H διαφορά του μαχητικού 4,5%

Η εκλογική δύναμη μπορεί να πιέστηκε αλλά η πολιτική και ιδεολογική δύναμη δε συμπιέζεται σε έναν μήνα. Το ξέρουμε και το ξέρουν. Άλλωστε εκεί στόχευαν μέσω του χτυπήματος στην εκλογική δύναμη. Αυτό ήταν και το σχέδιο αποδυνάμωσης. Να μπει νερό στο κρασί δηλαδή στις θέσεις του ΚΚΕ. Και αν νοθευτεί το κρασί δε πας να έχεις και 20%. Είσαι πλέον δικός τους. Κόμμα των μονοπωλίων και σε έχουν στο χέρι. Τόσο απλά.

Το γεγονός ότι οι κομμουνιστές δε λυγίζουν το διαπίστωσαν σήμερα αυτοί που νόμιζαν άλλα, βασισμένοι στο αποτέλεσμα των εκλογών. Αυτοί που έκαναν έφοδο σήμερα στη Χαλυβουργία, θεωρώντας πως οι εργάτες εκεί θα είναι πιο ευάλωτοι, επειδή το

Οι εκλογές και η στάθμη του κινήματος

«Το συμπέρασμα είναι ότι το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζει τάση ανάσχεσης του όποιου ταξικού ριζοσπαστισμού που αναπτύχθηκε στη διάρκεια της περιόδου της κρίσης, κάτω από το ρεύμα του ανερχόμενου μικροαστικού ριζοσπαστισμού, υπό την καθοδήγηση της αστικής ιδεολογίας και προπαγάνδας. Είναι φανερό ότι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν δεν μπόρεσαν να δώσουν μεγαλύτερο βάθος και σταθερότητα στο ριζοσπαστισμό, καθώς δεν απέκτησαν τη μαζικότητα και κυρίως την οργάνωση και τον πολιτικό προσανατολισμό που απαιτούν οι συνθήκες». (Από την Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ «Πρώτη τοποθέτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου 2012»).

Στη διαμόρφωση της πολιτικής συνείδησης των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων επίδραση ασκεί η πείρα τους που διαμορφώνεται από την ίδια τους τη ζωή και το πώς την προσλαμβάνουν. Δεν αρκεί η εξαθλίωση της ζωής της

Καρφί στο μάτι τους το ΚΚΕ

Το ΚΚΕ μείωσε τα εκλογικά του ποσοστά, άρα η πολιτική του είναι λάθος και πρέπει να την αναθεωρήσει. Αυτή την άποψη εκφράζουν μετά τις εκλογές εχθροί και άσπονδοι φίλοι του ΚΚΕ, στις τηλεοπτικές συζητήσεις και στις στήλες των αστικών εφημερίδων. Πρόκειται για τους ίδιους που μετά τις εκλογές της 6ης Μάη, όπου το Κόμμα κατέγραψε άνοδο των ποσοστών του, το κατηγορούσαν πάλι ότι με την πολιτική του δεν κερδίζει μαζικά το λαό και του ζητούσαν ξανά να αλλάξει. Αλήθεια, ποιο ποσοστό θεωρούν ικανοποιητική απόδειξη της ορθότητας της πολιτικής του Κόμματος οι διάφοροι ΚΚΕδολόγοι; Είναι φανερό ότι για όλους αυτούς, είτε το Κόμμα κερδίζει, είτε χάνει σε ψήφους, μοναδικό ζητούμενο παραμένει το ΚΚΕ να αλλάξει την πολιτική του. Αν μάλιστα στις προηγούμενες εκλογές το ΚΚΕ συγκέντρωνε ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό, είναι βέβαιο ότι θα το απέδιδαν στη διάθεση του κόσμου να ρίξει ψήφο διαμαρτυρίας και σε καμιά περίπτωση δε θα το λογάριαζαν ως ένδειξη συμφωνίας και επιβεβαίωσης της πολιτικής του ΚΚΕ.

Αφού όμως το ΚΚΕ, που μείωσε τα ποσοστά του, έχει «λάθος» πολιτική, τότε η

Ομολογίες Α. Κοτσακά...

Δέκα μέρες πριν τις εκλογές ο Α. Κοτσακάς, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και στενός συνεργάτης του Α. Τσοχατζόπουλου, με ανακοίνωση κατήγγειλε τη στοχοποίησή του ώστε να πληγεί «εξ αντανακλάσεως ο ΣΥΡΙΖΑ». Οπως δήλωνε, τον στηρίζει εκλογικά και τίποτα άλλο πέραν αυτού και πως όσα γράφονται περί «οργανωτικού νου»κ.ά. δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα, αφού έχει αποσυρθεί στη Χίο και συνεπώς η συμμετοχή του στα κοινά είναι μικρή.

Χτες στο «Κανάλι 1» δήλωσε: «Πριν από 1,5 χρόνο, τώρα πια μπορώ να λέω κάποια πράγματα, εγώ και πολλά άλλα στελέχη αποχωρήσαμε από το ΠΑΣΟΚ

Ποιος πρέπει να ντρέπεται;

Χτες όλα τα αστικά Μέσα Ενημέρωσης, τα κανάλια μιλούσαν για «θλιβερές εικόνες», για «εικόνες ντροπής» με αφορμή τους εκατοντάδες ανθρώπους που βρίσκονταν στην ουρά κάτω από τον καυτό ήλιο για να πάρουν μερικά οπωροκηπευτικά που μοιράζονταν στο Πεδίον του Αρεως. Στη ΝΕΤ μάλιστα μία παρουσιάστρια παρουσίασε αυτή τη «θλιβερή εικόνα» (όπως τη χαρακτήρισε), σε αντιδιαστολή με τη νέα κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ που μπορεί να δώσει λύσεις και σε τέτοια προβλήματα...

Οι εικόνες που προβλήθηκαν χτες - και που είναι καθημερινό φαινόμενο που βιώνουν χιλιάδες οικογένειες - είναι εικόνες ντροπής αποκλειστικά και μόνο για εκείνους που έχουν προκαλέσει τέτοια καταστροφή για το λαό. Η καπιταλιστική Ευρωπαϊκή Ενωση, που όχι μόνο δεν μπορεί να είναι φιλολαϊκή αλλά όσο βαθαίνει η κρίση θα οδηγεί στη δυστυχία εκατομμύρια εργαζόμενους.

Μηνύματα αλληλεγγύης προς το ΚΚΕ από αδελφά Κομμουνιστικά Κόμματα

Οι Ελληνες κομμουνιστές δίνουν παράδειγμα με την ασυμβίβαστη πάλη τους.

Μηνύματα αλληλεγγύης από αδελφά Κομμουνιστικά Κόμματα φτάνουν στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ, για τους αγώνες που θα δώσει το ΚΚΕ μετά τις βουλευτικές εκλογές της 17η Ιούνη.

Στο μήνυμά του, ο Πρώτος Γραμματέας της ΚΕ του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας - Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ενωσης, Βίκτορ Τιούλκιν σημειώνει:

«Αξιότιμοι συναγωνιστές!

Οι κομμουνιστές του ΚΕΚΡ εκφράζουν την αλληλεγγύη τους με τη στάση του ΚΚΕ στις βουλευτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου.

Το ΚΚΕ δεν εμπορεύτηκε τα συμφέροντα των εργαζομένων, δεν υποσχέθηκε να λύσει τα προβλήματα της κρίσης χωρίς πάλη με αντάλλαγμα τις ψήφους των ψηφοφόρων. Το Κόμμα είπε στους ανθρώπους την αλήθεια και τους προειδοποίησε ότι τους εργαζόμενους τους περιμένουν δύσκολοι καιροί και σκληρή πάλη.

Πολλοί ψηφοφόροι τρέφουν ακόμη αυταπάτες ότι όλα θα τακτοποιηθούν, ότι η ΕΕ θα στηρίξει την Ελλάδα και γι' αυτό πρέπει γρήγορα να διαμορφωθεί

ΣΥΡΙΖΑ ο οδοκαθαριστής του συστήματος

Το να ψειρίζεις την μαϊμού είναι πολύ εύκολο, το να είσαι συνεπής είναι το δύσκολο, το ουσιώδες το πραγματικό...
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ χωρίς καμία αιδώ σαν άλλος Γεωργαλάς του 2012 και με το αγγελικό πρόσωπο του δολοφόνου, έσυρε το λαϊκό κίνημα στην παραπολιτική και στον εκφυλισμό του, σαν άλλος βραχίονας της αμερικανικής πολιτικής στην Ν.Α. Ευρώπη.
Δεν ήταν μόνο το ΚΚΕ που υπέστη σοβαρό χτύπημα στις παρυφές του (μιας και αυτές πίστεψαν ως καλοπροαίρετοι και ως πρώην υποψιασμένοι με τον ΣΥΝ, ότι αυτός αποκάρθηκε εφόσον έφυγε ο Κουβέλης και η ομάδα του και εφόσον καλούσαν σε συστράτευση της "αριστεράς" είχαν καλό σκοπό ως νέοι άσωτοι υιοί), ήταν και οι μη κομμουνιστογεννείς γκρούπες των κάθε λογής Εξαρχείων που τελείωσαν οριστικά και αμετάκλητα....
Το ΚΚΕ που ήταν, είναι και θα είναι μπετόν αρμέ, υπέστη την μικρότερη ήττα και πιο χαμηλά απ' εδώ δεν παίζει, (οι κύκλοι του Κοτσακά και της Κουμουνδούρου

Η «υπεύθυνη αντιπολίτευση» του ΣΥΡΙΖΑ...

Δεν ...πείθεται για την ικανότητα της νέας κυβέρνησης να επαναδιαπραγματευθεί το μνημόνιο

Στα πλαστά διλήμματα επιμένει και μετεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον εκπρόσωπο Τύπου Π. Σκουρλέτη να παρεμβαίνει χτες σχετικά με το σχηματισμό κυβέρνησης, δηλώνοντας ότι αυτή συγκροτείται «στο έδαφος της συνέχισης των μνημονιακών πολιτικών», τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ αποκόπτει απ' την ευρωενωσιακή στρατηγική που και ο ίδιος ασπάζεται, έχοντας μάλιστα διακηρύξει πως η τήρησή της είναι υποχρέωση της χώρας.

Ο Π. Σκουρλέτης έκανε λόγο για «κυβέρνηση με σαφή συντηρητικά πολιτικά χαρακτηριστικά» και πως «οι πολιτικοί συσχετισμοί εντός της δεν πείθουν ότι είναι ικανή και διατεθειμένη να αγωνισθεί για μια ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση των όρων της δανειακής σύμβασης». Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη δηλώσει την πρόθεσή του να διευκολύνει το έργο της κυβέρνησης, πιέζοντας μάλιστα για τη συγκρότησή της ώστε «να προχωρήσουν οι εξελίξεις», όπως από την πρώτη ώρα είχε δηλώσει ο Αλ. Τσίπρας.

Καταλήγοντας, ο Π. Σκουρλέτης αναφέρει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «θα αγωνισθεί (...) θα

Αέρας... «φρέσκος»

«Το ελληνικό πρόγραμμα λιτότητας θα παραμείνει ανέγγιχτο»!

Το δήλωσε χτες ο επικεφαλής του «Γιούρογκρουπ», ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, με συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Κουρίρ».

Ο Γιούνκερ, μάλιστα, πρόσθεσε και κάτι που οι εγχώριοι «σωτήρες»... ξέχασαν να μας το πουν:

Οτι είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας και από χτες πρωθυπουργό, τον Αντώνη Σαμαρά, στον οποίο και επισήμανε - νέτα σκέτα - πως

«μπορεί να γίνει συζήτηση για χρονοδιαγράμματα αλλά όχι για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις,

«Σίγουρος φρουρός»

«Σε μια κοινωνία που βασίζεται στην ατομική ιδιοκτησία, στην υποδούλωση των εκατομμυρίων φτωχών και εργαζομένων από μια χούφτα πλουσίων,

η κυβέρνηση δεν μπορεί παρά να είναι ο πιο πιστός φίλος και σύμμαχος των εκμεταλλευτών, ο πιο πιστός φρουρός της εξουσίας τους.

Και για να είναι σίγουρος φρουρός, δεν αρκούν στον καιρό μας τα κανόνια, οι ξιφολόγχες και ο βούρδουλας:

Πρέπει να φροντίσεις να υποβάλλεις στα θύματα της εκμετάλλευσης την ιδέα ότι η κυβέρνηση στέκεται πάνω από τις τάξεις, ότι δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ευγενών και της αστικής τάξης,