RSA Animate - Crises of Capitalism

"ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ"....ΓΙΑ ΤΟ ΝΑΤΟ!

Στις αρχές του μήνα, ανακοινώθηκαν στις Βρυξέλλες τα στοιχεία του ΝΑΤΟ σχετικά με το αν και κατά πόσον ανταποκρίνονται τα μέλη της Συμμαχίας στις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει, όσον αφορά το σκέλος των αμυντικών τους δαπανών.

Ως άνθρωποι και ως πατριώτες βρισκόμαστε, λοιπόν, στην εξαιρετικά «περήφανη» (και «πατριωτική») θέση να σας το αναγγείλουμε:

Η Ελλάδα διέπρεψε!

Η χώρα που Περικλέους, του Λεωνίδα (του Σπαρτιάτη) και του Παπανδρέου (του... σοσιαλιστή), η χώρα που τελεί υπό την «τεχνική βοήθεια» του ΔΝΤ και χορεύει υπό την (καλλιτεχνική) μπαγκέτα της ΕΕ, η χώρα που κόβει μισθούς από τους εργάτες, που περικόπτει συντάξεις από τους συνταξιούχους και αποκόπτει αποζημιώσεις από τους απολυμένους, η χώρα των πρωτομινίστρων Παπακωνσταντίνου και Λοβέρδου κατέκτησε (με το σπαθί της) το «αργυρούν μετάλλιον», ήγουν την αξιοθαύμαστη και
περίλαμπρη δεύτερη θέση - επί συνόλου 28 μελών του ΝΑΤΟικού συναπαντήματος!

Με άλλους λόγους, η Ελλάς εντός του 2009, κατόρθωσε (ήταν η μία από τις μόλις 5 χώρες που το πέτυχαν) και ξόδεψε ποσό πάνω από το 2% του ΑΕΠ της για ΝΑΤΟικές δαπάνες, ποσοστό το οποίο έχει τεθεί ως κατώτατο όριο στο πλαίσιο της Συμμαχίας.

Για την ακρίβεια, η Ελλάδα συνέτριψε το όριο του 2% και εκτίναξε τις ΝΑΤΟικές στρατιωτικές της δαπάνες στο ποσοστό του 3,4% του ΑΕΠ, δηλαδή διέθεσε υπέρ ΝΑΤΟ ποσό, το οποίο ανέρχεται στα 7 δισ. ευρώ!

Με λίγη ακόμα προσπάθεια θα μπορούσαμε, μάλιστα, να ξεπεράσουμε ακόμα και τις ΗΠΑ σε ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς, οι οποίες πήραν βραχεία κεφαλή έναντι της Ελλάδος, και πρόσφεραν στο έτσι κι αλλιώς δικό τους ΝΑΤΟικό «μαγαζί», ποσό που αντιστοιχεί στο 4% του αμερικανικού ΑΕΠ (παρεμπιπτόντως: «ευχαριστούμε τις Ηνωμένες Πολιτείες»...).

Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους του «πατριωτισμού» του ΠΑΣΟΚ, καθώς και του αντιστοίχου της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ., υπενθυμίζουμε ότι τα χρήματα αυτά, τα 7 δισ. ευρώ δηλαδή, αν δεν είχαν διατεθεί για τους παγκόσμιους δολοφόνους, αλλά για τις ανάγκες του ελληνικού λαού, τότε όχι μόνο δε θα χρειαζόταν να επιβληθούν στο λαό τα μέτρα του περασμένου Μάρτη (αύξηση ΦΠΑ, αύξηση φόρων στη βενζίνη, κατάργηση δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και επιδομάτων αδείας σε μισθωτούς και συνταξιούχους, κατάργηση επιδόματος αλληλεγγύης κ.λπ.), αλλά θα υπήρχε και περίσσευμα για τα δημόσια ταμεία, ύψους 1,2 δισ. ευρώ!

Ενα επιπλέον στοιχείο που συνηγορεί υπέρ του «πατριωτισμού» των κυβερνώντων είναι και τούτο:

Οπως παραδέχονται (και καταγράφεται στην αναλογιστική μελέτη με την οποία συνοδεύουν το αντιασφαλιστικό τους τερατούργημα), το ποσό το οποίο κλέβουν από τα Ασφαλιστικά Ταμεία μέσω των ρυθμίσεων που προωθούν, ανέρχεται για το 2010 στο 0,1% του ΑΕΠ, ήτοι 240 εκατομμύρια ευρώ.

