ΠΑΚΤΩΛΟΣ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ... ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ... ΜΠΡΑΒΟ Γ. ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ ΝΑ ΣΕ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΑ ΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ ΠΑΣΟΚΟΙ.....

Πόσο μακρινή μοιάζει η εποχή που το ΠΑΣΟΚ κατηγορούσε τη ΝΔ για το «πακέτο» στήριξης των τραπεζών ύψους 28 δισ. ευρώ! Και όμως, δεν έχει περάσει παρά μόνο ενάμισης χρόνος από τότε. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι πως στη διάρκεια αυτού του ενάμιση χρόνου, το κυβερνητικό -πλέον- ΠΑΣΟΚ όχι μόνο διαχειρίστηκε και μοίρασε στους τραπεζίτες το μεγαλύτερο μέρος (τα τρία τέταρτα) του «πακέτου» Αλογοσκούφη, αλλά και τριπλασίασε το ποσό! Ο Αλογοσκούφης μοιάζει ψιλικατζής μπροστά στον Παπακωνσταντίνου και ο Καραμανλής ιδιοκτήτης επαρχιακού μπακάλικου μπροστά στον Παπανδρέου.

Tην Πέμπτη 5 Αυγούστου, ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου ανακοίνωσε ένα ακόμη «πακέτο». Οι τραπεζίτες της Αθήνας θα μοιραστούν επιπλέον 25 δισ. ευρώ σε κρατικές εγγυήσεις. Δηλαδή, το ελληνικό κράτος θα εγγυηθεί τα ομόλογα που θα εκδώσουν οι τράπεζες, οι οποίες στη συνέχεια θα τα «παρκάρουν» στην ΕΚΤ για να πάρουν απ' αυτή ρευστότητα με χαμηλό επιτόκιο, ώστε να μην αναγκαστούν να καταφύγουν στη διατραπεζική αγορά, όπου τα επιτόκια «τσούζουν». Και τι θα γίνει αν οι τράπεζες δεν είναι σε θέση να αποπληρώσουν τα ομόλογά τους στην ΕΚΤ, στην τριετία που είναι κατά κανόνα η λήξη τους;

Το αυτοδιοικητικό μοντέλο του σύγχρονου καπιταλισμού.

Όταν η ιδιωτική πρωτοβουλία και η αγορά θεοποιείται, τότε φυσικό είναι όλοι αμαρτάνουν για τα παιδιά τους. Έτσι και νομάρχης Αλέκος Καχριμάνης παραβίασε όποιο νόμο βρήκε μπροστά του προκειμένου να αναπτύξει περισσότερο την επιχειρηματική δραστηριότητα με πρόσχημα την αποκατάσταση των παιδιών του ως γνήσιος νεοέλληνας.Ο νομάρχης έχει γίνει παράγοντας παράνομου πλουτισμού στην πόλη, γκρεμίζει διατηρητέα για να φτιάξει "παραδοσιακούς" ξενώνες, ανοίγει καφετέριες χωρίς άδειες και καταλαμβάνει δημόσιο χώρο, πάρκα, μέχρι και δέντρα.Αυτό είναι το αυτοδιοικητικό μοντέλο του σύγχρονου καπιταλισμού. Τοπάρχες που ελέγχουν τα πάντα και μεγαλώνουν τις περιουσίες τους στην πλάτη των πολιτών. Που χαρίζουν δημόσιους χώρους λαμβάνοντας ανταλλάγματα πολιτικά και οικονομικά, πάνω και κάτω από το τραπέζι. Τα ίδια έκανε και ο δήμαρχος Γκόντας δωρίζοντας δύο δημόσιους χώρους σε ιδιώτες και απολαμβάνοντας την οικονομική και πολιτική τους στήριξη, τρέχοντας ως και τα σήμερα αγωνιστές στα δικαστήρια ξαμολώντας τα «παιδιά» τους που έδειραν και έκοψαν αυτιά από αγωνιζόμενους πολίτες. Ας σημειωθεί πως 20 Σεπτέμβρη είναι η ημερομηνία που οι αγωνιστές του «Ξενία» ξανασέρνονται στα δικαστήρια ενώ τα ντόπια λαμόγια συνεχίζουν ανενόχλητα να καταστρέφουν την πόλη.Αυτό είναι και το μοντέλο που προβάλλει και προωθεί η τρόικα, το ΔΝΤ και η ΕΕ με τελευταίο υποψήφιο θύμα τη ΔΕΗ. Παραχώρηση των πάντων στην ιδιωτική πρωτοβουλία (;) με κόστη που επωμίζονται στην πραγματικότητα οι εργαζόμενοι αφού ο σύγχρονος καπιταλισμός επιτρέπει σε "επιχειρηματίες" τύπου Βγενόπουλου και Σάλλα να αγοράζουν χωρίς να έχουν χρήματα. Κρατικοδίαιτα λαμόγια που κάνουν πάρτι με το πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι.Δεν μας πείθουν οι κραυγές του νομάρχη περί διαφάνειας των πράξεών του. Ούτε η απαράδεκτη εκμετάλλευση για πολιτικούς σκοπούς της αγωνίας του γονιού για τα παιδιά του. Κύριε νομάρχη, γνωρίζετε πόσα παιδιά δουλεύουν με πτυχία σε καφετέριες και καταστήματα της πόλης χωρίς ασφάλιση για ελεεινούς μισθούς, που οι πατεράδες τους δεν μπορούν να τους κάνουν δώρο 400.000 ευρώ για να αγοράσουν ξενώνες και να τους επιτρέπουν να παραβιάζουν τα πάντα στο όνομα της αύξησης της περιουσίας τους;Πρέπει να τελειώνουμε με αυτό το μοντέλο αυτοδιοίκησης, που έτσι κι αλλιώς υπήρχε και στο προ «Καλλικράτη» αλλά με τον αντιδραστικό Καλλικράτη να ενισχύει την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιούσιας, την καταστροφή του περιβάλλοντος και την σύμφυση -ταύτιση επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων.Το υπάρχον πλαίσιο τοπικής διοίκησης και όχι αυτοδιοίκησης πρέπει να ανατραπεί από τους πολίτες τους ίδιους. Πρέπει οι εργαζόμενοι πολίτες να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση της οργάνωσης της κοινωνίας τους, πέρα και μακριά από λογικές Γκόντα και Καχριμάνη αλλά και των εναλλακτικών "σοσιαλιστών, "οικολόγων" και "δημοκρατικών αριστερών" που είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος της διαχείρισης ενός συστήματος που και εν μέσω κρίσης δεν παίρνει βελτίωση αλλά μόνο ανατροπή.


Αριστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο

ΜΥΘΟΣ ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΧΡΕΟΣ....

Όποιος Έλληνας παρακολουθεί υποτυπωδώς τα στοιχεία που εκδίδουν περιοδικά οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί για το εξωτερικό χρέος των διαφόρων χωρών, αισθάνεται διαρκώς οργισμένος για την αδικία που διαπράττεται από τους ξένους εναντίον της χώρας μας και του λαού μας. Εμάς χαρακτηρίζουν διαρκώς «τεμπέληδες», που δήθεν ζούμε με δανεικά από το εξωτερικό εις βάρος των υπόλοιπων Ευρωπαίων και κυρίως των Γερμανών, όπως ο χυδαίος Τύπος τους διατείνεται με κάθε ευκαιρία.

Πόσα χρωστάει δηλαδή σε ξένους, όχι σε Έλληνες, το ελληνικό δημόσιο, οι ελληνικές τράπεζες, οι ελληνικές επιχειρήσεις και τα ελληνικά νοικοκυριά – και φυσικά το ίδιο για κάθε χώρα. Πόσα χρωστούν κράτος και ιδιώτες κάθε χώρας σε ξένους. Τα στοιχεία που θα παραθέσουμε προέρχονται από το ΔΝΤ και δημοσιεύθηκαν στη...

χθεσινή «Ελ Παΐς», γνωστή ισπανική εφημερίδα. Εντελώς διαφορετική κατάσταση όμως αποκαλύπτουν τα στοιχεία π.χ. του ΔΝΤ για το συνολικό εξωτερικό χρέος των χωρών.
Πραγματικό σοκ προκαλούν οι πίνακες, καθώς σε όσες χώρες έχει ήδη μειωθεί ο ρόλος του κράτους έχει μειωθεί φυσικά και το δημόσιο χρέος προς το εξωτερικό, κατά κανόνα όμως έχει εκτοξευθεί το ιδιωτικό χρέος προς τους ξένους! Και φυσικά μια χώρα είναι χρεωμένη όχι μόνο αν χρωστάει το κράτος και δη σε ξένους, αλλά και όταν χρωστούν σε ξένους οι τράπεζες, οι επιχειρήσεις της και οι πολίτες της.
Πρώτο σοκ: πρωταθλητής του εξωτερικού χρέους είναι ο πιο καλός ο μαθητής του ΔΝΤ και της ΕΕ – η Ιρλανδία! Χρωστάει κυριολεκτικά τα μαλλιοκέφαλά της στους ξένους: το 1.052% του ΑΕΠ της!!! Όχι, δεν πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους. Το εξωτερικό χρέος της Ιρλανδίας, δημόσιο και ιδιωτικό, ανέρχεται στο 1.052% του ΑΕΠ της. Οι Ιρλανδοί χρωστούν στους ξένους πάνω από δέκα φορές το ΑΕΠ της χώρας τους, αλλά τα φερέφωνα του διεθνούς πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου μόνο επαίνους έχουν για την Ιρλανδία. Προφανώς επειδή ο λαός της έσκυψε αμέσως το κεφάλι στους ξένους δυνάστες – δανειστές.

