Είναι πάλη για την εξουσία...

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα; Οχι αναγκαστικά. Οχι, αν αντί να είναι πρωταγωνιστές των εξελίξεων οι καπιταλιστές, περάσουν στο προσκήνιο σαν πρωταγωνιστές οι εργάτες, το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων. Κι αυτό, η αντεπίθεση, γίνεται μέρα με τη μέρα όλο και πιο απόλυτος όρος ζωής.

Δεδομένα: Ετοιμο ένα νέο πακέτο αφαίμαξης των λαϊκών εισοδημάτων. Ετοιμη και η επόμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση με την αποφασιστική συνδρομή και της χώρας μας.

Από κοντά και κάτι παράξενα πανηγύρια για άμεσα κέρδη: Πήραμε τους Κινέζους από τη Λιβύη που όλο και κάποιο δολάριο άφησαν, πήραμε και τους Φιλιππινέζους που επίσης θα αφήσουν το κατιτί τους.

Τραπεζίτες... «αδέρφια μας»!

Πάνω από 10 δισ. ευρώ είναι αθροιστικά τα
καθαρά κέρδη
της Εθνικής και της Alpha από το 2002 και μετά.
Aυτή η ασύλληπτη κερδοφορία τους σε τίποτα
δε «βοήθησε» τον ελληνικό λαό.
Από πού προκύπτει, λοιπόν, ότι αν οι δυο τράπεζες
ενωθούν
και πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους,
τότε ο ελληνικός λαός θα «προκόψει»;...

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Με αφορμή το άτυχο φλερτ μεταξύ Εθνικής και Αlpha Bank, ένας νέος γύρος συζήτησης έχει ξεκινήσει για τις «αναξιοπαθούσες» τράπεζες. Στο πλαίσιο αυτό, προωθείται νέο πακέτο «εγγυήσεων» προς τους τραπεζίτες, αυτήν τη φορά ύψους 30 δισ. ευρώ!
Η ενίσχυση των τραπεζών - σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα - θα γίνει για το «καλό της οικονομίας», για το «καλό της κοινωνίας» και επ' ωφελεία όλων (βεβαίως, βεβαίως...) των ανθρώπων.
Καθώς, όμως, είναι γνωστή η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η πλειοψηφία των ανθρώπων στην Ελλάδα, χρήσιμο είναι να γυρίσουμε λίγα χρόνια πίσω. Για να θυμηθούμε τι συνέβαινε - κατά την ίδια περίοδο που η λαϊκή πλειοψηφία όδευε στη σημερινή συμφορά - με μια άλλη κατηγορία ανθρώπων, η οποία τυγχάνει μιας οικτρής μειοψηφίας.
Να δούμε, δηλαδή τι γινόταν με τους τραπεζίτες.

Επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια...

Ε, ΔΕ ΘΕΛΕΙ και πολύ μεγάλη φαντασία για να καταλάβουμε πού το πάνε οι Αμερικανοί και η Ευρωπαϊκή Ενωση στην υπόθεση της Λιβύης.
Αλλωστε, το έχουμε ξαναδεί το έργο.
Προφανώς, τα αμερικανικά πολεμικά πλοία που έχουν αρχίσει να μαζεύονται στα πέριξ και γενικώς στη Μεσόγειο δεν έχουν πάει εκεί για τουρισμό και είναι βέβαιο πως δε μεταφέρουν τρόφιμα για πρόσφυγες.
Γιατί μπορεί αυτές τις μέρες οι πάντες (Αμερικανοί, ΝΑΤΟικοί, Ευρωπαίοι) να «σκίζονται» για τους πρόσφυγες και τα «δημοκρατικά δικαιώματα» του λαού της Λιβύης, αλλά τα ...ίδια έλεγαν για το Ιράκ και το Αφγανιστάν.