Και πού πάνε αυτά τα εκατομμύρια που βουτάνε από τους ασφαλισμένους; Πριν όποιας άλλης απάντησης, για τον καλύτερο προσδιορισμό των κλεπταποδόχων, ας έχουμε υπόψη και τούτο:

Οπως έχει παραδεχτεί το υπουργείο Αμυνας, το ετήσιο κόστος που συνεπάγεται για την Ελλάδα η αποστολή ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων για να υπηρετούν το ΝΑΤΟ σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Κοσσυφοπέδιο, Λίβανο κ.λπ., ανέρχεται ετησίως στα 300 εκατομμύρια ευρώ...

Φοροασυλία του κεφαλαίου

Τους γελοίους ισχυρισμούς των κυβερνώντων, αλλά και της ηγεσίας της ΝΔ ότι τάχα οι επιχειρήσεις στη χώρα μας είναι υπερφορτωμένες με φόρους και γι' αυτό δεν κάνουν επενδύσεις, έρχονται να τινάξουν στον αέρα τα επίσημα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας της ΕΕ. Σύμφωνα λοιπόν με τη «Γιούροστατ», ο φόρος επί του κεφαλαίου σε επίπεδο ΕΕ ανέρχεται στο ένα πέμπτο του συνόλου των φοροεισπράξεων. Σύμφωνα με τα στοιχεία της «Γιούροστατ», η μεγαλύτερη πηγή φορολογικών εσόδων στην ΕΕ είναι ο φόρος επί της εργασίας, ο οποίος αντιπροσωπεύει πάνω από το 40% των φοροεισπράξεων στην ΕΕ και ακολουθούν ο φόρος κατανάλωσης (περίπου 25% των φοροεισπράξεων) και ο φόρος επί του κεφαλαίου (περίπου το ένα πέμπτο των φοροεισπράξεων). Ειδικά στην Ελλάδα, ο φόρος επί της εργασίας ήταν 37%, έναντι 34,2% στην «ΕΕ των 27». Οσον αφορά στο φόρο επί του κεφαλαίου, ο χαμηλότερος δείκτης σημειώνεται στην Εσθονία (10,7%), στη Λιθουανία (12,4%) και στην Ιρλανδία (15,7%) (σ.σ. που όμως δε γλίτωσαν από το ΔΝΤ...), ενώ ο υψηλότερος στη Μ. Βρετανία (45,9%), στη Δανία (43,1%) και στη Γαλλία (38,8%). Κατά μέσο όρο, στην «ΕΕ των 27» ο φόρος επί του κεφαλαίου διαμορφώθηκε στο 26,1%. Ολως περιέργως όμως για την Ελλάδα δεν υπάρχουν στοιχεία το 2007 και το 2008. Το σίγουρο είναι ότι στην Ελλάδα σημειώνεται μία από τις μεγαλύτερες μειώσεις στο δείκτη φόρου εταιρειών την τελευταία δεκαετία από 40% το 2000 σε 24% το 2010...

Να γίνει η εκτέλεση αλλά με ... μεταβατική περίοδο

Δεν πειράζει που θα γίνει ο φόνος, αρκεί να γίνει λίγο αργότερα, να συνηθίσει πρώτα ο μελλοθάνατος στην ιδέα ότι θα σκοτωθεί.

Αυτή είναι η λογική που ξεδιάντροπα αναπαράγουν τα αστικά ΜΜΕ, από τις πρωινές ενημερωτικές μέχρι τις βραδινές σατιρικές εκπομπές, προσπαθώντας να απορροφήσουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων για τα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα. Ετσι και χτες το πρωί, στον ΑΝΤΕΝΝΑ, ερευνητές και δημοσιογράφοι φωνασκούσαν, δήθεν αντικρούοντας την αντιασφαλιστική στρατηγική της κυβέρνησης: μα και στην Αγγλία και στη Γερμανία αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησης, αλλά ... όχι κατευθείαν.

Τους είναι βολική πολύ αυτή η λογική. Γιατί έτσι και οι ίδιοι κρύβουν την πλήρη συμφωνία τους στο ξήλωμα κατακτήσεων χρόνων και μπορούν μετά να μετατοπίσουν τη συζήτηση στο ποιους και ποιους δεν πιάνει. Ενα μαράζι έχουν: πώς θα διασπάσουν τους εργαζόμενους και πώς θα αποκλιμακωθούν οι λαϊκές αντιδράσεις.

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Δε θα γράψουμε, συνειδητά, λέξη για τις λεπτομέρειες της απεργίας, ειδικά στο λιμάνι. Οσοι έζησαν από πρώτο χέρι την απεργία, κόντρα σε θεούς και δαιμόνους, κόντρα σε βιομήχανους, εφοπλιστές, την κυβέρνησή τους και τους εργατοπατέρες, περπατούν ήδη ένα μπόι ψηλότεροι. Αυτό φτάνει. Μαζί μ' εκείνο το πλατύ χαμόγελο που συναντήσαμε τ' απόγευμα της Τρίτης, στο λιμάνι...