Πόσα χρωστάει η Ελλάδα στο εξωτερικό; Μόλις 163% του ΑΕΠ μας – έξι φορές λιγότερο από την Ιρλανδία. Γιατί όμως λέμε «μόλις» 163% του ΑΕΠ μας; Το 163% δεν είναι ένα τεράστιο νούμερο; Σίγουρα είναι μεγάλο αυτοτελώς, αλλά για να το χαρακτηρίσουμε ή όχι «τεράστιο», πρέπει να το εξετάσουμε και συγκριτικά.
Αν είναι «τεράστιο» το 163% της Ελλάδας, τότε πώς θα χαρακτηρίζαμε το 431% της Βρετανίας; Ναι, όσο και αν φαίνεται απίστευτο, η κάποτε παντοκράτειρα Βρετανία χρωστάει σε ξένους το 431% του ΑΕΠ της! Αυτοί οι αλητήριοι «γιάπηδες» και «γκόλντεν μπόις» του Σίτι του Λονδίνου, που χαρακτηρίζουν δήθεν με ευφυολόγημα «γουρούνια (PIGS)» τις τέσσερις χώρες της Μεσογείου (Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία) πώς χαρακτηρίζουν τη δική τους χώρα που χρωστάει σε όλη την υφήλιο;
Χρησιμοποιήσαμε τη λέξη «μόλις» για το 163% του εξωτερικού χρέους της Ελλάδας, γιατί το εξωτερικό χρέος μιας κραταιάς οικονομίας όπως της Ολλανδίας ανέρχεται στο 310,5% του ΑΕΠ της! Αλλά και του γειτονικού της Βελγίου ανέρχεται στο 275,6% του ΑΕΠ του.
Είναι εξαιρετικά διασκεδαστικό μάλιστα να διαπιστώνει κανείς -κατάπληκτος, ομολογουμένως- ότι το εξωτερικό χρέος ακόμη και της ζάπλουτης Ελβετίας λόγω των αδιάκοπων χρηματοοικονομικών παιχνιδιών των πανίσχυρων τραπεζών της, ανέρχεται στο απίστευτο 276,5% του ΑΕΠ της! Έχει τέτοιο ποσοστό εξωτερικού χρέους η Ελβετία και μας πειράζει το 231% της Πορτογαλίας, το 167,5% της Ισπανίας ή το 123% της Ιταλίας; Είμαστε σοβαροί;

Ακόμη και η… Δανία (!) έχει μεγαλύτερο εξωτερικό χρέος από την Ελλάδα (197% του ΑΕΠ) όπως και η Γαλλία (190,6%) και πάει λέγοντας…Το τελειωτικό χτύπημα όμως σε αυτήν την αισχρή επίθεση κατά της Ελλάδας το δίνει το γεγονός ότι ίδιο εξωτερικό χρέος με τη χώρα μας έχει και η ίδια η… Γερμανία – 163% εμείς και 161% του ΑΕΠ τους αυτοί! Τελεία και παύλα.

Υποκρισία: Μύθοι περί των αγορών
Σκοπιμότητες και μόνο υπηρετεί η στάση των αγορών μη διστάζοντας να αντιμετωπίζουν τα ίδια στοιχεία με αντιδιαμετρικό τρόπο, αν αυτό υπηρετεί τα συμφέροντά τους. Αυτό επισημαίνει η «Ελ Παΐς» οργισμένη:
«Έτος 2007. Η Ισπανία είναι μια ευημερούσα δύναμη, η επενδυτική δυνατότητα της οποίας πείθει τις αγορές μέχρι του σημείου να προσελκύσει ξένο κεφάλαιο της τάξης σχεδόν του 160% του ΑΕΠ.
Έτος 2010.

Η Ισπανία είναι μια χώρα με πήλινα πόδια που χρωστάει στο εξωτερικό περισσότερο από 170% του ΑΕΠ της, πράγμα που γεννά αμφιβολίες έγκαιρης επιστροφής του. Σε λιγότερο από τρία χρόνια, ο παραμορφωτικός φακός των αγορών διαβάζει με πλήρως αντίθετο τρόπο δύο πολύ όμοια νούμερα»! [Γιώργος Δελαστίκ, Έθνος]