Ελένη Γερασιμίδου : Το ΚΚΕ δε ζητιανεύει και δεν εκλιπαρεί

Θεωρώ πως είναι τώρα η στιγμή περισσότερο από άλλες φορές ν' αποφασίσει ο ψηφοφόρος να κάνει το καθοριστικό βήμα. Να τολμήσει να ενισχύσει με την ψήφο του το ΚΚΕ, το κόμμα που δεν του απέκρυψε ποτέ την αλήθεια, με στόχο να τον ξεγελάσει για να αποσπάσει την ψήφο του. Το ΚΚΕ δε ζητιανεύει και δεν εκλιπαρεί, δε ρίχνει άδεια για να πιάσει γεμάτα για την 6η του Μάη, αλλά ζητάει να δυναμώσει μαζί με το λαό για τα δύσκολα που θα προκύψουν από την επόμενη μέρα.

Οι προσκλήσεις για συμμαχίες από κόμματα αυτοαποκαλούμενα αριστερά, χωρίς κοινή δράση και πολιτική, πρέπει να αφήνουν αδιάφορο αυτόν που αμφιταλαντεύεται. Να αναλογιστεί όχι μόνο τη στάση τους πολλά χρόνια πίσω αλλά και τη λυσσαλέα επίθεσή τους στους χώρους δουλειάς, στα συνδικάτα, όπου

Ο Φρίντριχ Ενγκελς για την Πρωτομαγιά στο Λονδίνο το 1890

Είναι γεγονός ότι η δράση του ΠΑΜΕ ως ταξικού πόλου στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα αντιμετωπίζεται από τις δυνάμεις του κεφαλαίου μέσα στην εργατική τάξη, όπως η πλειοψηφία των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, ως πρωτοφανής στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Την ίδια στιγμή που μέσα στο εργατικό κίνημα συγκρούονται δυο γραμμές, για τους στόχους του, τον προσανατολισμό του, την κατεύθυνσή του: Η ταξική υπέρ των ταξικών συμφερόντων της εργατικής τάξης πολιτική και αυτή της υποταγής στο κεφάλαιο, της ταξικής συνεργασίας, την οποία αυτές οι δυνάμεις εκφράζουν, επιδιώκοντας τον ταξικό αφοπλισμό του κινήματος, προβάλλοντας στόχους πάλης στο πλαίσιο της κυρίαρχης πολιτικής, και, μάλιστα, με την τακτική του διαβόητου «κοινωνικού διαλόγου», διασπώντας την ταξική ενότητα.

Αλλά αυτή η ιστορία των διαφορετικών πόλων στο κίνημα είναι τόσο παλιό ζήτημα, όσο και το εργατικό κίνημα. Ενα τέτοιο παράδειγμα μας δίνει αναλυτικά το παρακάτω άρθρο του Φρ. Ενγκελς για το γιορτασμό της Πρωτομαγιάς στο Λονδίνο στα 1890 και τις χωριστές συγκεντρώσεις των συνδικάτων:

Ο γιορτασμός της Πρωτομαγιάς από το προλεταριάτο άφησε εποχή όχι μόνο με τον παγκόσμιο χαρακτήρα του που τον κατέστησε πρώτη διεθνή πράξη της

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ -ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ :"Δεν θα μπούμε στο μαντρί"

Την Πρωτομαγιά οι εργάτες σμίγουν στη «Χαλυβουργία»

Την Τρίτη απεργούμε και διαδηλώνουμε όλοι, τιμώντας τους αγώνες της πρωτοπόρας τάξης και κλιμακώνοντας την αλληλεγγύη στους ηρωικούς απεργούς

Με στόχο να κλιμακωθεί η ολόπλευρη αλληλεγγύη στον παλικαρίσιο αγώνα που δίνουν οι χαλυβουργοί του Ασπροπύργου συνεχίζονται μέχρι τελευταία στιγμή οι ετοιμασίες για την επιτυχία των απεργιακών συγκεντρώσεων της Πρωτομαγιάς που οργανώνει το ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα. Ετσι, την Τρίτη, στην πύλη της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» του Ασπροπύργου, στόχος είναι να φτάσουν όχι μόνο οι απεργοί και διαδηλωτές όλης της Αττικής, καθώς εκεί έχει οριστεί η απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, αλλά και τα συνθήματα, οι φωνές, οι χτύποι της καρδιάς των διαδηλωτών όλης της χώρας: Γιατί ο αγώνας των χαλυβουργών αφορά όλη την εργατική τάξη, όλο τον εργαζόμενο λαό. Γι' αυτό και κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ έχουν απευθύνει η ΠΑΣΕΒΕ, η ΟΓΕ, το ΜΑΣ, το ΣΑΣΑ, η ΕΕΔΥΕ.

Ενώ, αντίστοιχο κάλεσμα απευθύνει και η Παναγροτική Συσπείρωση(ΠΑΣΥ) που, με την ανακοίνωσή της, απευθύνει «προσκλητήριο αγώνα για τη νίκη του λαού» και σημειώνει: «Τιμάμε την εργατική Πρωτομαγιά με μαζική συμμετοχή στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, που συμπίπτει με την προεκλογική περίοδο. Είναι ευκαιρία οι μικρομεσαίοι αγρότες να δώσουν ισχυρό ράπισμα στις πολιτικές που μας καταστρέφουν, στα κόμματα της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, της τρόικας και του ΔΝΤ, καθώς και στα κόμματα - υμνητές της ΕΕ. Αγωνιστικά παλεύουμε, αγωνιστικά ψηφίζουμε, ενισχύοντας το μέτωπο ανατροπής αυτών των άγριων πολιτικών.

Σαμαράς : O «υπ' αριθμόν ένα» εχθρός είναι οι εργατικοί - λαϊκοί αγώνες

Διαρκή φτώχεια, βάσανα και θυσίες δίχως τέλος και ζωή κόλαση, επιφυλάσσει για το λαό το κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ για την οικονομία (Ζάππειο 3) που παρουσίασε την περασμένη Κυριακή ο Α. Σαμαράς. 

Επιβεβαιώθηκε περίτρανα πως η «ανάπτυξη» που επαγγέλλεται στηρίζεται στην ακόμα φτηνότερη εργατική δύναμη, στη διάλυση της όποιας κοινωνικής μέριμνας έχει απομείνει, στην ιδιωτικοποίηση των πάντων και την εκποίηση του δημόσιου πλούτου. Αλλά και σε νέα προνόμια στο κεφάλαιο, προκειμένου να θωρακιστεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Ταυτόχρονα, με τη δέσμη μέτρων για τη «διακυβέρνηση του κράτους»που παρουσίασε την περασμένη Πέμπτη (Ζάππειο 4), ο πρόεδρος της ΝΔ έστειλε μήνυμα στην πλουτοκρατία ότι είναι αποφασισμένος να εφαρμόσει τα άγρια μέτρα διά πυρός και σιδήρου, στοχοποιώντας ευθέως το δικαίωμα της απεργίας και των διαδηλώσεων και κραδαίνοντας την απειλή της κλιμάκωσης της αστυνομικής βίας.

Βέβαια, ο λαός δεν περίμενε τις εξαγγελίες του προέδρου της ΝΔ για «το μοντέλο ανάπτυξης και το σύστημα διακυβέρνησης» προκειμένου να βγάλει συμπεράσματα για τον παραδοσιακό πυλώνα της πλουτοκρατίας και την πολιτική της ΝΔ. Είναι υπόλογη και συνυπεύθυνη για τη σφαγή του λαού, που κλιμακώθηκε τα προηγούμενα χρόνια.

Η ΝΔ διατυμπάνιζε τη στοχοπροσήλωση στους στόχους του μνημονίου, υπερψήφιζε τα δύο τρίτα των νομοσχεδίων που υλοποιούν αυτούς τους στόχους, πλειοδοτούσε στην επιτάχυνση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων και τη λήψη συμπληρωματικών μέτρων για την ενίσχυση της ρευστότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, ενώ συνάμα βρισκόταν σταθερά απέναντι στους εργατικούς λαϊκούς αγώνες, πρωταγωνιστώντας σε όλες τις συκοφαντικές και θρασύτατες επιθέσεις κατά του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ.

Γιατί στηρίζω- και- εκλογικά το ΚΚΕ.

Το διάγγελμα του Ρωμύλου Αυδή

     Σας έχουν φλομώσει στο ψέμα, την τηλεοπτική τρομοκρατία, τα εκβιαστικά διλήμματα. Σας έχουν κάνει τη ζωή κόλαση, σας υπόσχονται απίθανα πράγματα, τα οποία το  βράδυ των εκλογών θα πάρουν εντελώς αντίθετη τροπή από τις κατατεθείσες υποσχέσεις. Σας λένε ότι αυτές είναι –δήθεν- οι πιο κρίσιμες εκλογές από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν. Και πότε δεν το έλεγαν; Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση το ίδιο ποίημα. Σας ικετεύουν για την ανάγκη για ισχυρή διακυβέρνηση. Μα πιο ισχυρή διακυβέρνηση απ’ αυτήν του ΠΑΣΟΚ το 2009 σπάνια είχαμε. Κι όμως, τότε ήταν που μας έφερε ο πανίβλακας, όστις ακούει στο όνομα ΓΑΠ- φτου κακά !- το ΔΝΤ και την Τρόικα. Από δω στο φέρνουν, από κει στο φέρνουν  για να βγάλεις τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα με ποσοστό πάνω από 50%, για να προκύψει μια ισχυρή κυβέρνηση συνεργασίας. Μα μια τέτοια κυβέρνηση συνεργασίας, με επικεφαλής το τραπεζόπουλο Παπαδήμο δεν υποθήκευσε το μέλλον των εγγονιών σου για τα επόμενα 30 χρόνια;

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ, Παντοτινός «γιος» της Πρωτομαγιάς των εργατών

Χαράματα Πρωτομαγιάς, πριν 103 χρόνια, σε ένα αρχοντικό της Μονεμβάσιας, γεννήθηκε το στερνοπαίδι του πλούσιου εμπόρου Ελευθερίου Ρίτσου και της Ελευθερίας, το γένος Βουζαναρά, που έμελλε να γίνει ο μέγιστος ποιητής - αγωνιστής της πρωτοπόρας εργατιάς και όλων των αγώνων της στον 20ό αιώνα. 

Ο Γιάννης Ρίτσος. Ο αθάνατος. Αθάνατος χάρη στο μεγαλείο όχι μόνο της απειρόκαλλης ποίησής του αλλά και του - εφ' όρου ζωής, μέχρι και την ύστατη πνοή του - αταλάντευτα αυτοστρατευμένου (κι ας συγχύζει...η λέξη τους άσπονδους «φίλους» του) με την εργατική τάξη και τα κομμουνιστικά ιδανικά.

Γιατί ο Ρίτσος, γεννημένος αρχοντόπουλο, τάχθηκε με την εργατική τάξη; Γιατί η μάνα του, μορφωμένη για την εποχή της (λογοδοσμένη από τον πλούσιο έμπορο πατέρα της να παντρευτεί τον Ελευθέριο Ρίτσο, επέβαλε να παντρευτεί μετά το Γυμνάσιο), κοινωνικά προβληματιζόμενη (διάβαζε βιβλία προοδευτικού περιεχομένου), ευτυχούσε που ο «Γιαννάκης» της από μικρούλης διάβαζε, μάθαινε μουσική, ζωγράφιζε και έγραφε ποιήματα. Γιατί η οικογένειά του δυστύχησε - βαριές αρρώστιες, θανατικά, οικονομική καταστροφή κι έφηβος ορφάνεψε, πείνασε και δεκαεπτάχρονος χτυπήθηκε από φυματίωση. Γιατί δεκαοχτάχρονος βρέθηκε στην ίδια «μοίρα» και στους ίδιους χώρους με βασανισμένους - και από τη φυματίωση - πρωτοπόρους, κομμουνιστές εργάτες. Γιατί από εκείνους άκουσε, έμαθε, ένιωσε το μόχθο, τους αγώνες, τα πάθη και τους πόθους τους. Γιατί κι εκείνος βίωσε τη βιοπάλη της. Γιατί κι εκείνος μετείχε στους κοινωνικούς και απελευθερωτικούς αγώνες της.

Ο Μ. Μαϊλης στον Αντένα

Την 1η Μάη διαδηλώνουμε ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση

Με κοινή ανακοίνωσή τους για την Εργατική Πρωτομαγιά 27 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα καλούν τους εργάτες να διαδηλώσουν για την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών λαϊκών αναγκών, για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και την εργατική - λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό!

Στην κοινή ανακοίνωση που υπογράφουν Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από κάθε γωνιά του πλανήτη, ανάμεσά τους και το ΚΚΕ σημειώνουν:

 «Εργάτες κι εργάτριες,

Εργαζόμενοι όλου του κόσμου!

Τα κομμουνιστικά κι εργατικά κόμματα, που συνυπογράφουν αυτό το κείμενο, απευθύνουν αυτό το κοινό μήνυμα ενόψει της Πρωτομαγιάς του 2012, που έχει ιδιαίτερη σημασία την ώρα που σε πολλές χώρες οι εργαζόμενοι βιώνουν τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, τις συνέπειες των ιμπεριαλιστικών πολέμων κι επεμβάσεων, την ένταση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ: Δύναμη φθοράς των λαϊκών συνειδήσεων

«Εάν, όμως, παρ' όλα αυτά, εμείς, ως Αριστερά, καταθέσουμε την πρότασή μας και χρειαζόμαστε πέντε ψήφους του Καμμένου και έρθει να μας τις δώσει ως ανοχή ή ως στήριξη δε θα τον πετάξουμε, δε θα του πούμε δεν τις θέλουμε...».Ποιος τα είπε αυτά; Ο Αλ. Τσίπρας. Εδωσε μάλιστα την πρωθυπουργία στην Αλέκα Παπαρήγα! Φαντασιώσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα πει κανείς, αλλά ο τυχοδιωκτισμός του δεν έχει όρια. Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με Καμμένο. Συμμαχία με ένα κόμμα από τα σπλάχνα της ΝΔ. Κόμμα του κεφαλαίου, της ΕΕ, των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών με Ρωσία, Κίνα, κ.λπ.

Ο Ν. Βούτσης, άλλο ηγετικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, μοίρασε ακόμη πιο μεγάλες αυταπάτες, μιλώντας για στήριξη από τον Καμμένο σε περίπτωση που πάρουν αυτοδυναμία! Σε ό,τι έχει σχέση με τη γαλαντομία προς το ΚΚΕ, να του δώσουν τον πρωθυπουργό για να συνεργαστεί στην κυβέρνηση, νομίζουν πως είναι «σαν τα μούτρα τους». Καλά, πιστεύουν πως είναι ικανοί «να το βάλουν στο χέρι»; Γιατί θέλουν το ΚΚΕ με όσο γίνεται λιγότερη δύναμη, για να το εξαναγκάσουν να συμπράξει κυβερνητικά μαζί τους. Αλλά το ΚΚΕ δεν το έβαλαν στο χέρι οι αστοί, θα το βάλουν οι Συριζαίοι; Μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους.

Τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τον ξέρει ο λαός, ξέρει και το ρόλο του όλα αυτά τα χρόνια. Ας σταθούμε σε κρίσιμης σημασίας ζητήματα, καθοριστικά για τη ζωή του λαού, και στη στάση που κράτησε ο οπορτουνισμός απέναντί τους.

Το ΠΑΣΟΚ αναζητά σωσίβιο για να διασωθεί μπροστά στις κάλπες και «αριστερά πιστοποιητικά»

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η προεκλογική επιχείρηση εξαπάτησης και εκβιασμού του λαού από το ΠΑΣΟΚ, με στόχο την υφαρπαγή της ψήφου για τη νομιμοποίηση της προαποφασισμένης σφαγής του. Εφτά μέρες πριν από τις κάλπες, ο Ευ. Βενιζέλος - για λογαριασμό συνολικά της αστικής τάξης - σπέρνει σοσιαλδημοκρατικές αυταπάτες και επιστρατεύει ωμά απειλές, θέλοντας να χειραγωγήσει λαϊκές συνειδήσεις που αποστασιοποιούνται από τη σοσιαλδημοκρατία και να διασφαλίσει τους όρους για τη συγκρότηση μιας ισχυρής συγκυβέρνησης των κομμάτων της πλουτοκρατίας.

Αλλοτε φορώντας την «κεντροαριστερή» προβιά και κοροϊδεύοντας το λαό για μια δήθεν«προοδευτική» στροφή της ΕΕ, με εκλογή στη Γαλλία του «σοσιαλιστή» Φρ. Ολάντ και άλλοτε κραδαίνοντας τον πέλεκυ της αναγκαιότητας για την πιστή εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου, επιχειρεί να καταστήσει, μέσω της κάλπης, τους εργαζομένους και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα συνένοχους στην κλιμάκωση της βάρβαρης επέλασης.