Αφήνουμε τον «Πρετεντέρη» - όχι αυτόν, αυτός, όπως κάθε υπηρέτης, είναι λίγος, αλλά την τάξη που εκπροσωπείται από τη γραφίδα του - να διαπιστώνουν με τρόμο: «η Ελλάδα έχει καταντήσει η τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης. Οχι επειδή κατοικείται από κομμουνιστές. Αλλά επειδή κατοικείται από ανθρώπους που είτε σκέφτονται σαν κομμουνιστές, είτε έχουν περιέλθει σε εθελοντική ομηρία από κομμουνιστές».

Αντε να τους εξηγήσεις, τώρα, ότι είναι φρούδες οι ελπίδες τους ότι «η κοινωνία μας θα απελευθερωθεί από το σύστημα αξιών, ιδεών και αντιλήψεων (...) που ηττήθηκαν στον ελληνικό Εμφύλιο».

Ρε! απ' αυτή τη χαροτρομάρα θα πάτε στον αγύριστο (κι ας διαπιστώσουν, μετά, οι γιατροί «έμφραγμα μυοκαρδίου συνεπεία ισχυροτάτης αρνητικής ψυχολογικής συγκίνησης»).

Στ' αποδέλοιπα: «Ακόμα και οι οξύτεροι χαρακτηρισμοί δεν αρκούν για να περιγράψουν την αγριότητα», σημείωνε το ΚΚΕ με προχτεσινή ανακοίνωσή του, αναφερόμενο στο νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό.

Ε, αρκεί η ανάγνωση ενός προς ενός των μέτρων που προωθούνται για να επιβεβαιώσει - προσαυξήσει την εκτίμηση του ΚΚΕ.

Δε χρειάζεται να είναι κάποιος κομμουνιστής για να καταλήξει σ' αυτό το συμπέρασμα. Αρκεί να μετρήσει ο κάθε εργάτης τι παράγει καθημερινά, πόσα δεν εισπράττει, παρά το γεγονός ότι τα έχει παράξει, πόσα πρέπει να πληρώσει για να πάρει αυτά που ήδη έχει παράξει, και να τα συγκρίνει με τον απίθανο πλούτο που συγκεντρώνεται στα χέρια μιας χούφτας μονοπωλίων, έναν πλούτο που για να αυξηθεί κι άλλο απαιτεί να βουλιάξουν ακόμα περισσότερο οι εργάτες όλης της Γης στην εξαθλίωση.

Οι εργάτες, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, ασφαλώς - και δυστυχώς συνάμα - δεν είναι κομμουνιστές. Μετράνε, όμως, το γεγονός ότι μόνο το ΚΚΕ ανέλυσε εξαρχής ένα προς ένα τα μέτρα, όπλισε την εργατική τάξη με επιχειρήματα, τράβηξε την κουρτίνα για να φανεί η βαρβαρότητα.

Ετσι, ένας κόσμος που δεν συμφωνεί ακόμα σε όλα με το ΚΚΕ, συμπεριφέρεται - διαπιστώνει η ίδια η αστική τάξη - σαν κομμουνιστής! Γεγονός που τρελαίνει την αστική τάξη.

Και αυτή είναι η μεγαλύτερη ήττα της. Αυτήν την ήττα δεν μπορεί να δεχτεί. Σου λέει: τους τσάκισα με τόνους ναπάλμ, τους κρέμασα, τους εκτέλεσα, τους τύλιξα σε μια κόλλα χαρτί, δουλειά δεν έβρισκαν, επιβίωσαν σε ξερονήσια και φυλακές και το χειρότερο: έμειναν όρθιες οι ιδέες τους, τόσο, που να απειλούν πλέον ευθέως τα κέρδη...

Κατά συνέπεια, ότι θα φτάσει η κυβέρνηση της αστικής τάξης ξανά και στην απαγόρευση αυξήσεων στους μισθούς με νομοθετικές πράξεις, δεν πρέπει να ξαφνιάζει. Παλιά τους τέχνη κόσκινο. Αλλά και δική μας παλιά εμπειρία για το πώς αντιμετωπίζεις τις νομοθετικές πράξεις της κυβέρνησης της αστικής τάξης...

Ασχετο: Ξάφνου, διάφοροι ανακάλυψαν ότι κάτι συμβαίνει με τα νοσοκομεία και προτείνουν «απολύμανση» και «τιμωρία των υπευθύνων».

