Κόντρα στον συνολικότερο αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, κόντρα στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και των κομμάτων του, στις ζωές, στα δικαιώματα και τις συνειδήσεις των εργαζομένων και του λαού, το ΚΚΕ έδωσε μάχη στις εκλογές της 26ης Μάη να εκφραστούν και στην κάλπη μια σειρά θετικές διεργασίες που αναπτύσσονται σε κλάδους και χώρους δουλειάς, σε γειτονιές, με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών.
Πράγματι, στα ποιοτικά στοιχεία του εκλογικού αποτελέσματος, άρα και στα εφόδια για την επόμενη κρίσιμη μάχη των βουλευτικών εκλογών, καταγράφεται το γεγονός ότι εκφράστηκε μια τέτοια τάση συμπόρευσης με το ΚΚΕ από ανθρώπους με τους οποίους συναντηθήκαμε μέσα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Στη μάχη αυτή, ωστόσο, βρεθήκαμε αντιμέτωποι ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά και με ένα κλίμα βαθιάς απογοήτευσης για την κατάσταση, σε πλατιά τμήματα του λαού. Μια απογοήτευση όμως που ακόμα δεν έχει βρει θετική διέξοδο, μένει εγκλωβισμένη, πότε στην αδράνεια, στο «δεν αλλάζει τίποτα» και πότε στη λογική του τάχα «μικρότερου κακού».
Βρεθήκαμε αντιμέτωποι και δώσαμε μάχη απέναντι σε αυτό που εκφράστηκε και στο εκλογικό αποτέλεσμα:
