι ήταν η Μπέτυ που έκλαψε από οργή για μια γραβάτα, που αποτέλεσε τη μεταχρονολογημένη επιταγή όλων των εποχών. Ο λαός των Θερμοπυλών (φυλαγμένων και αφύλακτων) του αθάνατου κρασιού του 21 (και οίνος και ξύδι θέαμα) έσπευσε στις κάλπες να απαντήσει αν εγκρίνει ή δεν εγκρίνει δύο έγγραφα, έτσι ακριβώς, έγγραφα, που τυπώθηκαν στα ψηφοδέλτια οι τρισδιάστατες απεικονίσεις της αγχόνης, (του Έλληνα ο τράχηλος έχει πρόβλημα με το ζυγό, όχι με την αγχόνη), και κλήθηκε να απαντήσει αν εγκρίνει τις 1.REFORMS FOR THE COMPLETION OF THE CURRENT PROGRAM AND BEYOND και 2.PRELIMINARY DEBT SYSTAINABILITY ANALYSIS.
Τρία χρόνια μετά, με τον ηρωικό μακεδονικό στρατό να εντάσσεται στη φάλαγγα του Ζάγεφ-Τσίπρα στη μεγάλη πατρίδα του ΝΑΤΟ, φύσηξε τόσος Βαρδάρης στο καταπατημένο μετά από δεκαεφτά ώρες 62% ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ, ώστε να φαίνεται ολόγυμνη η αλήθεια του BEYOND που έγινε κλάμα όλων των υπολοίπων και όχι μόνον συντροφικοσυζυγικό.