ΤΟΥΡΚΙΑ: Πιο επιθετικά στα στρατηγικά παιχνίδια στην περιοχή...

Ισχυροποίηση της θέσης της στο χώρο της Ενέργειας και ρόλο στο ιμπεριαλιστικό παιχνίδι επιχειρεί η Τουρκία, διεκδικώντας ξεκάθαρα μερίδιο στα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου, μετά και την απόφαση της Κυπριακής Δημοκρατίας να δρομολογήσει έρευνες στα οικόπεδα που ανήκουν στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και να ξεκινήσει εφαρμογή των σχεδίων για ανεύρεση υδρογονανθράκων με πρώτη συμφωνία συνεργασίας αυτή με το Ισραήλ και αντικείμενο το «οικόπεδο 12». Η συμφωνία οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης Κύπρου - Ισραήλ προκάλεσε τις εντονότερες των αντιδράσεων εκ μέρους της Αγκυρας, η οποία προχώρησε άμεσα σε παράνομη σύναψη συμφωνίας με το ψευδοκράτος της κατεχόμενης Κύπρου για «οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας», ξεκινώντας παράλληλα έρευνες τόσο με το τουρκικό πλοίο «Πίρι Ρέις», όσο και σε συνεργασία με νορβηγικές εταιρείες, στα θαλάσσια οικόπεδα της Κύπρου που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του κατοχικού καθεστώτος.

Η συμφωνία με τη «Shell»

Την ολοκλήρωση των ερευνών ακολούθησε η υπογραφή συμφωνιών έρευνας, παραγωγής και διανομής πετρελαίου μεταξύ της Τουρκικής Εταιρείας Πετρελαίων (ΤΡΑΟ) και της εταιρείας «Shell» για τη Νοτιοανατολική Τουρκία και τη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά της Αττάλειας, στις 23 Νοέμβρη.

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ: Η αντιλαϊκή επιδρομή κλιμακώνεται...

Εχοντας σαν βάση το μνημόνιο που υπέγραψαν το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (PSD),το Λαϊκό Κόμμα (CDS) και το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) με την τρόικα (Ευρωπαϊκή Ενωση - Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), η κυβέρνηση PSD-CDS προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την καπιταλιστική κρίση στην οποία οδηγήθηκε η χώρα λόγω της πλουσιοπάροχης χρηματοδότησης των μονοπωλίων του βιομηχανικού και τραπεζικού κεφαλαίου, που εφαρμόζεται εδώ και δεκαετίες στην Πορτογαλία όπως και σε ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο. 
Τώρα, προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση και πάλι σε όφελος του κεφαλαίου, ελαχιστοποιώντας τις απώλειές του, εξαπολύεται μία ολομέτωπη επίθεση σε βάρος των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων του λαού.

Χαρατσώνουν το λαό για τα κέρδη του κεφαλαίου

Οι θυσίες που απαιτεί από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους η αστική κυβέρνηση στην Πορτογαλία, όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα, γίνονται για την κερδοφορία των καπιταλιστών και αποσκοπούν να κάνουν ακόμα πιο φτηνή την τιμή της εργατικής δύναμης, ώστε το κεφάλαιο να ξεκινήσει από καλύτερη θέση όταν έρθει η φάση της ανάπτυξης.

Το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας + Γιάννη μου το μαντήλι σου .

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ

ftou1000kaka

ΑΙΓΥΠΤΟΣ: Οι μάσκες έπεσαν για στρατό και «Αδελφούς Μουσουλμάνους»

Εκρηκτική παραμένει η ατμόσφαιρα στην Αίγυπτο και ιδιαίτερα στην πρωτεύουσα Κάιρο, μία βδομάδα μετά την έναρξη των νέων μεγάλων καθημερινών διαδηλώσεων κατά του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου που ανέλαβε την εξουσία μετά την εκδίωξη Μουμπάρακ. 
Εννιά μόνο μήνες μετά από την αποχώρησή του από το τιμόνι της πολυπληθέστερης αραβικής χώρας, αυτό που μεγάλα τμήματα των διαδηλωτών φοβόντουσαν μοιάζει να έχει γίνει πραγματικότητα: Οι διαδηλώσεις του περασμένου Γενάρη και Φλεβάρη, ο φόρος αίματος του αιγυπτιακού λαού δεν οδήγησε παρά στην αντικατάσταση του Μουμπάρακ από το στρατό, από τον οποίο και ο ίδιος προέρχεται άλλωστε, χωρίς, επί της ουσίας, να αλλάξει τίποτε άλλο.

Τα σημάδια ήταν ανησυχητικά πολύ πριν ξεσπάσει το νέο κύμα διαδηλώσεων, αν και κατά διαστήματα διαμαρτυρίες κατά της διατήρησης της εξουσίας από το στρατό είχαν γίνει. Το πρώτο μεγάλο ξέσπασμα, όμως, ήρθε στις αρχές Οκτώβρη όταν σημειώθηκαν αιματηρά επεισόδια ανάμεσα στο στρατό και σε χριστιανούς κόπτες διαδηλωτές, στο Κάιρο (26 νεκροί, περισσότεροι από 200 τραυματίες).

Το ευρώ, η δραχμή και η πάλη για την εργατική εξουσία...

Ευρώ ή δραχμή; 
Το ερώτημα αυτό πλανιέται στα αστικά επιτελεία, στα αστικά ΜΜΕ, από το ενδεχόμενο να αποπέμψουν την Ελλάδα από την ευρωζώνη λόγω χρεοκοπίας. 
Ως ερώτημα πλανιέται και στο χώρο του οπορτουνισμού, όλους δηλαδή τους χώρους που με τον ένα ή άλλον τρόπο είναι σταθερά προσανατολισμένες στον καπιταλιστικό τρόπο ανάπτυξης, όλους όσοι είναι πεισμένοι ότι το καπιταλιστικό σύστημα είναι αιώνιο και αξεπέραστο και ότι θα συνεχίσει να είναι κυρίαρχο τα επόμενα χρόνια, τις επόμενες δεκαετίες και γιατί όχι τους επόμενους αιώνες. Απλώς, στις σημερινές συνθήκες της όξυνσης της οικονομικής κρίσης και του εντεινόμενου ανταγωνισμού εντός και εκτός των πλαισίων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τον ελληνικό καπιταλισμό να βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, καθώς δέχεται τεράστια πίεση και μεγάλους κλυδωνισμούς στο εσωτερικό του, οι κυρίαρχοι κύκλοι του μονοπωλιακού κεφαλαίου προβληματίζονται και εξετάζουν όλα τα ενδεχόμενα. 
Υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι το σύστημα καπιταλιστικής εκμετάλλευσης θα παραμείνει αλώβητο και ανέγγιχτο, ανεξάρτητα από το πώς θα διαμορφωθούν οι συμμαχίες της αστικής τάξης στο προσεχές μέλλον.

Ταξικό μίσος κατά των εργαζομένων ...

Το ταξικό μίσος κατά των εργαζομένων, οι ύμνοι στο μονοπωλιακό κεφάλαιο, οι προσδοκίες που τρέφει η ολιγαρχία της χώρας, ότι η, μακράς πνοής και όχι συγκυριακή, κυβέρνηση του μαύρου μετώπου, θα επιτύχει εκεί που απέτυχε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, να τσακίσει δηλαδή το λαϊκό κίνημα και να επιβάλει τις πολιτικές του μνημονίου, αλλά και η αναπαραγωγή των πολιτικών και ιδεολογικών αδιεξόδων της αστικής τάξης, σε ό,τι αφορά την οικονομική κρίση και τις διόδους διεξόδου από αυτή, προβάλλουν ανάγλυφα στην τελευταία ενδιάμεση Εκθεση Νομισματικής Πολιτικής, που παρουσίασε η Τράπεζα της Ελλάδας.

Με το ταξικό ένστικτο που τη διακρίνει, ως θεματοφύλακα των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, η Τράπεζας της Ελλάδας, μέσω της έκθεσης, εκπέμπει δραματικά σήματα SOS, και προειδοποιεί ότι η κατάσταση για τον ελληνικό καπιταλισμό, είναι εξαιρετικά κρίσιμη, δεδομένου ότι εκείνο που διακυβεύεται σήμερα, μετά από 17 μήνες εφαρμογής του μνημονίου, είναι η παραμονή ή όχι της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ.

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ : Κερασάκι στην τούρτα η υπογραφή σε παλιά και νέα μνημόνια.

«Καλωσορίζουμε το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία εξέφρασε την υποστήριξή της για τους βασικούς αντικειμενικούς στόχους και τις πολιτικές του προγράμματος το οποίο υποστηρίζεται από το πρόγραμμα ύψους 110 δισεκατομμυρίων ευρώ σε οικονομική υποστήριξη από τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας και το Ταμείο. 
Το ΔΝΤ εκφράζει ικανοποίηση ότι η ΝΔ δεσμεύτηκε να διαβεβαιώσει ότι όποιες αλλαγές στις πολιτικές ενδέχεται να προτείνει, θα είναι συνεπείς με το βασικό πλαίσιο αυτού του προγράμματος» (Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΔΝΤ την περασμένη Πέμπτη).

***

Απόλυτα δικαιολογημένα είναι τα εύσημα που απέσπασε η ηγεσία της ΝΔ από το ΔΝΤ, μετά την τελευταία επιστολή του Α. Σαμαρά στους επικεφαλής της τρόικας (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ). Αντίστοιχη άλλωστε ήταν η υποδοχή της και από τους άλλους αποδέκτες, όπως και από την ντόπια πλουτοκρατία, το γενικό συμφέρον της οποίας υπηρετεί η στρατηγική της ΝΔ. 

Ορος επιβίωσης και ανατροπής είναι η οργάνωση του αγώνα.

«Η οργάνωση είναι πλέον όρος επιβίωσης για μας».

Με αυτά τα λόγια συμπύκνωσε ένας εργαζόμενος στο Αιγάλεω την αναγκαιότητα να συγκροτηθούν παντού Λαϊκές Επιτροπές, επιτροπές περιφρούρησης, «πυρήνες» λαϊκής παρέμβασης και αλληλεγγύης. Πράγματι, όταν διακυβεύονται ακόμα και το ρεύμα, η στέγη, το φαγητό, το σχολείο, το φάρμακο και το νοσοκομείο, μόνο η λαϊκή οργάνωση, που θα ακυρώνει στην πράξη την αντιλαϊκή πολιτική, θα βάζει εμπόδια στην εφαρμογή της βαρβαρότητας, μπορεί να εξασφαλίσει την επιβίωση χιλιάδων οικογενειών. Και αυτή η λαϊκή παρέμβαση πρέπει να θεριέψει. 

Να γίνει πράξη παντού το «κανένας εργάτης μόνος του στην κρίση, ένας για όλους και όλοι για έναν».

Η βαρβαρότητα εξαπλώνεται μέρα τη μέρα: Ανεργος οικοδόμος στη Χίο με έξι παιδιά ζει εδώ και τέσσερις μήνες χωρίς ρεύμα! Ζευγάρι ανέργων στη Θεσσαλονίκη ζει με κεριά! Παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο υποσιτισμένα και λιποθυμούν! Ως πότε,

"ΜΗΧΑΝΗ" ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΠΤΥΧΙΩΝ...

Σε «μηχανή» παραγωγής πτυχίων πολλών ταχυτήτων, χωρίς αντίκρισμα και, σε πολλές περιπτώσεις, χωρίς επιστημονικό περιεχόμενο μετατρέπονται τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, με το νόμο - πλαίσιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση. 

Τα Ιδρύματα, εάν εφαρμοστεί ο νόμος, θα γίνουν εκτός των άλλων ένας τόπος εμπορίου ελπίδων, όπου φοιτητές κάθε ηλικίας θα προσδοκούν ένα καλύτερο εργασιακό μέλλον, «επενδύοντας» σ' ένα πιστοποιητικό, μετά από σεμιναριακά μαθήματα. 

Παράλληλα, τα «κανονικά» πτυχία θα υποβαθμιστούν ακόμα περισσότερο, αφού θα «ανταγωνίζονται» τα γρήγορα μαθήματα κατάρτισης και επανακατάρτισης.

Το πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ θα προσφέρουν «πτυχία» τριών διαφορετικών κατηγοριών! 

Τα πτυχία «πρώτης κατηγορίας» είναι τα γνωστά και σήμερα, μετά από εισαγωγή από πανελλαδικές εξετάσεις κι ένα πρόγραμμα σπουδών. 

