6 Οκτ 2011
Ιδεολογικά και πολιτικά χρεοκοπημένος ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.
Την επιζήμια για τις λαϊκές συνειδήσεις ρητορεία περί«παράδοσης της χώρας στους μεγάλους προστάτες»,περί «εισβολής στη χώρα μιας κυριαρχίας η οποία βεβαίως έρχεται απ' έξω, αλλά σε αγαστή συνεργασία με Ελληνες που έχουν προδώσει την πατρίδα πολύ πριν έρθουν οι ξένοι δυνάστες να την καταλάβουν», αναπαρήγαγε χτες σε τηλεοπτική του συνέντευξη (ΑΛΤΕΡ), βγάζοντας λάδι την κυβέρνηση και τη φιλομονοπωλιακή στρατηγική της, το ρόλο της ντόπιας πλουτοκρατίας στο ξεζούμισμα του λαού.
Στη βάση αυτής της ρητορείας, τοποθέτησε την πρόταση - κάλεσμα συνεργασίας προς «τις δυνάμεις του πρώην ΠΑΣΟΚ, γιατί δεν είναι ΠΑΣΟΚ αυτό τώρα,
Με χυδαίο αντικομμουνισμό...ξορκίζουν το φόβο τους
Δεν ξέρουμε αν η περιέργεια ή το καθήκον οδήγησαν τον αρθρογράφο της «Καθημερινής» Η. Μαγκλίνη στο πρώτο Νεκροταφείο, την περασμένη Κυριακή, για να παρακολουθήσει την εκδήλωση του ΚΚΕ για τον Νίκο Ζαχαριάδη.
Αν κρίνουμε από το χτεσινό του άρθρο βρέθηκε εκεί κινούμενος από το καθήκον να χτυπηθεί το ΚΚΕ, η ιστορία του και η πολιτική του πρόταση.
Δεν θα ασχοληθούμε με τις κρίσεις του για το αισθητικό μέρος της εκδήλωσης. Ποσώς μας ενδιαφέρει αν του άρεσαν ή όχι οι αφίσες, τα τραγούδια, τα συνθήματα, ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο ανέγνωσε την απόφαση για αποκατάσταση του Ν. Ζαχαριάδη η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα.
Η ειρωνεία που διαπερνά τα δύο τρίτα του άρθρου του, αφιερωμένα στα παραπάνω, δεν αποσκοπεί παρά στο να προετοιμάσει τον αναγνώστη να καταπιεί το «πικρό ζουμί» του άρθρου που βρίσκεται στις εξής αράδες:
Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΑΜΑΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΩΤΟΤΥΠΙΑΣ...
Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συκοφαντική επίθεση
της Α. Διαμαντοπούλου κατά των μαθητών και του ΚΚΕ.
Η υπουργός της αμάθειας και της φωτοτυπίας, αντί να απολογηθεί στους χιλιάδες γονείς και μαθητές για την απαράδεκτη κατάσταση που αντιμετωπίζουν στα σχολεία και στη ζωή τους, είχε το θράσος να παρουσιάσει τους μαθητές βάνδαλους και καταστροφείς των σχολείων τους, να συκοφαντήσει τους αγώνες τους, το οργανωμένο μαθητικό κίνημα και να επιτεθεί στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ που στηρίζουν το δίκαιο αγώνα τους.
Ενώ γνωρίζει ότι το οργανωμένο μαθητικό κίνημα δεν έχει καμία σχέση με ενέργειες που δυσφημούν την πάλη των μαθητών, βρίσκεται σε παραλήρημα, συναγωνίζομενη άλλα στελέχη της κυβέρνησης σε αντιδραστικότητα μέτρων, αυταρχισμού, προβοκάτσιας και καταστολής, ανταποκρινόμενη στην εύνοια της πλουτοκρατίας και των συμμάχων της στην ΕΕ και στις ΗΠΑ.
Ποιος κλείνει τα σχολεία;
Ενα μήνα τώρα που έχουν ανοίξει τα σχολεία, βλέπει κανείς καθημερινά τους μαθητές να φεύγουν από το σχολείο με τις τσάντες στην πλάτη, στις 11 και στις 12 το μεσημέρι...
Πηγαίνουν στο σπίτι να διαβάσουν για το φροντιστήριο.
Οχι λόγω κατάληψης!
Αλλά επειδή λείπουν από τα σχολεία εκπαιδευτικοί και βιβλία. Βλέπεις παρέες παιδιών στους δρόμους με τις τσάντες στην πλάτη, σε ώρες που έπρεπε να κάνουν μάθημα. Αλλά μάθημα δεν κάνουν. Οχι λόγω κατάληψης, αλλά γιατί δε δουλεύει το σχολείο έτσι κι αλλιώς.
Κι οι τσάντες που κουβαλούν έχουν μόνο τετράδια, άντε και καμιά φωτοτυπία!
Και γυρνούν στο σπίτι και διαβάζουν για ένα μάθημα, άντε δύο τη μέρα...
Ο οργανωμένος λαός μπορεί!
Δεν τους προκύπτει έξοδος από την καπιταλιστική κρίση, δεν τους προκύπτει και λαϊκή συναίνεση, γι' αυτό αγριεύουν.
Ενα καρμπόν έκανε χτες τη διαφορά στα άρθρα του αστικού Τύπου είτε του εργολάβου - εκδότη την εφημερίδα διάβαζες, είτε του εφοπλιστή - καναλάρχη. Και πώς θα μπορούσε να 'ναι αλλιώς; Μια τάξη είναι, το ίδιο πρόβλημα έχουν: Ενα λαό που, αντί να σκύψει το κεφάλι για να σωθούν οι καπιταλιστές, βγαίνει στο δρόμο και δείχνει με τεντωμένο δάχτυλο τον ένοχο: Την αστική τάξη, την κυβέρνησή της, τους συμμάχους της.
Τέτοιες αγριάδες, πιθανόν, θα πυκνώσουν. Κανένα πρόβλημα.
Ακόμα περισσότερη οργάνωση, ακόμα περισσότεροι στα σωματεία, ακόμα ισχυρότερη η λαϊκή συσπείρωση.
Πόλεμος είναι και το δίλημμα απόλυτο: `Η αυτοί ή εμείς.
ΗΠΑ, Λαϊκές διαδηλώσεις εν μέσω βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης.
Διευρύνονται οι λαϊκές διαμαρτυρίες στις ΗΠΑ, που έρχονται ως συνέχεια των κινητοποιήσεων στις πολιτείες του Γουισκόνσιν, του Νιου Τζέρσεϊ, του Σικάγου και αλλού ενάντια στα προγράμματα περικοπών των πολιτειών.
Εδώ και τρεις εβδομάδες συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις του κινήματος που πήρε το συμβολικό όνομα «Καταλαμβάνουμε τη Γουόλ Στριτ» στη Νέα Υόρκη, και έχει επεκταθεί σε 223 μικρές και μεγάλες πόλεις της χώρας.
Χτες πραγματοποιήθηκαν νέες δυναμικές κινητοποιήσεις. Από τις 2 το μεσημέρι - τοπική ώρα - έγινε διαδήλωση φοιτητών στα Πανεπιστήμια της Νέας Υόρκης, ενώ το μεγάλο ραντεβού των Συνδικάτων ήταν στο πάρκο Φόλεϊ στις 4.30 μ.μ. - τοπική ώρα - όπου μετά αναμενόταν να ακολουθήσει πορεία προς την Γουόλ Στριτ.
«ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ»: «Μαγειρείο» για την εμφάνιση του ΑΕΠ.
Δυο μέρες μετά την κατάθεση του προσχεδίου κρατικού προϋπολογισμού για το 2012 η Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ) προχώρησε σε μια ακόμη «αναθεώρηση» των ρυθμών μεταβολής και της μάζας του εμφανιζόμενου ΑΕΠ για την περίοδο από το 2006 μέχρι και για το 2010.
Με βάση και τα τελευταία «επίσημα» στοιχεία τους, το ΑΕΠ για το 2010 εμφανίζεται μειωμένο στα 227,3 δισ. ευρώ (από 230,1 δισ. ευρώ), εξέλιξη που όπως είναι φανερό θα αξιοποιηθεί κατά τα καλά και συμφέροντα της πλουτοκρατίας, προκειμένου να εμφανίσουν διογκωμένα τόσο τα ελλείμματα όσο και το κρατικό χρέος ως ποσοστά του απεικονιζόμενου ΑΕΠ.
Αστυνομοκρατία και καταστολή...
Εριξαν χημικά ακόμα και μέσα στο σταθμό του Μετρό στο Σύνταγμα όπου υπήρχαν εργαζόμενοι, επιβάτες και συγκεντρωμένοι που προσπαθούσαν να προστατευθούν.
Με αστυνομοκρατία, καταστολή και βία απάντησε η κυβέρνηση στις χτεσινές απεργιακές κινητοποιήσεις.
Από νωρίς το πρωί το κέντρο της Αθήνας ζώστηκε από ασφαλίτες και ΜΑΤ.
Περίπου στη 1 το μεσημέρι σημειώθηκαν τα πρώτα επεισόδια, με την αστυνομία να ρίχνει χημικά για να απωθήσει μαθητές στα λουλουδάδικα στη Βουλή.
Γύρω στις 2 μ.μ. τα ΜΑΤ επιτέθηκαν στο πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο στο κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος, στην Κ. Σερβίας, αλλά και πάνω στην πλατεία, πετώντας χειροβομβίδες κρότου - λάμψης.
Ξεκίνησαν οι προσαγωγές.
Τα ψεύδη των απολογητών...
Η τακτική του εκφοβισμού των εργαζομένων, αλλά και η προπαγάνδα του ανοιχτού ψεύδους φαίνεται ότι έχουν γίνει δεύτερη φύση για όσους έχουν αναλάβει εργολαβικά να ...επικοινωνήσουν τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης.
Η προσήλωσή τους, μάλιστα, στα ψέματα που οι ίδιοι επινοούν είναι τέτοια, που, όταν πετάνε τις ρουκέτες τους στα κεφάλια των λαϊκών οικογενειών, δείχνουν ότι πιστεύουν και οι ίδιοι τα όσα λένε.
Δηλαδή, τα ψέματά τους.
Η κ. Μακρή, για παράδειγμα (δεν είναι η μόνη), που έχει ταυτίσει την παρουσία της στα Μέσα Ενημέρωσης με την απόλυτη στήριξη των επιλογών του ΠΑΣΟΚ, όταν πειστεί ότι κάποιος αριθμός ταιριάζει στη φιλοκυβερνητική προπαγάνδα, τότε τον κοτσάρει σε κάθε περίπτωση και όποιον πάρει ο χάρος.
Ηρθε η ώρα!
Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
«Η απλήρωτη εργασία των εργατών είναι το μέσο με το οποίο διεξάγεται ο συναγωνισμός».
(Καρλ Μαρξ, «Το Κεφάλαιο», τόμος πρώτος, σελίδα 567).
*
«H μόνιμη τάση του κεφαλαίου είναι να υποβιβάσει τους εργάτες ίσαμε το μηδενικό επίπεδο».
(Καρλ Μαρξ, «Το Κεφάλαιο», τόμος πρώτος, σελ. 621)
***
Η απόδειξη για το «πού το πάνε» με τις Συλλογικές Συμβάσεις και την πλήρη κατάργηση ακόμα και αυτού του βασικού μισθού,
βρίσκεται στην ίδια την κυβερνητική πολιτική, όπως και στην πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ
και όχι στα υπαρκτά ή ανύπαρκτα «email» της τρόικας.
Πόλεμος στον πόλεμο της πλουτοκρατίας.
«Τρόικα προς κυβέρνηση: Μειώστε τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα» («Τα Νέα») -
«Ντιρεκτίβα της τρόικας στην κυβέρνηση για τον ιδιωτικό τομέα: Καταργήστε συμβάσεις, μειώστε μισθούς» («Εθνος») -
«Η τρόικα ζητεί να καταργηθούν οι κατώτατοι μισθοί» («Καθημερινή»).
Βολεύει πολύ κυβέρνηση και πλουτοκρατία να φορτώνουν στην «κακή» τρόικα την πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και να εμφανίζονται οι ίδιοι ως «λευκές περιστερές» και «αθώοι του αίματος».
Στη διαχείριση του καπιταλισμού...
Μόνιμη επωδός των ανακοινώσεων του ΣΥΝ, των ομιλιών και συνεντεύξεων του προέδρου του Αλ. Τσίπρα, της απόφασης που εξέδωσε η ΚΠΕ του κόμματος μετά τη συνεδρίασή της το περασμένο Σαββατοκύριακο είναι:
«Αυτή η κυβέρνηση είναι επικίνδυνη για τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας και πρέπει να φύγει το συντομότερο δυνατό».
Με τον ίδιο τρόπο κατέληγε και η ανακοίνωση που εξέδωσε ο ΣΥΝ για τον προϋπολογισμό του 2012.
Προσθέτοντας στην παραπάνω φράση και τα ακόλουθα: «Αυτό που χρειάζεται η ελληνική οικονομία είναι μια ανάπτυξη που θα βασίζεται σε ένα ισχυρό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων που θα συμπαρασύρει την οικονομική δραστηριότητα,
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)