Οι εκπρόσωποι του ΣΕΒ επιστρατεύουν το ΙΟΒΕ, για να προπαγανδίσουν τη συμφωνία κυβέρνησης με ΕΕ - ΔΝΤ
Νέες δυνάμεις επιστρατεύουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι βιομήχανοι για τη στήριξη του αντιλαϊκού μνημονίου κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, βλέποντας την επιμονή και την αύξηση της έντασης των αγώνων των εργαζομένων.
Με μια καθαρά πολιτική παρέμβαση, το Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), που αποτελεί το ερευνητικό εργαλείο του ΣΕΒ, θεωρεί τα σκληρά αντεργατικά μέτρα του μνημονίου ως το ελάχιστο που πρέπει να υλοποιηθεί, ζητά παράταση του «προγραμματισμού» της οικονομίας έως το 2020, επαναφέρει με ανανεωμένη σφοδρότητα όλες τις θέσεις του μεγάλου κεφαλαίου για τις απαιτούμενες «αναδιαρθρώσεις», καλεί σε συστράτευση των «διάσπαρτων δυνάμεων» της κοινωνίας που είναι υπέρ του μνημονίου και δηλώνει - μέσω του προέδρου του Μ. Κορτέση - ότι «θα στηρίξει με όλες τις δυνάμεις του την εφαρμογή του».
Στην εκδήλωση του ΙΟΒΕ, την περασμένη Δευτέρα, ξεδιπλώθηκε μια καλά προετοιμασμένη επιχείρηση πειθούς υπέρ του μνημονίου, που κατεδαφίζει το δίκιο και τα δικαιώματα των εργαζομένων και των λαϊκών νοικοκυριών, προκειμένου να επιτευχθεί και να διατηρηθεί επ' αόριστον στην Ελλάδα μια εφιαλτική κατάσταση ασύστολης υπερκερδοφορίας των κεφαλαιοκρατών. Ενα από τα «όπλα» του ΙΟΒΕ ήταν και οι αξιολογήσεις του για τη μακροοικονομική επίπτωση των μέτρων του μνημονίου, όπου μέσα από αυτά έφτασε στο σημείο να εκφράσει περισσότερο αισιόδοξες εκτιμήσεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, ακόμη και από την τρόικα, η οποία είχε κάθε λόγο να υπερτιμήσει τα «θετικά» αποτελέσματα από την εφαρμογή του μνημονίου! Τα στελέχη του ΙΟΒΕ έκαναν λόγο για αύξηση του ΑΕΠ κατά 17% τα επόμενα χρόνια και αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης κατά 19,6%. Πρόκειται για μια στείρα αναπαραγωγή των ψευδαισθήσεων ότι η συνολική ξεθεμελίωση των εργασιακών, οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων μπορεί να οδηγήσει σε οικονομική ανάκαμψη και ανάλογες επιδόσεις που να αφορούν και τα ίδια τα θύματα αυτής της πολιτικής!
Την ίδια στιγμή που οι ομιλητές στην εκδήλωση του ΙΟΒΕ υπεράσπιζαν τις οδυνηρές (...«βραχυπρόθεσμα») συνέπειες από την υλοποίηση του μνημονίου και εξέφραζαν την ...αισιοδοξία τους για το μέλλον, πρότειναν επιπρόσθετα μέτρα υπέρ των μεγάλων αφεντικών, που δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για το ποιος θα πληρώσει τη «νύφη». Ενδεικτική ήταν η τοποθέτηση του Α. Τσακανίκα, διευθυντή Ερευνών του ΙΟΒΕ, ότι οι πολλές μικρές επιχειρήσεις στην Ελλάδα οδηγούν σε «αδυναμία συγκρότησης κρίσιμης μάζας μεγάλων ανταγωνιστικών επιχειρήσεων με διεθνή παρουσία» και σε «δυσκολίες στη διείσδυση της καινοτομίας στην παραγωγή». Η «λύση» για το ΙΟΒΕ είναι η «δημιουργία μεγαλύτερων επιχειρήσεων που μπορούν να αξιοποιήσουν οικονομίες κλίμακας», κάτι που εξηγεί και τις πολιτικές που εφαρμόζονται σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ. Ο ομιλητής δεν άφησε «παραπονεμένους» και τους εργαζόμενους, θεωρώντας ότι πρέπει να υπάρξει «προσαρμογή εργατικού κόστους σε παραγωγικότητα, αλλά και διακυμάνσεις της ζήτησης, με αποτέλεσμα βελτίωση της επιχειρηματικής ανταγωνιστικότητας», που θα οδηγήσει και θα επιτρέψει σαρωτικό κύμα απολύσεων και περικοπές αμοιβών, πέρα και έξω από αυτές που έχουν δρομολογηθεί.
Το μεγάλο κεφάλαιο, φυσικά, υιοθετεί θέσεις και προτάσεις στο βαθμό που το συμφέρουν και στη βάση αυτή δεν έχει κανένα πρόβλημα να εφαρμόζει επιλεκτικά ό,τι απορρίπτει. Ο Θ. Παπαλεξόπουλος σημείωσε ως ένα από τα κακά του δημόσιου τομέα την τακτική στήριξης από το κράτος των ιδιωτικών και δημόσιων επιχειρήσεων όταν δυσκολεύονται να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές, πιστωτές τους κλπ. Είπε ότι διαστρεβλώνει την αγορά και βλάπτει τον ελεύθερο ανταγωνισμό. Ο Α. Τσακανίκας, όμως, δεν είχε κανένα πρόβλημα να προτείνει, μιλώντας για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, την «παροχή πρόσθετου κεφαλαίου σε όποια τράπεζα αδυνατεί να ικανοποιήσει τις ελάχιστες κεφαλαιακές απαιτήσεις και οι ιδιώτες μέτοχοι αδυνατούν να συμβάλουν».
Ο καθηγητής Ν. Καραβίτης επισήμανε με άνεση ότι τα μέτρα του μνημονίου «πρέπει να θεωρηθούν ως η ελάχιστη απαιτούμενη προσπάθεια», καθώς «οι αγορές θα μας κρίνουν» και κάλεσε σε συνέχιση της προσπάθειας μέχρι το 2020, χωρίς χαλάρωση. Την ίδια θέση, περί παράτασης του χρονικού ορίζοντα του μνημονίου έως το 2020, υποστήριξε ο γενικός διευθυντής του ΙΟΒΕ Γ. Στουρνάρας, που τάχθηκε και κατά της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους. Πρόσθεσε ότι το μνημόνιο «δεν είναι πανάκεια» και ότι αφήνει «πολλά σημαντικά ζητήματα ανοιχτά να αποφασιστούν από την ελληνική κυβέρνηση σε προγραμματικό ορίζοντα δεκαετίας».
Αυτό είναι ένα ακόμη κομβικό σημείο για το ΙΟΒΕ και τους μεγαλοεπιχειρηματίες, καθώς κρίνουν ότι ο τρόπος υλοποίησης του μνημονίου προσφέρει περιθώρια για ακόμη σκληρότερα μέτρα, που επιβάλλεται να ληφθούν στην κατεύθυνση που σκιαγράφησε ο Γ. Στουρνάρας, ενθαρρύνοντας την κυβέρνηση να δώσει έμφαση στις ιδιωτικοποιήσεις, στην «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας, στην προσέλκυση ξένων κεφαλαίων, αλλά «και να κλείσει τα αυτιά της στις σειρήνες του προστατευτισμού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου