Σελίδες

31 Μαρ 2020

Καταλύτης ανταγωνισμών

Τα «απογοητευτικά» - κατά τα αστικά επιτελεία - αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ την περασμένη Πέμπτη, για τους τρόπους θωράκισης των καπιταλιστικών οικονομιών από την πανδημία, τα «μαχαίρια» που ξαναβγήκαν στο τραπέζι, αποκαλύπτουν πόση αξία πρέπει να δίνει ο λαός στα παραμύθια περί «αλληλεγγύης» από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις.
Στα μεταξύ τους παζάρια η «τράπουλα» είναι από τα πριν σημαδεμένη ενάντια στο λαό. Γι' αυτό και η τωρινή αντιπαράθεση ανάμεσα στους υπέρμαχους του «ευρωομολόγου» και τους θιασώτες των «πιστοληπτικών γραμμών» καμιά σχέση δεν έχει με τα δικά του συμφέροντα, αφού όλοι τους έχουν «κοινό παρονομαστή» την ολομέτωπη επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, το φόρτωμα των «σπασμένων» στις πλάτες του.

Μια νύχτα στην Ακρόπολη… (με αφορμή τον θάνατο του Μαν.Γλέζου)

Τη νύχτα της 30ης προς 31η Μάη του 1941, μέσα στη βαθιά Κατοχή, πριν από ακριβώς 78 χρόνια, ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας κατεβάζουν τη μισητή σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό από την Ακρόπολη.

Ανάμεσα στις άλλες μαρτυρίες για τα γεγονότα εκείνης της βραδιάς, συγκλονιστική είναι η περιγραφή του ίδιου του Λάκη Σάντα, αυτού του σεμνού αγωνιστή, στο βιβλίο του «Μια νύχτα στην Ακρόπολη…» (εκδόσεις «Βιβλιόραμα»).

Ποιός Έλληνας δεν είναι περήφανος για εκείνη την πράξη;

Ναι, αλλά τότε υπήρχαν και εκείνοι που έλεγαν αυτά: