Επανάσταση;

 Οι καθαρίστριες είναι παράνομες. Το δικαίωμά τους στη δουλειά είναι παράνομο. Έτσι απεφάνθη ο Άρειος Πάγος. Έτσι αποφάσισε η Δικαιοσύνη. Που είναι ανεξάρτητη. Αλλά οι νόμοι βάσει των οποίων δικάζει η Δικαιοσύνη δεν είναι ανεξάρτητοι. Κουβαλούν επάνω τους όλη την εξάρτηση – και όλη την εξάρτυση – εκείνων που τους φτιάχνουν.  Είναι οι νόμοι του αστικού κράτους. Είναι οι νόμοι των αστικών κυβερνήσεων. Είναι οι νόμοι του αστικού καθεστώτος. Και οι δικαστές την δικαιοσύνη αυτού του καθεστώτος, του αστικού, απονέμουν.

Οι καθαρίστριες είναι παράνομες. Αλλά ο κ.Λάτσης είναι νόμιμος. Το μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης, το Mall του κ.Λάτση είναι νόμιμο. Έτσι αποφάσισε η κυβέρνηση. Έτσι ερμήνευσε το νόμο η κυβέρνηση. Το δικό της νόμο. Το νόμο του αστικού κράτους. Σύμφωνα με το νόμο του αστικού κράτους το αυθαίρετο του κ.Λάτση δεν είναι παρανομία. Είναι επένδυση. Σύμφωνα με το νόμο του αστικού κράτους στο αυθαίρετο του κ.Λάτση δεν θα επιβληθούν πρόστιμα. Αντίθετα. Θα δοθούν ενισχύσεις και αναπτυξιακά κίνητρα…

   Οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργίας απολύθηκαν. Ομαδικά. Έτσι αποφάσισε η κυβέρνηση.

«Νέα μέρα»... στην αντιλαϊκή επίθεση

«Βρισκόμαστε σε νέα ημέρα, στην ίδια κατεύθυνση», σημειώνει ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής» και ξεκαθαρίζει: Η «ίδια κατεύθυνση» αφορά στην «επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων που θα δώσουν ανταγωνιστικότητα και αναπτυξιακή δυναμική στην οικονομία», ενώ η «νέα ημέρα» αφορά στις υποσχέσεις για «θεραπεία κάποιων αδικιών που έγιναν».

Με απλά λόγια, η αντιλαϊκή επίθεση όχι μόνο θα συνεχιστεί, αλλά θα επιταχυνθεί, γιατί αυτό επιβάλλει ο στόχος της ανταγωνιστικότητας, της «αναπτυξιακής δυναμικής» της καπιταλιστικής κερδοφορίας: Διαμόρφωση όσο το δυνατόν πιο φθηνής εργατικής δύναμης, με μονιμοποίηση των σαρωτικών ανατροπών στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα που επιβλήθηκαν στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης και επιβολή νέων, στην «ίδια κατεύθυνση», στα χρόνια που θα την ακολουθήσουν. Με διασφάλιση του «φιλοεπενδυτικού κλίματος» - όπως διαφημίζεται αυτές τις μέρες και με τις επαφές με τις πολιτικές ηγεσίες Αζερμπαϊτζάν, Κουβέιτ και Κίνας - πάνω σε αυτό ακριβώς το έδαφος του εργασιακού μεσαίωνα και με τη διάνοιξη νέων πεδίων κερδοφορίας για το κεφάλαιο μέσα από την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων.