ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Στον αστερισμό του ΣΥΡΙΖΑ

Την Κυριακή 4 Μάη ο Γ. Δελαστίκ, διευθυντής της εφημερίδας του ΝΑΡ «Πριν», έγραφε: «Αν δεν υπάρχει ισχυρή πίεση από τα αριστερά, ώστε να ριζοσπαστικοποιείται η κοινωνία και να υποχρεώνει μια υποθετική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να υιοθετεί και κάποια φιλολαϊκά μέτρα, η ενσωμάτωσή της στο σύστημα είναι εκ των προτέρων βέβαιη. Η εκλογική ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις ευρωεκλογές είναι μια από τις προϋποθέσεις ύπαρξης αριστερής πίεσης...»!!!

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ λανσάρεται σαν ο εγγυητής του φιλολαϊκού προσανατολισμού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αμφισβητώντας το χαρακτήρα που αυτή θα έχει ως κυβέρνηση διαχείρισης του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και εμφανίζοντάς τον σαν επίδικο της επόμενης περιόδου και όχι σαν δεδομένο. 

Τον ίδιο ρόλο διεκδικούσε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2009, υποστηρίζοντας ότι το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ έχει θετικά στοιχεία και πως η ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ θα του επέτρεπε να ελέγχει το ΠΑΣΟΚ ότι τα τηρεί, ότι «δεν θα βγάλει φλας δεξιά»... 

Αν, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί τη θέση του ΠΑΣΟΚ, μήπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ διεκδικεί τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ;

Αναμασούν, τη γνωστή ΠΑΣΟΚική προπαγάνδα προηγούμενων δεκαετιών, αντιγράφοντας ένα ακόμα απ' τα χειρότερα χούγια του

Κρύβοντας την αλήθεια από το λαό

Ανεβάζει τους τόνους της αντικυβερνητικής ρητορικής ο ΣΥΡΙΖΑ όσο πλησιάζει η ώρα της κάλπης, καλώντας το λαό να ψηφίσει έτσι που το αποτέλεσμα να είναι ο καταλύτης εξελίξεων στο αστικό πολιτικό σκηνικό. Το σύνθημα «Ψηφίζουμε και Φεύγουν» συμπληρώνεται από υποσχέσεις όπως ότι φεύγει η διαπλοκή, φεύγει η υποτελής στη Μέρκελ κυβέρνηση, έρχεται το νέο κι άφθαρτο κ.λπ.
Το τελευταίο, όμως, διάστημα πυκνώνουν άρθρα, παρεμβάσεις, διαρροές στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ή μηχανισμών φίλα προσκείμενων στον ΣΥΡΙΖΑ που προσάπτουν στο ΚΚΕ ότι βάζει πλάτες στην κυβέρνηση, επειδή ασκεί κριτική και αντιπαρατίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ. Τα ίδια έλεγε, βεβαίως, και ο Γ. Α. Παπανδρέου το 2007, όταν έλεγε ότι το ΚΚΕ είναι «αριστερός ψάλτης» της ΝΔ, καθώς και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, μεταξύ των οποίων ο Πάγκαλος. Αναμασούν, λοιπόν, τη γνωστή ΠΑΣΟΚική προπαγάνδα προηγούμενων δεκαετιών, αντιγράφοντας ένα ακόμα απ' τα χειρότερα χούγια του.

Αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ: Γιατί ΚΚΕ στις εκλογές;

Η κατάσταση των αυτοαπασχολούμενων δεν είναι ρόδινη και χειροτερεύει παραπέρα. Το αποτυπώνουν τα στατιστικά στοιχεία. 200 χιλιάδες μικροεπιχειρήσεις έκλεισαν την προηγούμενη τετραετία. Το 81,7% όσων επιβιώνουν σημείωσε πτώση του τζίρου το δεύτερο εξάμηνο του 2013. Το 47,1% θεωρεί πιθανό να βάλει λουκέτο τους επόμενους μήνες. Το 53% των ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ δεν μπορεί να πληρώσει την εισφορά του. Το 32,7% των αυτοαπασχολούμενων χρωστά στην εφορία, το 28,7% στους προμηθευτές, το 28,1% στις τράπεζες (ΙΜΕ της ΓΣΕΒΕΕ).

Πέρα όμως από τους αριθμούς, την άσχημη κατάσταση την επιβεβαιώνουν τα καθημερινά αδιέξοδα που συναντά κάθε αυτοαπασχολούμενος, οι δυσκολίες να θρέψει την οικογένειά του, το αβέβαιο μέλλον που ανοίγεται μπροστά του.

Επομένως εύλογα γεννιούνται μια σειρά ερωτήματα.

Πώς φτάσαμε ως εδώ;

Θα χειροτερέψουν κι άλλο τα πράγματα;

Υπάρχει διέξοδος;

Τέτοια ερωτήματα, που γεννιούνται καθημερινά, θα αποτολμήσουμε να απαντήσουμε παρακάτω.

Τα δίνουν όλα για την εξουσία – Το «αριστερό» γυναικείο σώμα και η εκφυλισμένη Αριστερά

Το γυναικείο σώμα ως μέσο «αριστερής» προπαγάνδας;

«Ο σεξισμός αναζωπυρώνεται. Όλα τα μέσα προώθησης της ισότηταςτων φύλων αμφισβητούνται (...) Η Αριστερά, ενόψει και του κυβερνητικού σχεδίου της, πρέπει να κάνει το εξής: Να διατηρήσει, να αναπτύξει και να επεκτείνειό,τι θετικό έγινε για την ισότητα στη Μεταπολίτευση. Να τονώσει τα εργαλεία άσκησης πολιτικής για το φύλο» («Αυγή» 21/3/2014).

Αυτό είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της προσέγγισης του ΣΥΡΙΖΑ στο περιεχόμενο της ισότητας των φύλων. 

Φαίνεται όμως ότι κάποιοι «αριστεροί» σύμμαχοι τους στην Ιταλία χρησιμοποιούν ως εργαλείο την ίδια τη γυναίκα, πιο σωστά το σώμα της, για να πετύχουν προβάλλοντας το ψηφοδέλτιο «Για μια άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα». Είναι, φαίνεται, και αυτό ένα από τα μέσα «άσκησης πολιτικής για το φύλο».

Γιατί το λέμε; Γιατί στην ηλεκτρονική έκδοση της «Αυγής», αναδημοσιεύτηκε άρθρο του Αλεσάντρο Τζιλιότι, δημοσιογράφου στο εβδομαδιαίο ιταλικό περιοδικό πε­ριοδικό «L' Espresso», με τίτλο  «Τα media και ο κώλος».