Η πραγματικότητα του καπιταλισμού είναι εδώ...

ΠΑΝΕ ΚΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ... «εντολές» για σχηματισμό κυβέρνησης και παρακολουθούμε από τα δελτία ειδήσεων συναντήσεις, συμβούλια και διαβουλεύσεις.

Κι όπως είναι αναμενόμενο σε τέτοιες καταστάσεις, ο καθένας λέει... ό,τι του κατέβει και εξαντλεί τη φαντασία και τις δυνατότητές του στην πρακτική αριθμητική μετρώντας «κουκιά».

Μόνο που πάνω από τα κεφάλια του ελληνικού λαού υπάρχει μια άλλη, μεγαλύτερη «εντολή»: Αυτή που λέει ότι τα βάρη της κρίσης του κεφαλαίου πρέπει να τα πληρώσουν οι εργαζόμενοι με τα δικαιώματα, τις αποδοχές τους και το βιοτικό τους επίπεδο.

Κι αυτή ακριβώς η «εντολή» είναι που λείπει από κάθε δελτίο ειδήσεων, λες και οι πολιτικές που προκύπτουν από αυτή δε συνεχίζονται κανονικότατα. (Κι απλά «περιμένουν» την κυβέρνηση που θα τις «τρέξει» παραπέρα).

Οσο, λοιπόν, κάποιοι «αλλάζουν τη χώρα», κάποιοι «αλλάζουν το μνημόνιο», κάποιοι τρίτοι «αλλάζουν τον ...εαυτό» τους και κάποιοι άλλοι «αλλάζουν ...θέση ανά μία ώρα», στο λαό «αλλάζουν τα φώτα».

Συνεχίζουν το τροπάρι

«Το ΚΚΕ έχασε την ηγεμονία στο χώρο της αριστεράς». Αυτό είναι ένα από τα συμπεράσματα των αστικών επιτελείων που προπαγανδίζονται στα πλαίσια ερμηνείας του εκλογικού αποτελέσματος και της εκλογικής δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ. Είναι συνέχεια της στοχευμένης προπαγάνδας που τσουβαλιάζει το κόμμα της εργατικής τάξης με κόμματα τα οποία τόσο με το πρόγραμμα και την πολιτική τους όσο και με τη δράση τους βρίσκονται στην αντίπερα όχθη με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης αφού είναι κόμματα του ευρωμονόδρομου και της ταξικής συνεργασίας. Στοχευμένη προπαγάνδα σε ένα κάλπικο σχήμα δεξιά - αριστερά προκειμένου να συσκοτίζουν τις πραγματικές διαχωριστικές γραμμές σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο ανάμεσα στο κεφάλαιο από τη μιά και την εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα από την άλλη. Να συσκοτίζουν την πραγματική, ταξική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα κόμματα και την πολιτική τους. Την ίδια βεβαίως προπαγάνδα τσουβαλιάσματος στη θολή αστική πολιτική ορολογία περί «αριστεράς» κάνουν και οι αυτοαποκαλούμενες «αριστερές» δυνάμεις, μιλώντας συχνά - πυκνά για την ηγεμονία στο χώρο της «αριστεράς».

Φέρ΄το Αριστερά.

Όπως και να έχει η Γή θα γίνει κόκκινη, λέει περίπου ο ποιητής και επειδή με την ψήφο του ο ελληνικός λαός προχτές έβαψε την ελληνική Γη… ροζ, όπως έδειξε ο χάρτης του υπουργείου Εσωτερικών, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε τα βασικά, αφού κανείς δεν ξέρει τι μας ξημερώνει.

Η αριστερά είναι πολλά πράγματα, στο μυαλό του καθενός. Έτσι και στο δικό μου. Είναι κοινωνική ευαισθησία, είναι κοινωνική φροντίδα. Είναι πολιτισμός, αλληλεγγύη, ειλικρίνεια. Είναι σοβαρές προτάσεις, τεκμηριωμένες προτάσεις. Είναι ευθύνη και θυσία.

Αυτά περίπου είναι, αριστερά στο μυαλό μου. Τι ΔΕΝ είναι αριστερά, για μένα. Δύο πράγματα.Ευρωπαϊσμός και κυβερνητισμός.  Και εξηγούμαι:

Α. Δεν είναι και δεν μπορεί να είναι Αριστερός όποιος δηλώνει Ευρωπαϊστής, με δεδομένη την σημερινή Ευρώπη. Των μνημονίων, των εκβιασμών, των απειλών, των συμφερόντων και των τραπεζών. Αριστερά και τέτοια Ευρώπη, δεν μπορεί να ταιριάξουν, δεν μπορεί να συναντηθούν παρά μόνο για να καταστρέψει η μία την άλλη…

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της Κ.Ε. του ΚΚΕ για τις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα

Με τις δηλώσεις του σήμερα ο Αλ. Τσίπρας χρησιμοποίησε για την επόμενη εκλογική μάχη την εντολή που πήρε, κάνοντας επιμέρους προτάσεις με στοχευμένο προεκλογικό διάγγελμα στους πιο απελπισμένους, για να τους παραπλανήσει και να υποκλέψει ψήφους.

