Μην περιμένεις έτσι ανατροπή...

Ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ να είναι πρώτο κόμμα πάνω από τη ΝΔ επιτεύχθηκε, έστω και αν δεν επιτεύχθηκε με βάση τους όρους που είχε θέσει στις αρχές της προεκλογικής μάχης. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να διατηρήσει το ποσοστό του παρ' όλη τη μείωση που είχε σε ψήφους σε σχέση με τον Ιούνη του 2012 ενώ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (Ελιά) είχαν μεγάλες απώλειες σε ψήφους και ποσοστά.

Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν αυτή η αλλαγή στο συσχετισμό πολιτικών δυνάμεων θα σηματοδοτήσει την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Στις ευρωεκλογές καταγράφηκε εργατική - λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην πολιτική της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, η οποία όμως δυσαρέσκεια είτε εκφράστηκε στη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, είτε σκόρπισε σε διάφορα πολιτικά σχήματα που δεν αμφισβητούν την ουσία της κυρίαρχης πολιτικής, τον ευρωμονόδρομο και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

Η Δημοκρατία μίλησε…

   Η Δημοκρατία μίλησε… Ας δούμε πως: Η αποχή από τις κάλπες των ευρωεκλογών ανήλθε στην Σλοβακία στο 87%. Στην Τσεχία 80,5%. Στην Πορτογαλία 65,5%. Στην Βρετανία 64%. Στην Ολλανδία 63%. Στην Ισπανία 55,3%. Στην Γερμανία 52%. Στην Αυστρία 55%. Στην Πολωνία 77%. Στην Ουγγαρία 71%.  Στην Κροατία 76%. Στην Σλοβενία 79%. Στην Ρουμανία 65%. Στην Λετονία 70%. Στην Σουηδία και στην Ιρλανδία 49%.  Στην Κύπρο 58%. Από το σύνολο των 28 κρατών – μελών της ΕΕ η αποχή ξεπέρασε το 50% στις 20 από αυτές. Η αποχή ξεπέρασε το 40% στις 24 από τις 28 χώρες… 

   Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Στις ευρωεκλογές του 2009, σε όλες τις χώρες της ΕΕ το «κόμμα» που και τότε είχε κερδίσει ήταν η αποχή. Στο σύνολο των χωρών της ΕΕ το ποσοστό των Ευρωπαίων ψηφοφόρων που δεν είχαν προσέλθει να ψηφίσουν είχε ανέλθει και τότε στο 57%. Όπως την Κυριακή έτσι και στις προηγούμενες ευρωεκλογές, η αποχή σχημάτισε πανευρωπαϊκή «κυβέρνηση» και μάλιστα... αυτοδύναμη.

   Αυτή είναι η πραγματική σχέση των λαών με την «Ευρώπη των λαών». Το κλαμπ των Μπαρόζο, των Ρομπάι, των Ολι Ρεν, το κονκλάβιο των επιτροπάτων και των διευθυντηρίων, είναι προφανές ότι δεν διαθέτει επί της ουσίας καμία «νομιμοποιητική» βάση. Το «δικαίωμά τους» να ορίζουν πρωθυπουργούς (βλέπε: Κάννες), να συντάσσουν Μνημόνια, να χρηματοδοτούν τράπεζες και να επιβάλουν λιτότητα, δεν απορρέει από καμία λαϊκή έγκριση.

Ορισμένα στοιχεία για το εκλογικό αποτέλεσμα

Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών αναδεικνύει αρκετές ενδιαφέρουσες πλευρές που χρειάζεται να μελετηθούν.

Στις ευρωεκλογές το ΚΚΕ σημείωσε άνοδο σε ποσοστά (6,1%) και ψήφους (347.467), σε σχέση με το εκλογικό ποσοστό (4,5%) και τις ψήφους (277.227) του Ιούνη του 2012.

Το ΚΚΕ αύξησε την εκλογική του δύναμη κατά 25% σε σχέση με τον Ιούνη του 2012.

Βασική διαπίστωση είναι ο μεγάλος αριθμός μετακινήσεων ψηφοφόρων σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του Ιούνη του 2012, που φτάνει το 1.600.000. Στοιχείο που αντανακλά τις διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα, αλλά και τη ρευστότητα σε όλο το φάσμα των αστικών πολιτικών κομμάτων και σχημάτων.

Έχει λοιπόν σημασία να δούμε κάπως πιο συγκεκριμένα στοιχεία (σ.σ. οι αριθμοί των ψήφων είναι στο 100% των εκλογικών τμημάτων, δηλαδή σε 22.560 από 22.561 τμήματα):

Κοκορομαχίες και κινήσεις εγκλωβισμού της λαϊκής δυσαρέσκειας από τα κόμματα του καπιταλιστικού ευρωμονόδρομου

Με επίκεντρο την εκλογολογία συνεχίζονται οι αποπροσανατολιστικές κοκορομαχίες του νέου διπολισμού, ενώ ταυτόχρονα ενισχύονται οι διεργασίες ανασύνθεσης του πολικού σκηνικού για τον εγκλωβισμό του λαού στον καπιταλιστικό ευρωμονόδρομο.

Η συγκυβέρνηση ετοιμάζεται να εξαπολύσει το νέο γύρο σκληρών μέτρων, τα οποία βαφτίζει «φυγή προς τα εμπρός», και αναζητά κάποιες κινήσεις που θα της δώσουν τη δυνατότητα να αναχαιτίσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Ένα από τα βασικά σενάρια που εξετάζονται είναι ο ανασχηματισμός, για να παρουσιάσει την εικόνα μιας νέας αρχής, διατηρώντας ατόφια την αντιλαϊκή πολιτική της. Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος θα συναντηθούν το απόγευμα της Πέμπτης, για να εξετάσουν τα επόμενα βήματά τους.

Θέλουν να διευρύνουν την κυβερνητική στήριξη