Η δική μας άποψη είναι πιο απλή: Σάρωμα θέλει όλο το σύστημα που αφήνει τα νοσοκομεία στους εμπόρους που τα γεμίζουν μικρόβια για να μη γίνεσαι ποτέ καλά και να σε αρμέγουν, την τσέπη σου, και μόνη τιμωρία η ανατροπή του, μαζί και όσων το στηρίζουν. Γιατί οι έμποροι που ελέγχουν το σύστημα, τη ζωή τη βλέπουν σαν εμπόρευμα από το οποίο μπορούν να κερδίσουν πολλά. Πατάνε στην αγωνία του ανθρώπου για την ίδια του τη ζωή.

Κι όμως, μπορούν να ηττηθούν στο ίδιο το δικό τους γήπεδο. Παράδειγμα με κουίζ: Πόσο κοστίζει το γιάτρεμα - σε δημόσιο νοσοκομείο - ενός σπασίματος ισχύου για έναν γέροντα που μπήκε στην οικοδομή 12 χρόνων, βγήκε στη σύνταξη 60 χρόνων και παίρνει σύνταξη 660 ευρώ; Οι πρώτες ανεπίσημες κρούσεις μιλάνε για 300 ευρώ για «να βρεθεί» χειρουργός που «θα κάνει» την επέμβαση. Δηλαδή, για το ξεκίνημα της διαδικασίας. Ο γέροντας που μας έστειλε χτες από το ΚΑΤ τις πληροφορίες αποφάσισε να μην πληρώσει δεκάρα και να παραμείνει στο κρεβάτι «να με ταΐζουν και να με ξεσκατίζουν μέχρι να ψοφήσω, έτσι κι αλλιώς δεν μπορώ να κουνηθώ πια». Διέταξε ήδη τα παιδιά του να μην εμφανιστούν καν εκεί. Για να μετρηθεί στην πράξη πως όσο ισχυρό κι αν εμφανίζεται ένα σύστημα, ακόμα πιο ισχυρή μπορεί να είναι η αντίσταση σ' αυτό. Τίμημα η ίδια η ζωή. `Η, εμείς, ή, αυτοί!

Υπουλη αστική προπαγάνδα

Η απεργία έγινε. Και στα λιμάνια. Οι ναυτεργάτες νίκησαν, αντιμετωπίζοντας παλικαρίσια την τρομοκρατία εφοπλιστών και φιλοεφοπλιστικών αποφάσεων των δικαστηρίων, με αμέριστη την ταξική αλληλεγγύη των άλλων εργαζομένων. Η ύπουλη αστική προπαγάνδα ότι οι απεργίες, και ειδικά των ναυτεργατών, υπονομεύουν την ανάπτυξη, συνεχίζεται. Πουλάνε ψέμα. Η οικονομική κρίση υπονομεύει την καπιταλιστική παραγωγή, την ανάπτυξη. Τα χρέη, τα ελλείμματα δε δημιουργήθηκαν επειδή φαγώθηκαν τα λεφτά σε μισθούς και επιδόματα, όπως είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης στην «Καθημερινή της Κυριακής». Τα λεφτά φαγώθηκαν από τις φοροαπαλλαγές των μεγαλοεπιχειρηματιών, των εφοπλιστών, από τις επιδοτήσεις στους καπιταλιστές για επενδύσεις, από τα έργα υποδομών, που για την κατασκευή τους χρηματοδοτεί το κράτος τους επιχειρηματίες, που βγάζουν τεράστια κέρδη. Χρήμα υπάρχει συγκεντρωμένο στους τραπεζίτες, στους βιομήχανους, που δεν επενδύουν λόγω κρίσης, στους εφοπλιστές που ναυπηγούν βαπόρια στην Ασία και όχι στην Ελλάδα. Αυτοί παίρνουν το κρατικό χρήμα, θησαυρίζουν από τα κέρδη. Ο λαός πληρώνει. Και σε περιόδους καπιταλιστικής ανάπτυξης και σε περιόδους κρίσης. Να γιατί είναι παράνομο το μνημόνιο, τα μέτρα που οδηγούν το λαό στη χρεοκοπία, στην ανεργία και τη φτώχεια. Η κλοπή του πλούτου, που παράγουν οι εργάτες, από τους καπιταλιστές, υπονομεύει την ανάπτυξη. Χωρίς καπιταλιστές, ο πλούτος δε θα πήγαινε στις τσέπες τους αλλά στην κοινωνία. Δεν θα υπονομεύονταν η παραγωγή, η ανάπτυξη, θα υπήρχε δουλειά, αξιοπρεπής ζωή για όλους. Δε θα υπήρχε κρίση, αλλά ανάπτυξη σε όφελος του λαού. Δεν είναι καταστροφή οι απεργίες. Καταστροφή της ζωής του λαού είναι η κλοπή του πλούτου από τους μεγαλοεπιχειρηματίες.