Πέρα από το θεμελιώδες γεγονός ότι μία κυβέρνηση δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο τέσσερα - πέντε ζητήματα, αλλά τα πάντα, τα οποία ο Αλ. Τσίπρας προσπέρασε σαν να μην υπάρχουν, το ΚΚΕ υπογραμμίζει τα εξής:

Με τις προτάσεις του Αλ. Τσίπρα δεν καταργούνται το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση. Παρόλα αυτά παρουσίασε ως φιλολαϊκή διέξοδο ορισμένες που συγκαλύπτουν τη γενικευμένη αντιλαϊκή επίθεση των μονοπωλίων και των κομμάτων τους, τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, όπως είναι η «Στρατηγική ΕΕ 2020», πολιτικές που είναι ενσωματωμένες και στο μνημόνιο και στη δανειακή σύμβαση.

Οι προτάσεις του Αλ. Τσίπρα λένε σαφώς ότι οι εργαζόμενοι θα κληθούν και πάλι να

Στερεύουν οι λαγοί απ' το καπέλο της δημαγωγίας του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Ενόψει της διερευνητικής εντολής, επιμένει να παραπλανά το λαό με το ψέμα περί «αριστερής κυβέρνησης»

Τρόπο να ανταποκριθεί στα αυξημένα καθήκοντα που αναλαμβάνει στο πλαίσιο της ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού αναζητά η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζοντας να σπέρνει αυταπάτες για φιλολαϊκή διαχείριση από μια «αριστερή κυβέρνηση» στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ΕΕ. Ο Αλ. Τσίπρας συναντήθηκε χτες με τον Αντ. Σαμαρά, στα χέρια του οποίου βρισκόταν η διερευνητική εντολή για το σχηματισμό κυβέρνησης, και λίγο αργότερα δήλωσε ότι δεν είναι δυνατή η συνεργασία με τη ΝΔ, επειδή ο πρόεδρός της έχει υπογράψει και δεσμευτεί για την εφαρμογή του μνημονίου.

Συμπλήρωσε ότι το κόμμα του κατανοεί τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα και παρότι έχει εμπεδώσει πλέον τη θέση του ΚΚΕ, επιμένει να μπλοφάρει και να κοροϊδεύει το λαό, λέγοντας πως «θα επιδιώξουμε συνεννόηση πρωτίστως με τις δυνάμεις της αριστεράς, ώστε να έχουμε εξελίξεις σε προοδευτική κατεύθυνση».

Ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού

Η αποσυσπείρωση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, η απότομη εγκατάλειψή τους από πλατιά λαϊκά στρώματα που θίγονται από την πολιτική τους, ανησυχούν το αστικό σύστημα, που έχει να αντιμετωπίσει από τη μια τη λαϊκή δυσαρέσκεια που μεγαλώνει και από την άλλη την κρίση που βαθαίνει στην Ελλάδα και την ΕΕ. Το ΚΚΕ έγκαιρα αποκάλυψε την προσπάθεια αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού, με στόχο να αποτραπεί η ριζοσπαστικοποίηση της λαϊκής αγανάκτησης και να διασφαλιστεί ότι θα προχωρήσει απρόσκοπτα ο πυρήνας των αντιδραστικών ανατροπών που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να αντικατασταθεί με αποτελεσματικότητα η δικομματική εναλλαγή, που ήταν έως σήμερα το βασικό εργαλείο στη διαχείριση της αστικής εξουσίας.

Η διαδικασία αυτή, που ξεκίνησε εδώ και καιρό, κλιμακώνεται στο φόντο των εκλογικών αποτελεσμάτων. Η αστική τάξη επιχειρεί από τη μια να αναπαλαιώσει τη σοσιαλδημοκρατία, για να συγκρατήσει εντός των τειχών λαϊκούς ανθρώπους που αηδίασαν από το ΠΑΣΟΚ και δείχνουν τάσεις χειραφέτησης από την πολιτική του. Καθοριστικός σ' αυτή την κατεύθυνση είναι ο ρόλος που επιφυλάσσουν στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Με «αριστερή» φρασεολογία, αλλά με πρόγραμμα καραμπινάτης σοσιαλδημοκρατίας, ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται ο υποδοχέας της αγανάκτησης ανθρώπων που αναζητούν διέξοδο, αλλά δεν έχει ωριμάσει ακόμα στο μυαλό τους η αναγκαιότητα της συνολικής ρήξης με το κεφάλαιο και τα κόμματά του.

Λόγω, ακριβώς, των «ειδικών συνθηκών»

Κάποιοι, πριν από τις εκλογές και εντονότερα τώρα, μετά τις εκλογές, αναφέρονται στο γεγονός ότι η Ελλάδα, όπως σημειώνουν, διέρχεται «ειδικές συνθήκες».

Προσθέτουν ότι βάσει αυτού του λόγου, των «ειδικών συνθηκών», θα πρέπει να καθοριστεί και η στάση των πολιτικών κομμάτων.

Ας δούμε, λοιπόν, ποιες είναι αυτές οι «ειδικές συνθήκες»:

*

Η βαρβαρότητα, με τη μορφή της λιτότητας, της αντιλαϊκής αγριότητας, του εργασιακού μεσαίωνα, που εξαπλώνονται στην Ευρώπη, στην Αμερική και στον κόσμο ολόκληρο, είναι το αποτέλεσμα μιας παγκόσμιας κρίσης.

Αλλά, όπως άλλωστε παραδέχονται οι ίδιοι οι κεφαλαιοκράτες και τα πολιτικά τους όργανα, αυτή η κρίση έχει όνομα: Πρόκειται για βαθιά και παρατεταμένη

καπιταλιστική κρίση.

Αυτή είναι η πρώτη και κύρια «ειδική συνθήκη»: Η κρίση του καπιταλισμού. Ποιο συμπέρασμα προκύπτει, επομένως, από τούτη την κομβική διαπίστωση;

Περί κυβερνήσεως ο λόγος...

Στιγμιότυπο από παλιά γιάφκα φίλων, 

όπου σχεδιαζόταν αριστερή κυβέρνηση για τον τόπο...

Μήπως καταλάβατε, τι έγινε;

(κείμενο του Ρωμύλου)

     ‘Στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα’ είναι η ατάκα την οποία έχετε εμπεδώσει όλοι. Το επιστημονικά σωστό θα ήταν ‘Στην αστική Δημοκρατία’, αλλά ποιος ασχολείται τώρα με τέτοιες λεπτομέρειες;

     Το αστικό σύστημα στην Ελλάδα in cooperation with τους ευρωπαϊκούς και υπερατλαντικούς πάτρωνες κατήγαγε μια περιφανή νίκη. Η συντριπτική πλειοψηφία του νεοεκλεγέντος κοινοβουλίου τάσσεται υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρώ. Η ιδεολογική τρομοκρατία την οποία ασκούν επί σειρά ετών ,ότι τάχαμου, εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα έχουμε μέλλον έπιασε τόπο. Σε συνθήκες ακραίας- και ραγδαίως επιδεινούμενης φτώχειας και ανεργίας- σε συνθήκες εργοδοτικών απειλών για απολύσεις και εντατικής τηλεοπτικής πλύσεως του έσω στρώματος του εγκεφάλου από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, ο ελληνικός Λαός έβγαλε την ετυμηγορία του. Είναι απόλυτα σεβαστή.

     Η εγχώρια και αλλοδαπή ολιγαρχία έχοντας αποκομίσει-με το αζημίωτο, δηλαδή

Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαΐου 2012

Συνεδρίασε η ΚΕ του ΚΚΕ ( 7 Μαΐου 2012) προκειμένου να διατυπώσει μια καταρχήν εκτίμηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της 6^ης Μαΐου 2012. Η εκτίμηση αυτή θα συζητηθεί στα όργανα και τις ΚΟΒ, καθώς επίσης και στα όργανα και τις ΟΒ της ΚΝΕ. Επίσης το εκλογικό αποτέλεσμα θα το συζητήσει και με τους συνεργαζόμενους, τους οπαδούς και φίλους του κόμματος. Μετά από αυτόν τον κύκλο συζητήσεων και τοποθετήσεων η ΚΕ θα ολοκληρώσει την εκτίμησή της.

          1. Το εκλογικό αποτέλεσμα οδηγεί στην ενίσχυση της τάσης για αναπαλαίωση του πολιτικού σκηνικού όπως αυτό είχε διαμορφωθεί για τρεις δεκαετίες ως εναλλαγή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, στην κυβέρνηση, καθώς τα δύο αυτά κόμματα υπέστησαν βαριά ήττα. Η ανατροπή του πολιτικού σκηνικού με την μορφή που πήρε με το εκλογικό αποτέλεσμα δεν συνιστά ανατροπή πολιτικής. Νίκησε, κάτω από την δικαιολογημένη αγανάκτηση και οργή, η λογική της τιμωρίας και της αυταπάτης, ότι υπάρχουν άμεσες λύσεις, από τα πάνω με διαπραγματεύσεις.