Δεν έχετε βαρεθεί να ακούτε για “μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις” που θα γέμιζαν ένα θερινό σινεμά;
Δεν έχετε βαρεθεί τις κάμερες που δείχνουν πάντα το ίδιο σημείο από διαφορετικές γωνίες, λες και έχουν πάθει ψύξη και δεν μπορούν να γυρίσουν το λαιμό τους;
Δε βαρεθήκατε τα σκηνοθετικά κόλπα του Μπιρσίμ, που μεγαλουργούσε όμως κάποτε, γιατί είχε τουλάχιστον ένα σχετικά μεγάλο πλήθος να διαχειριστεί;
Δεν είναι βαρετές οι φωτογραφίες που δείχνουν από χαμηλά τον ουρανό στο βάθος, για να μη φανεί το ανύπαρκτο βάθος του κόσμου πίσω από τις μπροστινές σειρές;