Τα νέα «πτυχία» που θεσμοθετεί ο νόμος - πλαίσιο είναι δύο ειδών, τα ...μισά «πτυχία», δηλαδή ένας κύκλος σπουδών, μικρότερης διάρκειας, που οδηγεί σε πιστοποιητικό και τα «πτυχία» από τις «Σχολές Διά Βίου Μάθησης», οι οποίες θα έχουν δυνατότητα επιβολής διδάκτρων.

Πότε επιτέλους θα μπει τέρμα;

• 
  
• Διδάγματα από το παρελθόν         

“Πότε λοιπόν θα μπει τέρμα στα έργα του μανιασμένου μας χρεωκόπου; 

Θα τα καταφέρει άραγε για πολύ ακόμα να ζήσει μπαλώνοντας κάθε μέρα τις τρύπες στον πολιτικό και οικονομικό του προϋπολογισμό με δέρμα από το ζωντανό κορμί του λαϊκού οργανισμού; 

Από πολλούς παράγοντες θα εξαρτηθεί η μεγαλύτερη ή μικρότερη διάρκεια της αναβολής που θα δώσει η ιστορία στον χρεωκόπο μας^.  ένας όμως από τους σπουδαιότερους θαναι ο βαθμός της επαναστατικής δραστηριότητας που θα δείξουν οι άνθρωποι που έχουν αντιληφθεί την ολοκληρωτική χρεωκοπία του σημερινού καθεστώτος. Η αποσύνθεση του προχώρησε πάρα πολύ, ξεπέρασε σημαντικά την πολιτική κινητοποίηση των κοινωνικών στοιχείων που προορίζονται να γίνουν οι νεκροθάφτες του. 

Η κρίση του 1932... (ίδιες οι πολιτικές των αστών)...

Σε περιόδους σαν τη σημερινή, που η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει και οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις οξύνονται με εκρηκτικό τρόπο, αυξάνονται και οι δυσκολίες του αστικού πολιτικού συστήματος να τη διαχειριστεί, ενώ τα αστικά κόμματα πραγματοποιούν ελιγμούς τρικλοποδιάς και τσακίσματος του ταξικού εργατικού - λαϊκού κινήματος που εκδηλώνει τάσεις ανόδου. 

Βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη οι εκβιασμοί, η ιδεολογική τρομοκρατία και ο αντικομμουνισμός μαζί με την προσαρμογή της αστικής πολιτικής στα νέα δεδομένα: Οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις, που τις εμφάνιζαν ως εγγύηση σταθερότητας, γίνονται ανεπαρκείς μπροστά στην ανάγκη της συναίνεσης. 

Τα περί εθνικής σωτηρίας πάνε κι έρχονται, για να συγκαλύψουν την ταξική ουσία της πολιτικής. Η ομοφωνία των αστικών κομμάτων στη στρατηγική εξόδου από την κρίση σε βάρος των εργαζομένων γίνεται προσπάθεια να σκεπαστεί με αντιπολιτευτικές κορόνες των συγκυβερνώντων, την ίδια ώρα που διαμορφώνονται συγκυβερνήσεις κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων. 

Το ταξικό κίνημα σωστά επιδιώκει να μεγαλώσουν οι αστικές δυσκολίες και να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων.

Το 1932 βρισκόταν στο απόγειό της η μεγάλη οικονομική κρίση, που είχε πλήξει από το 1929 τα βασικά κέντρα του καπιταλιστικού συστήματος.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ: Εχθρική για το λαό η «οικονομική διακυβέρνηση»

Οι προτάσεις για την «οικονομική διακυβέρνηση», που παρουσίασε την Τετάρτη η Κομισιόν, ανεξάρτητα από τη μορφή που θα πάρουν με τις διαβουλεύσεις και τους συμβιβασμούς στα ευρωενωσιακά όργανα, συνιστούν κλιμάκωση της επίθεσης στους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα και, ταυτόχρονα, προσπάθεια ενίσχυσης των μονοπωλίων και της ανταγωνιστικότητάς τους.

Για να κατανοηθεί η σκοπιμότητα της οικονομικής διακυβέρνησης, πρέπει να ιδωθεί σε συνάρτηση με τη Στρατηγική ΕΕ 2020 και το Σύμφωνο για το Ευρώ, που αποτελούν θεμελιώδεις συμφωνίες ανάμεσα στα κράτη - μέλη για την τόνωση και θωράκιση της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, έναντι των άλλων ανταγωνιστικών οικονομιών.

Μπορεί οι διακηρύξεις της Κομισιόν γύρω από την οικονομική διακυβέρνηση να επικεντρώνουν στον έλεγχο των προϋπολογισμών και στην τήρηση των συμφωνηθέντων για τα Δημοσιονομικά, ωστόσο οι προϋπολογισμοί στα καπιταλιστικά κράτη - μέλη της ΕΕ και της Ευρωζώνης αποτελούν θεμελιώδες εργαλείο για το πέρασμα βαθιά αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που αφορούν στους όρους αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης και σχετίζονται με τα Εργασιακά, το Ασφαλιστικό, την Υγεία, την Παιδεία και άλλα.

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ.

Δρομολογούν το επόμενο κύμα της αντιλαϊκής επίθεσης.
Με πολυνομοσχέδιο στις αρχές Δεκέμβρη, κλείνουν τις εκκρεμότητες του παλιού μνημονίου και ετοιμάζουν το επόμενο.

Με κλιμακούμενους ρυθμούς συνεχίζεται ο σφαγιασμός μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών και δικαιωμάτων από την κυβέρνηση του «μαύρου μετώπου», επιβεβαιώνοντας την αναγκαιότητα ο λαός να ορθώσει ταξικό τείχος, να δυσκολέψει τη δράση και τις αποφάσεις της, να πολεμήσει την πολιτική της μέχρι να την ανατρέψει. 

Οι εξελίξεις στην ΕΕ, όπου η κρίση βαθαίνει, και η στρατηγική επιλογή της ντόπιας πλουτοκρατίας και των κομμάτων της να διασφαλίσουν με κάθε τρόπο την παραμονή στην Ευρωζώνη, είναι το εφαλτήριο της επίθεσης και των εκβιασμών προς την εργατική τάξη και το λαό, που θέλουν να χρεοκοπήσουν για να σωθεί το κεφάλαιο.

Καμώνεται τον πολέμιο... για να δηλώσει αφοσίωση.

Δεν ξεχνάει την αποστολή του το σιτιζόμενο από την ΕΕ Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, άλλωστε η δημιουργία του επιτράπηκε από την ΕΕ αφού υπέβαλε δήλωση αφοσίωσης στους σκοπούς της.

Προχτές, το προεδρείο του εξέδωσε ανακοίνωση για τα τεκταινόμενα στην ΕΕ. 

Αναφέρει σ' αυτήν: «Συντηρητικοί κύκλοι και λόμπι έχουν ήδη ανοίξει τη συζήτηση για την αναθεώρηση των Ευρωπαϊκών Συνθηκών σε ακόμα πιο αυστηρή κατεύθυνση. 

Η Ευρωπαϊκή Αριστερά σηκώνει το γάντι: Αγωνιζόμαστε για μια Ευρώπη της αλληλεγγύης και των κοινωνικών αναγκών, ενάντια στην Ευρώπη των αγορών. 

Θα παλέψουμε για τη ριζική αλλαγή των Συνθηκών στην κατεύθυνση του τερματισμού του νεοφιλελευθερισμού και προωθώντας τις ακόλουθες αρχές: 

Η διεθνής οικονομική κρίση και η θέση της Ελλάδας.

Μια έκδοση που περιέχει τα υλικά της σχετικής ημερίδας που οργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ στις 14 Μάη του 2009. 
Η έκδοση θέλει να συμβάλει στον ιδεολογικό εξοπλισμό των εργαζομένων που υφίστανται τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης και να τους εξοπλίσει στην πάλη για τη διέξοδο απ' αυτήν.

Στο προλογικό σημείωμα του βιβλίου επισημαίνεται το γεγονός ότι και από τις εισηγήσεις που κατατέθηκαν στη συζήτηση τεκμηριώθηκε παραπέρα η θέση του ΚΚΕ ότι η διεθνής καπιταλιστική οικονομία βιώνει μια βαθιά κρίση, με κύριο χαρακτηριστικό τον εκτεταμένο συγχρονισμό της. 

Είναι μια γενικευμένη κρίση υπερπαραγωγής, υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου.