Διαχρονικό μίσος για το λαϊκό κίνημα...

Μόνιμος υποστηρικτής της κυρίαρχης πολιτικής και αθεράπευτος πολέμιος του οργανωμένου ριζοσπαστικού λαϊκού κινήματος και του ΚΚΕ, ο Λεωνίδας Κύρκος επιβεβαιώνει τον διαχρονικό υπονομευτικό ρόλο του χώρου της λεγόμενης «ανανεωτικής αριστεράς». 
Μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής», ξεκαθαρίζει ότι «ποτέ δεν είδα με συμπάθεια τα κινήματα ανυπακοής και απειθαρχίας, ιδίως όταν διαμορφώνονται από εντελώς ετερόκλητες δυνάμεις, αλλά και από τους λεγόμενους αγανακτισμένους πολίτες (...) Για την ιστορία να σας θυμίσω πάντως ότι και ο Μουσολίνι ήταν θιασώτης των απολίτικων και λαϊκίστικων κινημάτων ανυπακοής και απειθαρχίας». 
Δε χρειαζόταν βέβαια η ομολογία Κύρκου και οι άθλιοι συνειρμοί που προσπαθεί να

Για την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου...

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ...ΠΟΛΥΣΚΕΦΤΕΙ η Κομισιόν ενέκρινε το σχέδιο της κυβέρνησης για έξτρα παροχή εγγυήσεων της τάξης των 30 δισεκατομμυρίων ευρώ στις ελληνικές τράπεζες.

Βλέπετε, όταν πρόκειται να επιχορηγηθεί το κεφάλαιο, όλα γίνονται ταχύτατα, με συμφωνίες σε χρόνο ρεκόρ και φυσικά χωρίς ιδιαίτερους ελέγχους και αριθμητικά τερτίπια.

Αυτά την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση με το κλιμάκιο της τρόικας ήδη διαπραγματεύεται πώς θα κάνει περισσότερες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και σε οτιδήποτε αφορά το λαό.

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ φυσικά αδυνατεί να ασχοληθεί με αυτά τα ...λογιστικά. Συζητά την κατάσταση σε θεωρητικό επίπεδο με τον Τζορτζ Σόρος, καθότι θέλει να βρει ...καινούριες ιδέες.

Είναι σαφές φυσικά - και μόνο από το ποιον ζητάει συμβουλές - το πού σκέπτεται να το πάει το πράγμα. Κάτι σαν το «δείξε μου τον φίλο σου...»

Α, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ, με τις νέες ρυθμίσεις που προωθεί το υπουργείο Οικονομικών μια εμπορική εταιρεία θα μπορεί να στηθεί - λένε - σε μία μόλις ώρα! Αυτό θα πει ταχύτητα...

Καμιά συμπόνια για τα αδιέξοδά τους...

Οσο τα αδιέξοδα αυξάνουν, τόσο πιο γοερό ακούγεται και το κλάμα των κροκόδειλων για το κακό που έρχεται. Και είναι κλάμα κροκόδειλου το κλάμα τους για τα δεινά των λαϊκών στρωμάτων, γιατί αυτό που ψάχνουν δεν είναι λύση για τα λαϊκά στρώματα, αλλά μια ακόμα συνταγή για καλύτερη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, ώστε η πολιτική για την ενίσχυση του κεφαλαίου να εφαρμοστεί με τις μικρότερες δυνατές ζημιές για τους ίδιους τους καπιταλιστές.

Μικρές ειδήσεις στις πίσω σελίδες του αστικού Τύπου υπενθυμίζουν ότι όποτε η εργατική τάξη, συνολικότερα τα φτωχομεσαία λαϊκά στρώματα, ανέχτηκαν ή και υιοθέτησαν λύσεις που προτάθηκαν από την αστική κυβέρνηση, έχασαν. Απόδειξη τα νέα στοιχεία που δίνονται για το χρήμα των ασφαλιστικών ταμείων που παίχτηκε στον τζόγο και βαίνει διαρκώς μειούμενο. Ο τζόγος είχε προβληθεί σαν μια σημαντική ευκαιρία για τα Ταμεία να αυξήσουν το χρήμα τους. Και είχε χειροκροτηθεί από τους εργατοπατέρες που σήμερα παριστάνουν τους έκπληκτους.

«Αν δε γονάτιζε η καμήλα, δε θα την εφορτώνανε»

Πριν έναν ακριβώς χρόνο το παραμύθι, για να σερβιριστεί η αντιλαϊκή βαρβαρότητα, ήταν ότι όλα γίνονταν για«να μην χρεοκοπήσουμε».

Σήμερα το νέο παραμύθι είναι ότι αυτά που έχει προαποφασίσει η κυβέρνηση θα γίνουν με στόχο «να μην αναδιαρθρωθούμε».

Στο τέλος αυτό που απομένει στον ελληνικό λαό είναι να μετράει τα ψέματα που κάθε τρεις και λίγο εκτοξεύουν με απύθμενο θράσος οι «σωτήρες» του, υποσχόμενοι ότι«δεν» θα πάρουν νέα μέτρα.

Στο τέλος - τέλος αυτό που θα έχει απομείνει θα είναι η απόλυτη χρεοκοπία των λαϊκών στρωμάτων και η ριζική εξάρθρωση και καταβαράθρωση της ύπαρξής τους.

Αλλά η ιστορία δεν είναι «μονόδρομος». 

«Πες μου τους φίλους σου... »

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Αναδιακαταβαράρθρωση.

Ο κ. Σόρος είναι ο επιφανής «επενδυτής» που το Σεπτέμβρη του 1992 επιτέθηκε ως γνήσιο αρπακτικό στη στερλίνα της Αγγλίας, «εξοικονομώντας» για τον εαυτό του και τους κεφαλαιούχους πελάτες του μερικά δισεκατομμύρια δολάρια, τα οποία βεβαίως φορτώθηκαν - με τη μορφή του χρέους - πάνω στις πλάτες των Βρετανών εργαζομένων.

*

Ο κύριος Σόρος είναι ένας εξπέρ των περίφημων «hedge funds». Από το 1973, που δημιούργησε το «Quantum Fund», έχει εξασφαλίσει στους πελάτες του 35 δισ. δολάρια, στα οποία δεν συμπεριλαμβάνονται οι προμήθειες για τον «κόπο του». Κατέχει περίοπτη θέση στην πρώτη δεκάδα των ιδρυτών των κορυφαίων «hedge funds» του κόσμου που μέσα από την κερδοσκοπία έχουν απομυζήσει πάνω από 182 δισ. δολάρια τις τελευταίες δεκαετίες.

Η κρίση...

Συνεχίζεται με ένταση στα αστικά επιτελεία η κουβέντα για τα περί αναδιάρθρωσης ή όχι του χρέους και τι ωφελεί την οικονομία. 
Οι διαφορετικές προσεγγίσεις εκφράζουν αφ' ενός διαφορετικές μορφές διαχείρισης της κρίσης, αφ' ετέρου αντιθέσεις ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου. 
Η αναδιάρθρωση του χρέους οδηγεί σε «κούρεμα» του χρέους που σημαίνει ότι οι Τράπεζες θα χάσουν μέρος της αξίας των ομολόγων κρατικών χρεών που διαχειρίζονται. 
Εδώ είναι και το πρόβλημα. 
Γιατί η κρίση, στο πλαίσιο του καπιταλισμού, δεν ξεπερνιέται χωρίς καταστροφή και κεφαλαίου μαζί με την καταστροφή εργατικής δύναμης. 
Να γιατί λέμε ότι επιδιώκουν ελεγχόμενη χρεοκοπία. 

Πενήντα και οχι μονο... πουλημενοι δημοσιοκάφροι...

Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να παρατηρήσει κάποιος ποιοι είναι οι δημοσιογράφοι που έχουν παραμείνει πιστοί στους νταβατζήδες της διαπλοκής και ουρλιάζουν από τα παράνομα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά κανάλια, κατηγορώντας όλους τους εργαζόμενους.
Στα καθεστωτικά ΜΜΕ επικρατεί σήμερα τρομοκρατία σε βάρος των εργαζομένων. Χιλιάδες δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί υπάληλοι έχουν απολυθεί και όσοι παραμένουν ζουν σε καθεστώς τρόμου και περιμένουν ανά πάσα στιγμή την αναγγελία της απόλυσής τους.
Την ίδια στιγμή, καμιά πενηνταριά δημοσιογράφοι –δεν θα είναι παραπάνω- παίζουν το άθλιο παιχνίδι των αφεντικών τους και κατηγορούν μέσα από παράνομους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς όλες τις κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες που διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Κατηγορούν ακόμα και τους συναδέλφους τους που δεν είναι τόσο «πετυχημένοι» όσο οι ίδιοι.